اغلب کسانی که چند سالی از عمر خود را به تحصیل در مدارس سپری کرده اند و یاد و خاطره خدمتگزاران و سرایداران دلسوز، زحمتکش و مهربان مدارس و محل کار خود را هیچگاه فراموش نخواهند کرد. وجود این انسانهای زحمتکش و شریف در مدارس پشتوانه ای بودند برای دانش آموزان، مخصوصآ آن عده از دانش آموزانی که والدین آنها از کارگران و زحمتکشان هم طبقه ای این قشر زحمتکش و در عین حال تحت ستمی بودند که هم اکنون نیز بخشی از وظائف این قشر مزدبگیر عبارتند از: حضور دائم در مدارس، حضور در مدرسه و محل خدمت حداقل یک ساعت قبل و بعد از مدرسه، نظافت عمومی کلاسهای درس و محوطه مدرسه، مراقبت و تمیز نگه داشتن لوازم مدرسه، مراقبت و کنترل از ورود و خروج وسائل مدرسه، کنترل و نظارت بر افرادی که به مدرسه مراجعه میکنند، حضور آنها در ایام تابستان در مدارس، پذیرایی از میهمانان نوروزی که در مدارس اسکان داده خواهند شد، مراقبت و بازدید ساختمان و تاسیسات به هنگام شب، بررسی ساختمان تأسیسات و بازدید مرتب پشت بامها و آبریزگاهها و ……….. .
اما در قبال این وظایف ۲۴ ساعته سرایدران، وزیر آموزش و پرورش رژیم سرکوبگر اسلامی، به بهانه سرشلوغی ناشی از هفته معلم و انتخابات دور دوم مجلس دهم و رقابت برسر تصاحب تعداد دیگری از کرسی های بجا مانده از دور اول نمایش انتخاباتی مجلس دهم رژیم اسلامی، اساسآ علاقه چندانی به بررسی وضعیت فلاکت بار خدمتگزاران و سرایداران در مدارس و مراکز آموزشی را نداشته و ندارد، اما ناچارآ در تقابل با اعترضات پراکنده تعدادی از سرایداران به طرح رتبه بندی نیروهای اداری و خدماتی شاغل در آموزش و پرورش، در روز دوشنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۵، به خبرنگار خبرگزاری ایسنا: گفت«۵۰ هزار سرایدار مدرسه داریم که هیچ کدام مشمول رتبه‌بندی نیستند. به دنبال راهکار جدیدی هستیم که افزایش حقوق این گروه را نیز عملیاتی کنیم.»
این «راهکار» وزیر آموزش و پرورش و وعده های پوچ او بمنظور فریب افکار عمومی و در رأس آنها فریب قشر زحمتکش سرایداران، پدیده شناخته شده و رنگ باخته ای است که به قدمت طول عمر ننگین رژیم اسلامی، مداومآ تولید و باز تولید خواهد شد، که به دلیل میزان آگاهی سیاسی توده های زحمتکش، مبارز و ستمدیده برد چندانی ندارد.
علیرغم خود داری«فانی»از ابراز نظر در رابطه با اینکه چرا سرایدارن شامل طرح رتبه بندی نخواهند شد، خبرگزاری تسنیم، موضوع عدم افزایش حقوق نیروهای خدماتی مدارس را از «محمد بطحایی» معاونت توسعه مدیریت وزارت آموزش و پرورش، جویا شد. وی گفت«با توجه به مصوبه هیئت وزیران و مجوز سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی از ابتدای سال ۹۵ فقط متصدیان ۱۵ عنوان شغل تخصصی، فوق‌العاده ویژه بند ۱۰ ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری را دریافت میکنند و برای سایر افراد طرحی تهیه شده است تا آنها نیز مشمول افزایش حقوق شوند که جلسات تخصصی در این رابطه در حال برگزاری است تا به نتیجه مدنظر برسیم.»
به این ترتیب نه اینکه طرح رتبه‌بندی، شامل نیروهای اداری از جمله سرایداران مدارس نخواهد شد، بلکه از منظر فانی و معاون وی به«طرحی» مجهول و «جلساتی» نامعلوم از نظر زمانی موکول شد. این تبعیض و نابرابری منجربه اعتراض جمعی از نیروهای خدماتی در آموزش و پرورش از جمله سرایداران شده است، که طی تماس با خبرگزاری تسنیم اعلام کردند: «ما سرایداران مدارس مشمول طرح رتبه‌بندی قرار نگرفته‌ایم، آیا همکاران خدمتگزار مدارس، فرهنگی نیستند؟ در سه سال گذشته تا کنون از هیچ گونه افزایش حقوقی که از طرف وزارت آموزش و پرورش شامل حال معلمان شده است، بهره ای نبرده‌‌ایم، گفتند رتبه‌بندی شامل افرادی می‌شود که سرکلاس درس حاضرند اما ما اولین نفر وارد محیط مدرسه می‌شویم و به جای کلاس درس در آبدارخانه، سالن و حیاط مدرسه حضور داریم.»
اعتراض سرایداران زحمتکش به حذف آنها از افزایش دستمزد در طرح رتبه بندی، واقعی است، اما لازم به یاد آوری است که تعداد زیادی از پرسنل آموزشی نیز شامل طرح رتبه بندی و ارتقای شغلی نخواهند شد. به همین دلیل تعدادی از معلمان نسبت به عدم صدور احکام ارتقای شغلی خود با اجرای طرح رتبه بندی از ابتدای سال ۹۴ معترضند.
خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در همین رابطه با یکی از معلمان معترض مصاحبه ای داشته که عنوان می‌کند: «بنده شهریور سال ۹۴ وارد بیست و پنجمین سال خدمتم شدم و قرار بود رتبه عالی را آخر شهریور دریافت کنم و اعلام شد که ۱۴ مهر حکم عالی برایم صادر می‌شود اما محقق نشد و آموزش‌وپرورش از صدور احکام خودداری می‌کند.» وی می‌افزاید: «رتبه بندی که از مهر سال گذشته اجرا شد باید جدا از بحث ارتقای شغلی معلمان باشد.»
نظام رتبه‌بندی حرفه‌ای معلمان در هیئت وزیران رژیم اسلامی، در سال ۹۲ و در زمان وزارت«حاجی بابایی» مطرح و سپس تصویب شد و در نهایت کتابچه جزئیات این نظام منتشر شد.«حاجی‌بابایی» در یک برنامه تلویزیونی: گفت«زمانی که در سال ۹۰ سند تحول بنیادین را رونمایی کردیم، همزمان تهیه ۳ سند را شروع کردیم، سند تربیت معلم و دانشگاه فرهنگیان، سند برنامه درسی ملی و نظام رتبه بندی معلمان، که درسال ۹۱ جلسه‌ای سه جانبه با حضور آموزش و پرورش، کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس و شورای عالی انقلاب فرهنگی برگزار شد این مأموریت در اختیار آموزش و پرورش قرار گرفت که نظام رتبه‌بندی معلمان را بنویسد، حدود یک سال طول کشید که با همکاری برخی از فرهنگیان، نظام رتبه‌بندی معلمان تدوین شد.»
اما در روزهای پایانی سال ۹۳، کلیات نظام رتبه‌بندی معلمان مجدداً با تغییراتی اساسی، در هیئت وزیران رژیم اسلامی، به تصویب رسید که در تناقض با طرح اولیه بود.
در این رابطه«محسن بهارلو» معاون تعاون و پشتیبانی آموزش و پرورش تهران به خبرنگار تسنیم: گفت« از ابتدای مهر ۹۴ رتبه‌بندی معلمان وارد فاز اجرا شد، رتبه‌بندی حرفه‌ای معلمان شامل رتبه‌های پایه حرفه‌ای، ارشد حرفه‌ای، خبره حرفه‌ای و عالی حرفه‌ای است که معلمان با توجه به سابقه کار و برخی از معیارهای مطرح‌شده در هریک از این رتبه‌ها جای گرفتند در چنین شرایطی صدور احکام ارتقاع شغلی معنایی ندارد و به این ترتیب بحث ارتقای شغلی قدیم منتفی است.»
این کلاف سردرگم تحت عنوان«نظام رتبه بندی معلمان»در آموزش و پرورش، در اولین روز های آغاز سال تحصیلی جاری تا کنون به دلیل اعتراضات روزمره معلمان و پرسنل اداری آموزش و پرورش، به تبعیض و نابرابری در محتوای این سند، آشفتگی و تب و تاب بی سابقه ای بخود گرفته است.
در تقابل با این آشفتگی و سردرگمی آموزش و پرورش رژیم سرکوبگر اسلامی، لازم و ضروری است کە صفوف متحد و مستقل سیاسی– طبقاتی کارگران، معلمان، پرستاران، دانشجویان، دانش آموزان و اقشار تهیدست در ایران زیر سلطه رژیم اسلامی، در روز یکشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۵که مصادف است با اول ماه مه روز جهانی کارگر تجلی یابد.
شایستە است در این روز، بار دیگر اراده مصمم و جمعی خود را در تقابل با سیاست های سرکوبگرانه سرمایه، سرمایه داران و دولت حامی آنان در ایران را عملآ به نمایش بگذاریم.
این اتحاد و همبستگی کمک بزرگی است به بیان اعتراضی ساده، منطقی و در عین حال طبقاتی سرایدارن معترض در ایران زیر سلطه رژیم اسلامی، در جهت بهبود وضعیت معیشتی و دست مزد ناچیزشان. بنا بر این وظیفه همهٔ انسانهای انقلابی، آزادیخواه و برابری طلب است که هم صدا با این سرایداران یا به عبارتی دیگر ،سرپرست اصلی مدارس اما در کنج آبدار خانەها، خواستار دستمزدی متناسب با تورم و زندگی انسانی شایستە و درخور شآن و منزلت برای آنها و خانواده هایشان باشیم.
اتحاد و همبستگی کارگران و معلمان در روز جهانی کارگر، ضرورتی سیاسی و انقلابی و در عین حال مبارزه ای رزمندە و طبقاتی بر ضد نظام مستبد سرمایه داری است. با صفوف متحد خود جهت برگزاری اول ماه مه روز جهانی کارگر، روز جهانی معلم، روز دانشجو، روز پرستار، روز جهانی زن، روز دانش آموز، روز جهانی کودک و …. در ایران، پا به عرصە مبارزە متحدانه و آگاهانە تر برای تحقق همه مطالبات صنفی، سیاسی و طبقاتی بگذاریم.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.