صفحه‌ی ویژه‌ی

یکی از شخصیت های تاریخی که در من تمایل به آزادگی برانگیخته تر کرد خوانش رباعیات خیام بود، این دوبیتی خیام، آشکارا انسان را به آزاده بودن تشویق می کند. کسانی که از گفتن حقیقت ابائی ندارند، هرچند همچنان که گویا خیام هم نمی توانست - در زمانه خویش- عقایدش را آزادانه بگوید، امروز هم نمی شود. حاکمیت های سرکوبگر که گاه رقیب هم هستند، با ابزارهای سرکوب سخت مانند ترور، زندان و اعدام و همچنین از جمله سرکوب نرم مانند سانسور رسانه ای و بایکوت و هتاکی و حذف، می خواهند همچنان جلوی آزادگی را بگیرند://// رندی دیدم نشسته بر خِنگِ زمین ** نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین نه حقّ، نه حقیقت، نه شریعت، نه یقین ** اندر دو جهان که را بُوَد زهرۀ این؟ // (خیام)