به بهانه #هشت_مارس، روز جهانی زن
در زمانه‌ای که جهان روز زن را پاس می‌دارد و یادبودی است برای زنده نگه‌داشتن انگاره‌ی برابری و عطف توجه به نیمی قدرتمند و سرنوشت‌ساز جامعه، این جا و در این سوی جهان و این گوشه ی پاک و پرنور، سازوکاری در کار است که صدای زنان را خفه کند. این وضعیت و به لطف ایدئولوژی مسلط، تکرار تاریخی شرم‌آور را رقم زده است. حمله‌ی بیولوژیکی به دختران و زنان ایران.
بله تاریخ که می‌گویند زباله‌دانی ندارد، سرچشمه‌اش همین جاست؛ در همین عصر جدید و زمانه مدرن! و خاموشی ساکنان برزخی آن در مواجهه با این فاجعه. من دیگر اعتقادم به یادبودها از دست داده‌ام. دم‌دستی شده‌اند و بی‌مصرف!
کارل یاسپرس در کتاب «وقت تقصیر» آلمان‌ها را متهم می‌کند که نمی‌توانند از بلایی که نازیسم در جهان ساخت شانه خالی کنند. اما این کلمات سعی ندارند دادگاهی را بنا کنند و در جستجوی محاکمه ی هیولاهای سیاست هم نیستند. این کلمات نوشته می‌شوند تا فراموش نکنند تاریخی مالامال از زخم را و در بطن جهانی سرد و سرمایه دارنه؛ دنیایی که سرفه‌های خشک و کشدار دختران دبیرستانی سرزمین من، چون نفرینی ابدی ساکنان ظلمت را رها نمی‌کند.
انجمن فرهنگیان هرسین
#معلمان_دانش_آموزان_زندانی_تنها_نیستند
#ژن_ژیان_ئازادی
#هشت_مارس
🔹🔹🔹
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.