داستان سیاست(۱۶)جرم سیاست

*درذیل مجموعه یادداشت هایی را خواهید خواند که برخی ازآنها حدود ۷سال پیش در روزنامه مردم سالاری(بانام مستعارمحمدزمانی)منتشر شده است.امامتاسفانه به دلیل فشار«واجا»ویابه میل خودخواسته، مدیریت روزنامه ازادامه انتشار این یادداشت ها خودداری کرد.تقریبا از نیمه سال ۸۵ دیگر هیچ یادداشت ومطالبی از اینجانب در مطبوعات به دلایل متعدد،(فشارواجا،تمایلات شخصی مدیران مطبوعات ووضعیت یک بام ودوهوایی که برای اینجانب هست و درباتلاقش دارند دست وپامی زنند!)،چاپ نشد.این درحالی است که درداخل،فقط عده خاصی هستندکه یا باآنها مصاحبه می شود،یاازآنهامطالبی درج می شود وحتی می توانندبارادیوهای فارسی زبان هم گفتگو کنند.می شود گفت منتقدین داخلی هم معلوم و مشخص شده است!!؟و برخی هم که تا همین دیروزبا پشتوانه این وآن،درحفاظ امنیتی بودند،بااندوخته رانتی خودو البته ادامه پمپاژآن توسط همان حفاظ،بعد از سال ۸۸،فلفوربه آن ور آب رفتندوبه عنوان کارشناس،رسانه ها را قُرقِ خود کردندو غیر راهم بایکوت می کنند.
داستان سیاست(۱۶)محمد شوری-جرم سیاست
جرم سیاست این است که اسرارهویدا می‌کرد!
مگرسیاسی بودن جرم است که یک اصل ازقانون اساسی را به آن اختصاص داده‌اند؟!
در اصل ۱۶۸ قانون اساسی آمده است:
«تعریف جرم سیاسی را قانون براساس موازین اسلامی معیّن می‌کند». اما هنوز این تعریف،تعریف نشده؛اما تحریف شده است!*به اقراراکثرمسئولین قضائی در تمامی سالهایی که ازتاسیس نظام جمهوری اسلامی ایران می‌گذرد،مامجرم سیاسی نداشته‌ایم!وآنهایی که بواسطه عملیات سیاسی بازداشت،زندانی و یااعدام شده‌اند،چون بر اساس دیگراصول قانون اساسی وقوانین مربوطه،مُخل جامعه ونظام محسوب می‌شده‌اند، محاکمه گردیده‌اند. یعنی ازخود کاری خلاف قوانین موجود بروز داده‌اند که کار سیاسی نیست؛ مثل توزیع وپخش شبنامه،که می‌توانستندازطریق جرایدواحزاب و میتینگ‌های سیاسی اظهارعقیده کنند!و یا با اسلحه کشیدن وبا تخریب وبمب وترور خواسته‌اندتفکرسیاسی خودرابه اطلاع عموم برسانند؛که در کنار این عملیات ورفتارهای سیاسی،چاشنی موضوع جاسوسی و فساد اخلاقی گاهاً همراه بوده است!
ازسوی دیگر آن شهروندی که از طریق توزیع و پخش اعلامیه و یا تخریب و ترور(به حقانیت وعدم حقانیت فاعلین این اقدامات کاری نداریم)واکنش نشان می‌دهند در توجیه عمل خود می‌گویند برای ابرازعقیده سیاسی دروضعیت و قوانین موجود چنین امکاناتی وفضای آزادی را بدست نمی‌آوریم و یا بما نمی دهند یامثلا بما اجازه نشر مطبوعه دلخواه را نمی‌دهند،یا از برگزاری میتینگ سیاسی درجهت ابزار عقیده خود مانع می‌تراشند و به ما مجوز تشکیل حزب و گروه نمی‌دهند و قس علیهذا…
در چنین وضعیتی است که مساله سیاست درحوزه جرم و جنایت قرارداده می‌شود! درحالیکه سیاست و سیاسی بودن اصلا جرم نیست که بخواهند برایش تعیین مجازات کرد!درضمن، وقتی ما اعتقاد داریم دین و سیاست عین هم باید باشند،دیندار بودن که جرم نیست!**
تاآنجایی که می‌دانم کشورهایی که دروضعیت دمکراسی ثابت هستند چنین قوانینی راندارند!درآنجا برای عملیات سیاسی تعریف ثابت و لایتجزی هست، بگونه‌ای که جای هیچ «ان قلتی» باقی نمی‌گذارد.
مثلاهرتفکری درداشتن حزب،سندیکا ومطبوعه،آزاد است و اصلا نیازبه اجازه ندارد؛شاید درحد یک ثبت رسمی اقدامی انجام شود.
بنابراین ازاین دیدگاه سیاست وسیاسی بودن نه تنها جرم نیست،بلکه بقول قرآن***یک کار«حسنه»است که سیئات را هم شناسایی می‌کند و هم می‌شناساند و هم تبدیل به حسنه می‌کند****!
درچنین صورتی نیازی به اصل۱۶۸قانون اساسی آنجاکه تعریف جرم سیاسی راموکول به موازین اسلامی کرده است،نیست،این درحالی است که در همین قانون برای جرایم مطبوعاتی(چون تاحدودی وضوح درآن آشکار است) با حضورهیات منصفه،بخشی ازاین قانون اجرا و بخش دیگرکه برای مجرم سیاسی است تعطیل مانده.درحالیکه طبق نقطه نظرفوق کارسیاسی که وجاهت قانونی دارد،نه تنهاهیچگاه جرم نیست و تبدیل به جرم نخواهدشد، بلکه یک اقدام درراستای هدایت جامعه به سوی خیروبرکت وترّقی وپیشرفت هم هست؛پس مجرم سیاسی و جرم سیاسی معنی ومفهومی ندارد!
اگرقدرت وحاکمیت سیاسی ازکارسیاسی شهروندان دچارمشکل نشود، هیچگاه سیاست جرم نخواهدبودتامجرمی هم داشته باشد؛اماچون کارسیاست وکارسیاسی آن است که اسرارهویداکند،لاجرم حاکمیت و قدرت را تاب برنمی‌دارد و چون حلاج،سیاست برسردارخواهد برد!۱/۶/۱۳۸۵
*این همان مفاهیم کشداری است که درمقاله«قانون سیاست»گفته شد.
**این گفته معروف مرحوم مدرس که«دیانت ماعین سیاست ماوسیاست ماعین دیانت مااست» ازاین منظرکه نگاه بکنیم کارسیاسی کردن یعنی یک عمل دینی انجام دادن است.پس کار سیاسی نمی تواندجرم محسوب شود،زیرا یک صواب،یک حسنه دررابطه با فعالیت های دینی و ازواجبات(درجائی کفائی ودرجایی واجب عینی)است!ازمنظردیگرواقعاهم درشکل عملی آن همین دیدگاه محسوس است.یعنی هرچه فرددررعایت شئونات عمل دینی خودمقیدترباشد،رفتار سیاسی اش سالم تراست.یعنی هرچه ازدروغ،خیانت،توجیه وسیله برای رسیدن به هدف وهکذا الخ… کمتربهره ببردسیاست اش ورفتارسیاسی اش،آینه دینش است.اما هر چه در رفتار واعمال دینی خُرده شیشه داشته باشدوکلمه الحق بگویدواراده باطل داشته باشد(کلمه الحق یراد بها الباطل)بازتاب رفتارسیاسی‌اش نیزمحسوس خواهد بود.والبته دردنیای سیاست ازهمین دریچه، «نفاق»معنی و مفهوم واقعی خودرا می‌شناساند!و ازمنظردیگر،وقتی برای بیان دین قرائت های متفاوتی هست،«تعریف جرم سیاسی طبق موازین اسلامی»جای هزاران«ان قلت»و اما واگررا درمسیربازخواهد کرد و اتفاقا شاید همین اشکال،باعث عدم تدوین وتحریر این قانون شده باشد؟! درحالیکه با تقویت دیگر اصول قانون اساسی وایجاد فضای عملی برای آن،دیگر این مورد محلی ازاعراب نخواهد داشت!
***فبشرعباد الذین یستمعون القول ویتبعون احسنه،اولئک الذین هدهم الله واولئک هم اولو الالباب:«بشارت به بندگانی که ازهمه شنیده ها-دیداری و شنیداری- آن را می شنوند ومی بینند وبهترینش راانتخاب می کنند،آنانندکه که هدایت خاص خداشامل حالشان شده وآنان هستند خردمندان واقعی»سوره زمر آیه۱۸ .
****ان الحسنات یذهبن السیئات(هود،آیه ۱۱۴):«حسنات،سیئات را ازبین می برد.» سیاست و کارسیاسی درفضائی کاملا آسوده وسالم همین حکم را دارد!

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com