آن‌هایی که اخبار والیبال را پیگیری می‌کنند می‌دانند که سال‌ها بود که زنان در ورزشگاه‌های والیبال حاضر می‌شدند (در سطح ملی و باشگاهی) و یکی دو سال پیش با اتفاق‌هایی که در یکی از بازی‌ها افتاد (رقصیدن چند دختر و پسر در کنار ساعت بزرگ ورزشگاه آزادی که ظاهرا تا ماموران برسند چند دقیقه‌ای هم طول کشیده بود) حضور زنان در ورزشگاه‌ها ممنوع شد.
مقام‌های فدراسیون والیبال باید می‌دانستند که تداوم حضور در سطح اول والیبال دنیا با منع حضور زنان در ورزشگاه‌ها شدنی نیست یا دست‌کم این مسئله تنشی دائمی برای والیبال ایران خواهد بود. اما آن‌ها بجای این‌که برای رفع این مشکل تلاش کنند از سیاست از این ستون به آن ستون استفاده کردند. در صورتی که من فکر می‌کنم وقتی تازه این محدودیت وضع شده بود و به خصوص با فضایی که در خرداد سال ۹۲ با هم‌زمان شدن پیروزی‌های درخشان تیم ملی و پیروزی حسن روحانی در انتخابات ایجاد شده بود می‌شد مذاکراتی کرد و راهی برای حضور دوباره زنان در ورزشگاه‌ها پیدا کرد.
با توجه به محبوبیتی که والیبال در جامعه پیدا کرده بود و با توجه به این‌که والیبال از ورزش‌هایی است که طرفداران زیادی در بین دخترها دارد و آن‌ها سال‌ها می‌توانسته‌اند به ورزشگاه بروند، معلوم بود که حرکت‌های مدنی هم برای رفتن به ورزشگاه راه خواهد افتاد. کما این‌که راه افتاد و در نهایت در حاشیه بازی ایران ایتالیا منجر شد به بازداشت چند نفر.
چند نفری که همان شب آزاد شدند اما وقتی چند روز بعد برای تحویل گرفتن وسایلشان رفتند یکی از آن‌ها (غنچه قوامی) بازداشت شد و الان که ۱۳۰ روز از آن زمان می‌گذرد هنوز در بازداشت است (و مدت زیادی از این دوره را هم در انفرادی بوده و از چند روز پیش به زندان قرچک ورامین منتقل شده). تا حدود دو ماه که اصلا بازداشت غنچه قوامی خبری نشده بود. بعد هم که شد مقام‌های ایران بعد از مدتی گفتند که بازداشت او ربطی به والیبال ندارد. من نمی‌دانم بازداشت او به والیبال ربط دارد یا نه.
ده جور شایعه در این مورد مطرح شده. ولی وقتی یک نفر را که هیچ‌جور سابقه سیاسی ندارد بعد از چند ماه که در تهران بوده و کسی کاری به کارش نداشته صاف بعد از تلاشش برای ورود به سالن والیبال بازداشت می‌کنید طبیعی است که عقل سلیم این‌ها را به هم مربوط بداند یا دست‌کم محتمل‌ترین دلیل بازداشت. فدراسیون جهانی والیبال چند بار در این مورد به ایران تذکر داده و رئیسش به حسن روحانی نامه نوشته و جوابی نگرفته.
آخر سر (به گفته بچه‌های خبرنگار ورزشی) داورزنی در جلسه اخیر فدراسیون بین‌المللی و بعد از این‌که میزبانی بازی‌های نوجوانان جهان را گرفته قول داده که موضوع غنچه قوامی را پیگیری کند اما (باز به گفته خبرنگارها) وقتی آمده ایران نه پیگیری کرده و نه جواب پیگیری‌های فدراسیون جهانی را داده. آن‌ها هم تصمیم گرفته‌اند تا وقتی ایران به زنان اجازه ورود به ورزشگاه‌ها را ندهد میزبانی جدیدی به ایران نخواهند داد. این تصمیم فقط هم به دلیل بازداشت غنچه قوامی نیست کما این‌که برداشتن این محرومیت مشروط شده به آزادی حضور زن‌ها در ورزشگاه.
در همه این ماه‌ها که بازی‌های لیگ جهانی در ایران برگزار می‌شد یکی از نکات منفی که همه ناظران فدراسیون جهانی به آن اشاره می‌کردند همین مسئله بود و فدراسیون ایران هم بر اساس همان سیاست از این ستون به آن ستون با آوردن ورزشکاران زن یا چند زن خارجی به ورزشگاه می‌خواست این‌طور وانمود کند که زن‌ها هم در سالن هستند.
نمی‌شود بخواهیم عضو فعال جامعه جهانی (در این مورد در والیبال) باشیم و هر وقت دلمان نخواست جواب ایمیلشان را ندهیم و به قولمان عمل نکنیم. بعد هم همان جمعی را که چند هفته پیش در کنارشان بوده‌ایم به صهیونیست‌ها وصل کنیم.
در این‌جا یک انتقاد هم به بچه‌های تیم ملی دارم. به نظر من آن‌ها هم با محبوبیتی که در این یکی دو سال داشته‌‌اند می‌توانستند خیلی جدی‌تر خواهان حضور زن‌ها در ورزشگاه شوند. البته یکی دو بار این‌ور آن‌ور و زیر لب چیزهایی گفتند (در این حد که دوست داریم وقتی بازی می‌کنیم خانواده‌هایمان هم در سالن باشند) ولی اصلا جدی پای این مسئله نیامدند. امیدوارم مثل رییس فدراسیون از آن ور بام نیفتند و ماجرا را به صهیونیسم وصل نکنند. تیم ایران الان در جهان تیم محبوبی است ولی خیلی راحت می‌تواند بشود یک تیمی شبیه روسیه (که اصولا نامحبوب است و تیم‌های دیگر و تماشاچی‌های کشورهای دیگر دوستش ندارند).
من قضیه را این‌طوری نمی‌بینم ولی اگر بخواهم خودم را جای فدراسیون بذارم هم فکر می‌کنم راحت‌ترین راه نیفتادن به این دردسر (و بیرون آمدن از آن) حل مسئله حضور زنان در ورزشگاه است. اگر زورشان به هر کسی که غنچه قوامی را بازداشت کرده نمی‌رسد قطعا این‌قدر اهرم دارند که مسئله حضور زنان در ورزشگاه را به نوعی حل کنند.
بعد از نوشتن این متن این یادداشت ایسنا را دیدم که اصل حرفش همین است که کوتاهی مسئولان خودمان باعث این وضع شده.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.