دیواری به نام مهربانی

به گزارش مهر، این روز‌ها در میان تمام روزمرگی‌هایی که انسان‌ها را گرفتار کرده است و در میان انبوهی از مشکلات زندگی‌های شهری، عده‌ای قصد دارند مهربانی کنند. عده‌ای نمی‌خواهند زندگی ماشینی بر لایه‌های وجودیشان سایه بیاندازد. عده‌ای در گوشه‌های شهر شیراز هنوز یادشان به فقرا هست، آنهایی که در سرمای پاییز و زمستان حتی لباس مناسب برای پوشیدن ندارند. حالا از خیابان قدمگاه شیراز که عبور کنی می‌بینی عده‌ای جوان «دیوارمهربانی» درست کرده‌اند برای آنهایی که در غوغای زندگی روزمره شاید فراموششان کرده باشیم.

آن‌ها دیوار یکی از خانه‌های خیابان قدمگاه شیراز را رنگ زده، رویش چوب لباسی گذاشته و در کنار آن نوشته‌اند: «نیاز نداری بذار، نیاز داری بردار.»

در اقصی نقاط کشور نیز مهربانی‌هایی از این دست دیده می‌شود. در تهران و قزوین نیز پیش از این مردم خیر در شهر یخچالی گذاشته‌اند که مردم آن را با خوراکی‌های خود پر می‌کنند و فقرا می‌توانند از این خوراکی‌ها استفاده کنند.

نیازمندان فقط یک دست لباس بر می‌دارند

بانویی که دیوار منزلش به دیوار مهربانی تبدیل شده به ینگونه می‌گوید: یک روز چند جوان دختر و پسر به در منزل ما مراجعه کردند و از ما اجازه خواستند که این طرح را اجرایی کنند، زمانیکه از این اقدام آن‌ها مطلع شدیم بدون هیچگونه درنگی اجازه دادیم تا بخشی از دیوار منزل را رنگ و تعدادی چوب لباسی بر آن نصب کنند.

این بانوی صاحب خانه ادامه می‌دهد: طی چند روز گذشته این حرکت با استقبال گروه‌های مختلف مردمی مواجه شده و نکته جالب اینجاست کسانی‌که لباس می‌گذارند به تعداد زیاد و کسانی‌که نیاز دارند فقط یک دست لباس برمی دارند. این جوانان نا‌شناس و البته خیر به هیچ ارگان و خیریه‌ای وابسته نبودند اما گفتند که قصد دارند تعدادی دیگر از دیواهای شهر را نیز این‌گونه طراحی کنند.

یکی از اهدا کنندگان لباس درباره این طرح می‌گوید: زمستان را باید برای نیازمندان راحت کنیم که با این حرکت بزرگ می‌توانیم مهربانی مردم شیراز را بیش از گذشته نشان دهیم، لباس‌هایی که آوردم در حد نو است اما تمیز و اتو کشیده مانند دیگر لباس‌هایی در اینجا قرار دارد برای استفاده آماده کرده‌ام.

علی عباسی از این طرح بسیار خوشحال است و می‌گوید: به طور حتم تمامی مردم شیراز چندین دست لباس استفاده نکرده و یا در حد نو دارند که مورد استفاده خودشان قرار نمی‌گیرد بنابر این بهتر است در این طرح شرکت کنند، همینکه این کار در کنار خیابان و بدون هیچگونه نشانی انجام شده جای تقدیر و حمایت دارد.

مریم نوروزی شخص دیگری است که برای آویختن لباس به دیوار مهربانی مراجعه کرده است.

او معتقد است که این کار در نوع خود کمترین کاری است که می‌شود برای نیازمندان انجام داد. من لباس همسرم و فرزندانم را که اغلب مورد استفاده‌شان قرار نمی‌گیرد را جمع آوری کرده، شسته برای دیوار مهربانی آماده کردم، به نظرم این کار برای کمک به فقرا بسیار زیبا و قابل تحسین است.

تلا‌‌ش‌ ها برای پیدا کردن این جوانان خیر و مبتکر بی‌نتیجه ماند اما اقدام آن‌ها برای ایجاد فرهنگ نوع دوستی در شهر فرهنگی شیراز نشان داد که هنوز خیلی‌ها در این شهر دغدغه مهربانی کردن دارند.