ژنو – مقامات دولتی دَه‌ها مغازۀ متعلق به بهائیان را در شهرهای رفسنجان، کرمان، ساری و همدان بستند تا با اِعمال فشار آنان را از رعایت تعطیلات مذهبی خود منصرف کنند.

پلمپ-مغازه-بهایی-ها

این مغازه‌ها، که غالباً کسب و کارهای کوچک بوده و خدماتی مانند تعمیرات لوازم خانه یا فروش لوازم یدکی خودرو یا فروش لباس را ارائه می‌دهند، در ماه‌های آوریل و مه، بعد از آنکه صاحبان آنها به احترام مراسم دینی و طبق شعائر مذهبی خود در روزهای تعطیل بهائی مغازه‌های خود را بسته بودند، پلمب شد.

بعد از بستن این مغازه‌ها، مقامات ایرانی به بعضی از مغازه‌دارن گفتند که اگر تعهدنامه‌ای مبنی بر تعطیل مغازه فقط در تعطیلات رسمی دولتی امضاء نکنند، پروانۀ کسب به آنها داده نشده، و مغازه‌های آنها برای همیشه بسته خواهد شد.

خانم دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو اظهار داشت: «جلوگیری مقامات ایران از ادای احترام به تعطیلات مذهبی خود توسط مغازه‌دارن بهائی بر خلاف قوانین ایران است وهمچنین قوانین بین‌المللی حقوق بشر  را نیز زیر پا می‌گذارد.»

او گفت: «این کسب و کارهای کوچک در اغلب موارد تنها وسیلۀ امرار معاشی است که برای بهائیان و خانواده‌های آنها باقی مانده.  بهائیان از اشتغال به کار در کلیّۀ مؤسسات دولتی ممنوع بوده و شرکت‌های خصوصی نیز تحت فشار قرارمی‌گیرند که کارمندان بهائی خود را اخراج کنند.»

مقامات دولتی بسیاری از همین مغازه‌ها را قبلاً باهم پلمب کرده بودند. مثلاً در ماه اکتبر سال گذشته برای اینکه صاحبان مغازه‌ها به احترام تعطیلات بهائی مغازه‌های خود را تعطیل کرده بودند، حداقل ۸۰ مغازه در همان شهرها و در شهر جیرفت توسط مقامات دولتی بسته شد.  بعد از دادخواهی‌های گستردۀ بهائیان در ایران، و اقدامات بین‌المللی در بارۀ بستن اجباری مغازه‌ها، بالاخره به صاحبان مغازه‌ها اجازۀ داده شد که به کسب و کار خود ادامه دهند.  این اقدامات در گزارش سالیانۀ ۲۰۱۵ میان-گروهیِ پارلمانِ اروپا برای آزادی دین یا باور و بردباری دینی با عنوان «وضعیت آزادی دین یا باور» آمده است.

خانم علائی گفت: «این رویدادهای اخیر، فشار اقتصادی علیه بهائیان ایران را کاملاً به سطح دیگری برده است زیرا هدف این نیست که بهائیان علناً اعلام کنند که مغازه‌هایشان را به احترام شعائر دینی خود تعطیل کرده‌اند، بلکه صرفاً می‌خواهند از حق آزادی عبادت و اجرای مراسم مذهبی برخوردار باشند.»

او گفت: «این اقدامات همگی به وضوح بخشی از ادامۀ فشار علیه بهائیان است تا با محو کردن همۀ جوانب زندگیشان، آنها را نامرعی جلوه دهند.»

این اخبار در حالی منتشر می‌شود که دولت‌ها، کارفرمایان، و نمایندگان کارگران از اطراف جهان برای صد و چهارمین کنفرانس بین‌المللی کار در ژنو گرد هم می‌آیند تا دربارۀ موضوع “تبعیض در محل کار” که منشاء نگرانی بزرگی است به بحث و گفتگو بپردازند.

خانم علائی گفت: «وقوع چنین رویدادهائی، که نمونۀ بارز سرکوب دینی است، در روزهائی که دنیا تبعیض در محل کار را بررسی می‌کند، بار دیگر به وضوح نشان می‌دهد که تا چه حد ایران در اجرای هنجارهای بین‌المللیِ حقوق بشر کوتاهی کرده است.»

او خاطرنشان کرد که در سال ۲۰۱۴، سازمان بین‌المللی کار در صد و سومین کنفرانس بین‌المللی کار، از ایران خواست که تبعیض علیه بهائیان را مورد نظر قرار دهد و در این باره «نگرانی عمیق» خود را در رابطه با «تبعیضِ سازمان‌یافته علیه اعضای اقلیت‌های دینی و قومی به ویژه علیه بهائیان ابراز کرد و بار دیگر دولت ایران را تشویق نمود که فوراً و قاطعانه در مورد بر طرف نمودن این نوع تبعیض‌ها اقدام کند.»

بهائیان رسماً از اشتغال به بعضی مشاغل ممنوع‌اند.  در سال ۲۰۰۷، ادارۀ نظارت بر اماکن عمومی تحت نامه‌ای به فرماندهان انتظامی در سراسر کشور دستور داد که بهائیان باید از «مشاغل با درآمدزائی بالا» و از اشتغال در «صنوف حسّاس»، مانند جرائد، جواهرسازی، عکاسی، کامپیوتر، مشاغل در رابطه با اینترنت و همچنین صنایع غذائی ممنوع شوند.

مضاف بر این، مغازه‌های کوچکِ تحت مدیریت بهائیان نه تنها مرتباً توسط مقامات دولتی بسته می‌شوند، بلکه آنها با حملات آتش‌افروزی و انواع تهاجم که در فضائی تنفرآمیز علیه بهائیان اعمال شده و توسط کمپین‌های رسانه‌ای دولتی علیه بهائیان برانگیخه گردیده، مواجه‌اند که همه قبلاً به استناد رسیده است.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com