«با شروع انقلاب مردمی در سوریه‌، در روژاوا، ابتدا همه چیز آرام به نظر می‌رسید. بیشتر اعتراضات در قالب حرکت‌های مدنی بود ولی بعد از چند ماه همه چیز عوض شد. در روژاوا که امن‌ترین نقطه‌ی سوریه بود، قبایل و گروه‌های مختلف چندین گروه نظامی تشکیل دادند. آنها سر مسائل کم‌ارزش قبیله‌ای، دینی و اتنیکی به روی هم اسلحه می‌کشیدند. وضع به آستانه‌ی خطرناکی رسیده بود. نیاز به تشکیل نیروی نظامی متحد در روژاوا که از مردم منطقه محافظت کند، احساس می‌شد. اولین هسته‌ها در شهر دیرک به سرپرستی “خبات دیرک” تشکیل شدند که در آغاز “یگان‌های جوانان خلق”(YXG) نام داشت. به تدریج و با درایت، شاخه‌های نظامی را در تمام شهرهای روژاوا گستراندیم.»

از مصاحبه ردور خلیل (Rêdûr Xelîl)، سخنگو و فرمانده‌ی کل “یگان‌های مدافع خلق” (YPG) و “یگان‌های مدافع زنان” (YPJ) در کردستان سوریه در گفت‌وگو با زانیار عمرانی.

گفت‌وگو با ردور خلیل و مجموعه‌ای از مطالب دیگر درباره روژاوا در مجموعه زیر.

■ در کردستان سوریه چه می‌گذرد؟

زانیار عمرانی − در اتاقی که بوی جنگ نمی‌داد، با ردور خلیل (Rêdûr Xelîl)، سخنگو و فرمانده‌ی کل “یگان‌های مدافع خلق” (YPG) و “یگان‌های مدافع زنان” (YPJ) دربارەی چهار سال مبارزەی نیروهایشان در سوریه به گفت‌وگو نشستم.

■ لژیون خارجی کردها علیه داعش

صدها رزمنده خارجی در صفوف شبه‌نظامیان کرد علیه داعش می‌جنگند. در بین آنها همه ‌گونه آدمی دیده می‌شود: از کشاورز و سرباز سابق تا جوانان ماجراجو و بی‌تجربه.

■ سفرنامه از اربیل تا کوبانی: از ایستادگی تا ایستادگی

زانیار عمرانی − سرهم کردن یک عالمه‌ دروغ، برای منحرف کردن حواس خانواده‌ و دوستانم از ضرورت‌های سفر است. مقصد اصلی کوبانی‌ست، همان شهری که‌ روزهاست جوی خون و بوی تعفن از آن برمی‌خیزد، آن شهری که‌ مقاومت اخیرش دنیا را شگفت زده کرده و به‌ من هم ثابت کردە است که‌ برای خروج از این روزمرگی مایوس‌کننده‌، هنوز کورەراهی از امید هست.

■ چه کسی در کوبانی می‌جنگد؟

مهتاب لایق − از خلال زندگی در کنار یکدیگر است که هر یک از ما تکینگی خود را محقق می‌کند، که زندگی هر یک از ما بخشی از نیروهای آفرینشگری خواهد شد که در کوبانی جنگیده‌اند. نوشتن و اندیشیدن خود می‌تواند بخشی از این زندگی شود، و نیروهای ایجابی زندگی و قوه خیال را به پیش راند.

■ یک نماینده کردهای سوریه: ما تنها سنگر مقاومت هستیم

غریب حسو نماینده “حزب اتحاد دموکراتیک”: این خود دولت ترکیه است که پشت پرده‌ی رویدادهای منطقه است. اما با وجود این می‌گوید که برای پایان دادن به این وضعیت ممکن است که به ائتلاف علیه داعش بپیوندد!

■ کوبانی: یک خروج

بابک سلیمی زاده − کوبانی خروج است. نقب زدن و ساختن تونل هایی تاریک و تنگ در زیرزمین های خاورمیانه ی خونین.

■ کوبانی چون ستاره قطبی است که راه درست را نشان می دهد

اردشیر زارعی قنواتی − کوبانی تصویر “زن مبارز” کرد است که خارج از کلیشه های موجود هم زنانگی، هم مبارزه و هم برابری جنسیتی را در خاورمیانه عاری از تساوی حقوقی زن چنان به تصویر می کشد که ترجیح می دهد تا در کنار تندیسی که از وی به عنوان نماد صلح و مادری ساخته می شود، برای زندگی و شرافت خود مسلحانه بجنگد تا اینکه در پستوی خانه به اسارت و بردگی جنسی مهاجمان متوحش داعش تن دهد.

■ کردها در سوریه؛ پیروزی در عرصه شکست‌

اونور بورچاک بِلی − همه‌جا سخن از نابودی و اضمحلال سوریه  می‌رود، اما در شمال این کشور معجزه‌ای در حال وقوع است. تقریباً دور از تلاطم‌ جنگ داخلی، کردها منطقه تحت کنترل خود را اقلیم خود‌مختار اعلام کرده‌اند. مجموعه استان‌های عفرین، کوبان و جزیره، زیر نام عمومی «روژاوا»  وحدت کرده‌اند و اکنون حکومت کردی دارند.