حقوق بیماران و وظایف مبتلایان به اچ آی وی هنگام مراجعه به مراکز درمانی

آیا مبتلایان به اچ آی وی برای هر گونه درمانی هنگام مراجعه به پزشک و دندانپزشک یا مراکز درمانی موظفند از ابتلای بیماری عفونی خود آنها را آگاه سازند؟

از نظر حقوقی و قوانین پزشکی آلمان هیچ بیماری همچنین مبتلایان به ویروس اچ آی وی و یا هپاتیت موظف نیستند که پزشک یا دندانپزشک و یا هرگونه مراکز درمانی را از ابتلای خود مطلع کنند. همچنین پزشکانی که اینگونه بیماران را برای درمان بیماریهایی که هیچگونه ربطی به ابتلای بیماری عفونی خود ندارد اجازه ندارند که بر روی پرونده یا مداراک از جمله برگه ارجایی بیمار برای مراجعه به پزشک دیگر یا بیمارستان حمل می کند, از ابتلای بیماران مبتلا به اچ آی وی و هپاتیت شرحی یا نشانه ای قید کنند. امکان درج تشخیص شناخته شده اینگونه بیماران در برگه ارجایی آنان فقط در شرایطی پذیرفتنی است که بیماری آن شخص ارتباط مستقیم با ابتلای او داشته باشد و یا خود بیمار با ثبت وضعیت بیماری اش موافقت داشته باشد. به عبارت دیگر زمانی که بیمار به یکی از بیماریهای فرصت طلبی که ناشی از عفونت اچ آی وی و یا هپاتیت مبتلا شده باشد, در این هنگام پزشک معالج او طبیعتا اجازه دارد که بر روی برگه و یا مدارک پزشکی بیمار واژه تشخیص (دیاگنوز) “اچ آی وی یا هپاتیت” را برای ادامه درمان بیمار قید کند.

طبق دلایل بیشماری نمی توان از بیماران عفونی اچ آی وی و هپاتیت به مانند هر بیمار دیگری انتظار داشت که زندگی و حریم خصوصی خود را همه جا و با هر کسی در میان بگذارند. همچنین پزشکان هم بدلیل حقوقی اجازه آگاه سازی و دادن اطلاعات در باره بیماری بیماران خود را به هر گونه از مراکز پزشکی و یا سازمانهای دیگر را ندارند. به این قانون “حق سکوت اسرار بیمار” گفته می شود. با توجه به نکته بالا آنچه که موجب نگرانی همگان و یا پرسنل پزشکی درمانی را فراهم می کند بر طبق قوانین جدید پزشکی که در دهه اخیر اروپا و همچنین در آلمان قدم نهاد, گفته می شود که هر شخصی بویژه پزشکان و جراحان می بایست خود مسئولیت تندرستی خود را بدست گیرند. در آلمان تمامی پزشکان و پرسنل پزشکی موظفند تمامی موارد آموزشی و افزار لازم را برای پیشگیری از بیماریهای عفونی و سایر بیماریهای واگیری بکار گیرند.

افراد جامعه نیز موظفند با یاد گیری و شناخت راههای پیشگیری و انتقال ابتلا به اچ آی وی یا هپاتیت را رعایت کنند. البته یک شخص حامل اچ آی وی یا هپاتیت می تواند برای بهبودی بهتر درمان خود و همچنین برای هشداری به پرسنل درمانی هر زمانی که خود توانایی آن را داشته باشد دواطلبانه و بدلیل وجدان انسانی آنها را مطلع سازد.
مورد دیگری که از نظر حقوق پزشکی آلمان شخص مبتلا به اچ آی وی را از آگاه سازی ابتلای خود به دیگران محفوظ می دارد اینست که بسیاری از مردم جامعه خود نیز از ابتلای خود به بیماریهای عفونی و آمیزشی آگاه نیستند. زمانی که این دسته از مبتلایانی که از وضعیت خود نا آگاه هستند برای درمان یکی از بیماری های خود به پزشک مراجعه می کنند, در وهله اول این وظیفه پرسنل درمانی می باشد که با آمادگی قبلی افزار لازم “پیشگیری” را بکار بگیرند.
با تاسف بسیار هنوز در بسیاری از جوامع بدلایل نداشتن شناخت و آگاهی های لازم برای پیشگیری و حتی درمان بیماریها و یا افزودن عقاید شخصی خود زندگی انسانها را زیر ذره بین گرفته و بر آنها قضاوت می کنند. بیماران را بدلیل نوع بیماریشان از هم تفکیک کرده به آنان ناسزا گفته و با تبعیض های ناروا گاه توام با خشنونتهای ناهنجار رفتار می کنند. به همین سبب هر بیماری برای حفظ حریم خصوصی خود حق سکوت و انتخاب دارد. در آلمان هر بیماری می تواند از پزشکان و مراکز درمانی که او را به دلیل نوع بیماریش مورد تبعیض, سرپیچی از درمان بیمار, ناقص بطوریکه موجب نقص عضو بیمار شود و یا هر گونه برخورد ناروایی بر بیمار واقع شود, به اداره های سراسری کشور که به ویژه این منظور وجود دارد برای شکایت مراجعه کند. این ادارات در شرایطی که حقوق بیمار پایمال شده باشد به شکایتش رسیدگی جدی می کند. بطور نمونه شهروندان در برلین می توانند به آدرس زیر مراجعه کنند.

آدرس Ärztekammer BerlinFriedrichstr. 16 | 10969 Berlin
Telefon +49 30 / 40806-0 | Fax +49 30 / 40806-3499 | E-Mail kammer@aekb.de

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)