۴۱ سال است با تکرار کلمه ”انتخابات” سعی دارند حکومت سراسر استبدادی‌شان را دموکراتیک نشان دهند. حال آنکه از همان روزهای نخست، آزادی مردم و درپی‌اش آرای آنها به یغما رفت.
از همان روز که به جای مجلس موسسان با انتخابات آزاد مردم ایران، مجلس خبرگان برای تشکیل و حفاظت از سلطنت مطلقه دینی (ولایت فقیه) شکل گرفت، حق حاکمیت و انتخاب مردم ایران غصب شد و به سرقت رفت. مجلس شورای اسلامی نیز که با حذف پیشین همه گروه‌های سیاسی به جز حلقه تنگ هوادارن تام حاکمیت مستبد، شکل گرفت و هر سال این حلقه راه یابندگان بدان تنگ‌تر شد و حتی به خودزنی رسید (چنانکه هم اکنون نیز شاهدیم)، نه نهادی دموکراتیک بلکه عنصری سراسر ضد مردمی و تمام و کمال در خدمت حاکمیت است و غیر از آن هیچ مصرفی ندارد؛ چنانچه عموم مصوبات آن طی سال‌ها گواهی می‌دهد.
امروز بحران استبداد و چپاول جمهوری اسلامی به جایی رسیده که در وحشت از تحریم سراسری انتخابات، عوامل حکومت یکی پس از دیگری به صحنه می‌آیند و با عناوینی مردم را به حضور در انتخابات دعوت می‌کنند. چنانچه رئیس قوه قضاییه تهدید کرد:
«هر کسی با هر عنوانی انتخابات را زیر سوال ببرد، دشمن نظام است.»
اما مردم ایران آرای واقعی و بی‌بازگشت خود را از دی ماه ۹۶ تا قیام خونین آبان ماه ۹۸ و پس از آن با جان برکفی در خیابان‌ها رسا اعلام کره‌اند.
سیاست اکنون نه آنگونه که اصلاح‌طلبان می‌خواهند یعنی در فرایند‌های سیاست زدوده انتخابات بلکه به گونه انقلابی در تظاهرات، اعتصاب‌ها و تشکل‌یابی مردم در جریان است. حاکمیت مستقر چنان ارتجاعی و واپس‌گرایانه (همچون تمام طول عمرش) علیه سیاست مردم و انتخاب آنها در خیابان‌ها ایستاد که تنها طی مدتی بسیار کوتاه کشتار وحشیانه هزار و ۵۰۰ تن از مردم این سرزمین رخ داد و برگ ننگین دیگری در کارنامه جنایتکارانه رژیم ثبت شد.
این نظام و انتخابات‌هایش تنها بر خون میلیون‌ها جوان بی‌گناه استوار گشته: فروردین ۵۸، تابستان ۵۸، خرداد ۶۰ و قتل عام دهه ۶۰ به‌ویژه کشتار تابستان ۶۷، قتل‌های زنجیره‌ای دهه ۷۰، به خاک و خون کشیدن خاتون آباد و اسلامشهر و …، کشتار معترضین ۸۸، فجایع کهریزک و اعدام گسترده هموطنان کرد به اسم تروریست در زندان‌های ایران، کشتار معترضان ۹۶ و نهایتا کشتار وحشیانه مردم در آبان ماه ۹۸ و .…
اما مردم ایران اجازه نمی‌دهند حتی قطره‌ای از این خون‌های به ناحق ریخته شده بی‌پاسخ بماند. این خون‌ها در اعتراضات و خروش برآمده از درد و رنج مردم علیه استبداد و چپاول شکوفا می‌گردد.
آینده هیچگاه از آن تسلیم طلبان و سازشکاران نبوده و نخواهد بود. همه مدافعان حاکمیت اسلامی قداره‌بندان و قلم‌زنان و ماموران حکومتی، آنها که سر خم می‌کنند و ناحق را می‌پذیرند ادامه همین حاکمیت‌اند و مذموم و باطل؛ چه آنها که در خبرگان رهبری جلوس فرموده‌اند و چه آنها که در مجلس به ظاهر ملی!
بر ماست که انتخاباتشان را برای خودشان بگذاریم و در میدان واقعی انتخابات مردمی باقی بمانیم. هر کسی که پای صندوق‌های رأی می‌رود اثر انگشتش روی ماشه اسلحه‌ای که به سمت جوانان انقلابی شلیک می‌شود ثبت خواهد شد و نشان تاییدی بر نظام حاکم و جنایاتش خواهد بود.
تحریم و نفی انتخابات پیمان مردم ایران با شهدا، به ویژه شهدای قیام اخیر است.
بهمن ۹۸
یاسمین آریانی ندا آشتیانی راحله احمدی مریم اکبری منفرد لیلا حسین زاده
سهیلا حجاب آتنا دائمی سپیده فرهان منیره عرب شاهی صبا کرد افشاری
ندا ناجی سمانه نوروز مرادی
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.