یک سال درد و رنج مردم کرمانشاه پس از زلزله‌ای ویرانگر

زلزله کرمانشاه افشاگر ماهیت واقعی حاکمانی است که در ۴۰ سال گذشته جز ویرانگری دستآوردی برای ایران و ایرانی نداشته‌اند.

ابعاد زلزله‌ای که روز ۲۱ آبان سال ۹۶ در کرمانشاه بوقوع پیوست، باور نکردنی است. به‌رغم گذشت یکسال، هنوز برآورد دقیق و جامعی از میزان خرابی‌ها، کشته‌ها و مجروحین داده نشده است. آنچه قابل توجه است برخورد مقامات حکومتی در رابطه با این بلای طبیعی بوده و هست که تلاش کردند تا ابعاد این فاجعه را پنهان کنند.

زلزله شدید ۷.۳ ریشتری که شامگاه یکشنبه ۲۱ آبان ۹۶ استان کرمانشاه را لرزاند هنوز با گذشت یکسال از وقوع آن، لرزه هایش جسم و جان مردم را می لرزاند. زلزله ای که تا مدتها پس از وقوع همچنان از مردم قربانی گرفته و می‌گیرد.

این زلزله شهرهای همدان، اراک، زنجان، اهواز، ایلام، سنندج، کرمانشاه، تبریز، ارومیه، اردبیل، کردستان، بوشهر و خوزستان و چند شهر دیگر را لرزاند.   

شهرستان‌های سرپل ذهاب، جوانرود، اسلام آباد غرب و ثلاث باباجانی بیشترین تخریب‌ها را شاهد بوده‌اند.

منابع دولتی تعداد کشته شدگان را ۵۳۰ نفر ذکر کردند که هیچ تناسبی با میزان خرابیها نداشت.  

این در حالی است که احمد صفری نماینده مجلس در کرمانشاه در همان روزهای ابتدایی پس از زمین لرزه گفت: «اینجا قیامت است، بیش از ۱۰۰۰نفر در جریان زمین‌لرزه غرب کشور جان باختند. فقط در یک کوچه سرپل‌ذهاب؛ ۷۰ نفر کشته شده اند؛ به برخی روستاهای زلزله‌ زده هیچ کمکی نرسیده است. شاید فقط ۱۰درصد روستاها چادر گرفته باشند، روستاهایی وجود دارد که۹۰درصدشان از میان رفته است.» (خبرگزاری ایلنا – ۲۴ آبان ۹۶ )

آمارهای مختلفی در رابطه با ابعاد خسارت‌های جانی در رسانه ها منتشر شده است. یکی از شهروندان سرپل ذهابی در همان روزهای اول پس از زلزله گفت: «خیلی وضعیت بدتر از آن چیزی است که رسانه ها می گویند فقط یک پزشک ۵۵۰ جواز دفن در سرپل ذهاب صادر کرده اینجا قیامت است.»

بی عملی مسئولان حکومتی

اوج بی عملی و بی تفاوتی مقامات حکومتی نسبت به این فاجعه آن جایی بود که دو روز پس از زمین‌لرزه استان کرمانشاه به عملیات تجسس پایان دادند. این در حالی بود که مردم با دست خالی اقدام به بیرون آوردن پیکر عزیزانشان از زیر آوار می‌کردند.

در یک اقدام ضدانسانی ظریف وزیر امور خارجه در همان روزهای ابتدایی پس از زلزله در مقابل پیشنهاد جامعه بین المللی برای ورود و کمک به زلزله‌زدگان، اعلام کرد: «ضمن تشکر از بابت پیشنهاد کمک های جامعه بین‌المللی، در حال حاضر ایران توانایی مدیریت بحران زلزله کرمانشاه را با منابع داخلی دارد».

البته بر همگان روشن است که صحبتهای ظریف برای جلوگیری از ورود کمک رسانان و امدادگران بین المللی به مناطق زلزله زده برای مخفی کردن ابعاد خرابی ها و اهمال کاریهای عوامل دست‌اندرکار بود.

زلزله از زبان هموطنان زلزله‌زدگان

یکی از شهروندان از محله فولادی سرپل ذهاب که بیشترین تخریب را داشت چنین گفت:« با گذشت ۱۴ ساعت از وقوع حادثه هنوز هیچ امداد و نجاتی انجام نشده است و مردم با زبان تشنه و با دست خالی مشغول آواربرداری و جستجوی قربانیان هستند، آنها حتی آب برای خوردن ندارند.»

دیگری گفت:« با گذشت یک روز از این حادثه تاکنون هیچ کمکی به مردم نکرده اند و حتی یک لودر برای کنار زدن آوار هم نیاورده‌اند. مردم میگویند آدم زنده زیر آوار است ولی سنگها سنگین است و وسیله میخواهد بیل و لودر میخواهد. حتی برای اجساد هم لودر و بیل مکانیکی نمیدهند.»

روز چهارشنبه۲۴آبانماه۹۶ مردم زلزله زده و بی سرپناه که چند شب را در سرمای صفر و زیر صفر درجه در ویرانه ها بدون چادر گذراندند با خشم و نفرت از مسئولین و دولت می‌گفتند:«پس از سه روز هنوز برخی روستاهای تخریب شده شناسایی نشده اند. هنوز یک نفر از ارگانهای دولتی و یک مأمور را ندیده‌ایم. حتی یک چادر هم به ما ندادند. همه داریم یخ می زنیم از سرما.»

مادر امیر حسین، مادر داغ دیده ای که با کودکی بیجان در آغوش تبدیل به نماد زلزله سرپل ذهاب شد در همان روزهای پس از زلزله گفت: «می گویند عکست جهانی شده است اما تا الآن هیچکس نیامده است سراغ ما. الآن هم همه ما زیر یک چادر زندگی می کنیم. هیچ کس نیست که بیاید پیش ما که ببیند اینجا چه خبر است.»

در دی‌ماه ۹۶یک هموطن زلزله‌زده در کرمانشاه که بر اثر وضعیت فاجعه‌بار کارد به استخوانش رسیده بود قصد داشت با ریختن نفت خود و همسر و دو فرزندش را به آتش بکشد که دیگر زلزله‌زدگان حاضر در محل مانع او شدند.

این هموطن قبل از این اقدام طی گفتگوی کوتاهی از بی تفاوتی مسئولین حکومتی نسبت به وضعیت زلزله زدگان می گفت. وی اظهار داشت که دولت هیچ کاری تاکنون برای ما نکرده است.

روز چهارشنبه ۲۴ آبان ماه ۹۶ نیروهای سپاه پاسداران با دستان خالی بدون اینکه کمترین امکاناتی برای زلزله‌زدگان آورده باشند وارد سرپل‌ذهاب شدند. آنها به جای تأمین اجناس و امکانات اولیه برای زلزله‌زدگان با تجهیزات جنگی وارد منطقه شدند.

بنا به گزارشی دیگر در سومین روز زلزله نیروهای ارتش در مناطق زلزله‌زده بویژه سرپل‌ذهاب بدنبال اموال گرانقیمت در زیر آوارها بودند. این است عملکرد حاکمیتی که نیروهایش به جای همدردی با مردم و گذاشتن مرهمی بر دردهای زلزله‌زدگان، در زیر آوارها به دنبال اجناس گرانقیمت و دزدی اموال مردم بود.

وضعیت مردم مناطق زلزله‌زده در ماههای مختلفپس از وقوع زلزله

بسیاری از زلزله‌زدگان شهرستان سرپل‌ذهاب پس از گذشت یکسال هنوز در چادر‌‌ها و کانکس‌ها زندگی می‌کنند.

زلزله‌زدگان در سرمای زمستان و گرمای تابستان تحت فشار قرار دارند و کمترین رسیدگی از سوی کارگزاران حکومتی به آنها صورت نمی‌گیرد.

زلزله‌زدگان گرمای تابستان کرمانشاه را نیز با کمترین امکانات تهویه و خنک‌کننده و نبود سیستم سرمایشی، کولر، یخچال و سایر امکانات سپری کردند.

در فروردین ماه ۹۷ تعدادی از چادرها و کانکسهای مردم زلزله زده پاونار در سرپل ذهاب در آتش سوخت. در جریان این آتش سوزی یک ماشین آتش نشانی به محل اعزام شد در حالیکه هیچگونه آبی نداشت.

در اردیبهشت ماه  ۹۷ شش ماه پس از وقوع زلزله، فرماندار سرپل ذهاب با شوکر برقی مردم معترض زلزله زده را مصدوم و راهی بازداشتگاه کرد. روز دوشنبه۱۰ اردیبهشت ماه ۹۷ یکی از زنان هموطن زلزله‌زده برای شکایت از وضعیت نامساعد خود و خانواده‌اش در مناطق زلزله‌زده، خواستار ملاقات با فرماندار و رسیدگی به وضعیت خود شده بود که با برخورد نامناسب رئیس دفتر فرماندار سرپل‌ذهاب مواجه شد.

این زن هموطن زلزله‌زده پس از مشاهده برخوردها و توهین‌ها، فرزند خود را به فرمانداری سرپل‌ذهاب آورد تا به دفاع از مادرش بپردازد. با مراجعه فرزند این خانواده‌ زلزله‌زده، درگیری شدیدی در ساختمان فرمانداری رخ داد. فرماندار سرپل‌ذهاب برای پایان دادن به درگیری رخ داده در ساختمان فرمانداری، از اتاق خود بیرون آمده و ضمن فحاشی به مردم با استفاده از شوکر برقی آنها را مصدوم و راهی بازداشتگاه کرد.

در خردادماه ۹۷پس از گذشت ۷ ماه از وقوع زلزله در سرپل ذهاب، بنیاد مسکن به ساکنین این منطقه که همچنان در کانکس و چادر زندگی می کردند تذکر داد که باید این محل را تخلیه کنند و از این جا بروند و هیچ محل جایگزین دیگری برای آنها مشخص نکرد. بنیاد مسکن به مردم گفت که هرکسی به جای قبلی خود برگردد. این در حالی است که خانه های این زلزله‌زدگان محروم، قابل سکونت نیست و تهدید فروریختن دارد.

مصالح غیراستاندارد علت تخریب واحدهای مسکن مهر در زلزله

رئیس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی درباره تخریب گسترده خانه‌های مسکن مهر گفت که این واحدها بر روی گسل قرار نداشتند و علت تخریب جدی، پایین‌بودن مقاومت این ساختمان‌ها است.

علی بیت‌الهی در همان زمان گفت ساختمان‌های مجاور واحدهای مسکن مهر به مراتب تخریب کمتری دارند و اگر این ادعا که مسکن مهر این شهر بر روی گسل ساخته شده درست باشد سایر ساختمان ها هم باید تخریب جدی داشته باشند.

او همچنین اضافه کرده علت اصلی تخریب واحدهای مسکن مهر فقدان ایمنی و مقاومت این ساختمان‌ها است. در زلزله اخیر بجنورد هم شاهد تخریب جدی واحدهای مسکن مهر بودیم و زلزله کرمانشاه هم نشان داد که مسکن مهر این منطقه هم در برابر زلزله مقاوم نیست.

رئیس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی تاکید کرده علت تخریب جدی ساختمان‌های مسکن مهر استفاده از مصالح ساختمانی غیراستاندارد، شتابزدگی در ساخت، جانمایی و طراحی نادرست است.

همبستگی و حمایت‌های مردمی

آنچه در جریان وقوع فاجعه زلزله چشمگیر بود حمایتهای بیدریغ مردمی و همبستگی هموطنانی بود که از دور و نزدیک خود را به مناطق زلزله زده می‌رساندند و کمکهای خود را زلزله‌زدگان می‌رساندند. هر چند که نیروهای حکومتی با بازداشت و تهدید و بگیر و ببند تلاش می‌کردند مانع این کار شوند اما مردم اعتنایی به این اقدامات سرکوبگرانه نکردند و تا جاییکه می‌توانستند به یاری هموطنان زلزله‌زده ‌شتافتند.

در دی‌ماه ۹۶ هزاران نفر از مردم کرمانشاه در حمایت از زلزله‌زدگان و در اعتراض به عدم رسیدگی به مشکلات زلزله زدگان در میدان آزادی این شهر تجمع اعتراضی بزرگی برگزار کردند. ماموران ضدشورش در مناطق اطراف میدان آزادی کرمانشاه مستقر شدند و تلاش می کردند مانع رفتن مردم به سمت میدان آزادی شوند، اما مردم اهمیتی نداده و اقدام به برگزاری تظاهرات کردند. تجمع کنندگان با شعار یا مرگ یا آزادی به اعتراض خود ادامه دادند.

مردم خشمگین کرمانشاه در اعتراض به عدم کمک رسانی به زلزله زدگان و صرف سرمایه های ملت در جهت حمایت از کشورهای خارجی شعار می ‌دادند: نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران

مأموران نیروی انتظامی در پاسخ به اعتراضاتشان با باتوم به آنها حمله ور شده و سعی در پراکنده کردن آنان کردند.

نمونه دیگر از حمایتهای مردمی را می توان در فریاد یک هموطن زلزله‌زده شنید.

هموطن زلزله زده ای در برابر دوربین فریاد می‌کشید: «دولت کجاست؟کمک دولت کجاست؟ از صد ماشین کمک‌رسانی که می آید دو تای آن هم متعلق به دولت و سپاه نیست. دولت کجاست؟ ۴ ماشین به من نشان دهید که مال دولت باشد. دولت مال ملت را گرفته و در ماشین دولتی‌ها انداخته و تحت عنوان کمک سپاه و دولت به مردم می دهد. سپاه کمک‌های مردم را می دزدد و به نام خود توزیع می‌کند.سپاه کجاست؟ دولت کجاست؟»

وی در پایان ضمن قدردانی از کمکهای مردمی می گوید: «ملت نمی گذارد به ما سخت بگذرد. از آنور دنیا به ما کمک می کنند به جز دولت خودمان. مردم کمک جمع آوری میکنند و می‌آورند اما دولت از قسمت دژبانی جلوی آنها را می گیرد و نمی گذارد به دست ما برسد و دزدهایشان می برند برای خودشان. اگر مردم نبودند همه از تشنگی کور می شدیم.»

ممانعت از حمایتهای مردمی به زلزله زدگان

مقامات حکومتی از یک طرف تلاش می‌کردند که از رسیدن کمک‌های مردمی به زلزله‌زدگان جلوگیری کنند و جاده های منتهی به این مناطق را به همین منظور می‌بستند تا آنچه از طرف مردم می‌رسید را بنام کمکهای دولتی توزیع کنند و از طرف دیگر با به میدان آوردن نیروهای ضدشورش و سپاه خشم مردم را از بی عملی عوامل دولتی و دست اندرکاران آن، کنترل کنند. در همین رابطه سپاه پاسداران و نیروهای انتظامی از روز اول، به جای ارسال کاروانهای کمک و اعزام نیروهای کمکی، به منطقه اعزام شدند.

روز پنجشنبه ۲ آذر ماه، سه تن از کسانی که در حال جمع آوری کمک و رساندن آن به مردم زلزله زده کرمانشاه بودند؛ در سردشت دستگیر شدند. همچنین ۸ تن دیگر از اهالی سردشت برای بازجویی به اداره اطلاعات این شهر احضار شدند.

در یک اقدام دیگر عوامل حکومتی راننده کامیون حامل کمک های مردمی مشهد به زلزله زدگان را به مبلغ ۱۳۰۰۰۰ تومان در کرمانشاه به خاطر بنری که روی ماشین زده بود جریمه کردند.

روز ۲۵ آبان ماه، یک فعال مدنی و محیط زیستی به نام شهرام فرهادی که در حال بارگیری کمکهای مردمی به زلزله زدگان کرمانشاه بود توسط نیروهای اطلاعاتی سپاه دستگیر شد.

 روز شنبه ۲۷  آبان ماه؛ مأموران نیروی انتظامی به خانه مردم در کرمانشاه هجوم برده و مردم شریف و دردمندی را که برای زلزله‌زدگان کمک های مختلف تهیه کرده بودند؛‌ تهدید نمودند.

مأموران نیروی انتظامی از همه ضمانت نامه گرفتند که دیگر به منطقه زلزله زده نروند و کمکی بصورت مستقیم به مردم نیازمند ندهند.

دزدی‌های حکومتی در جریان فاجعه مرگبار زلزله

در شرایطی که زلزله زدگان غرب کشور در سرمای زمستانی روزانه قربانی می‌شدند دولت دهها میلیارد تومان از کمکهای نقدی زلزله زدگان که توسط مردم و نهادهای داخلی و خارجی جمع آوری شده بود را به جیب خود ریخت.

انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه ۴۰ روز پس از وقوع زلزله گزارشی تهیه کرد که نشان می داد دولت نه تنها هیچ هزینه ای برای مردم زلزله زده نکرده بلکه دهها میلیارد تومان از کمکهای نقدی به زلزله زدگان را نیز در جیب خود ریخته است.

این گزارش حاکیست که براساس اطلاعات موجود تا اواخر آذرماه ۹۶ مبلغ دهها میلیارد تومان پول نقد برای کمک به زلزله زدگان توسط اشخاص و نهادهای داخلی و خارجی و همچنین معادل یک روز حقوق کارکنان برخی ادارات، مراکز کارگری، مراکز دانشگاهی و بیمارستانی و مؤسسات و بانک ها به حساب دولت و هلال احمر واریز شده است. همچنین طبق گزارش مقامات دولتی ۲۳۰۰ دستگاه کانکس به زلزله زدگان روستائی و۷۰۰  دستگاه کانکس هم به زلزله زدگان شهری تحویل داده شده است که از این ۳۰۰۰ دستگاه ۱۷۰۰ دستگاه توسط مردم اهداء شده بود و همین کانکسها نیز در ازای گرفتن تعهد از زلزله زدگان مبنی بر انصراف از گرفتن ۵ میلیون تومان وام بلاعوض به آنان تحویل داده شد.

دولت با وجود دریافت دهها میلیارد تومان کمک نقدی، در حالیکه ۱۲ هزار واحد مسکونی صد در صد و به طور کامل تخریب شده بود فقط ۱۳۰۰دستگاه کانکس خریداری کرده و به زلزله زدگان تحویل داده بود که اگر قیمت هر کانکس را ۵ میلیون تومان حساب کنید مبلغ آن به ۶ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان می رسد. با این حساب واضح است که دولت نه تنها هزینه ای برای اسکان موقت در منازل خالی موجود در شهرهای دیگر یا در کانکس های مناسب نکرد، بلکه مبالغ هنگفتی هم که برای کمک به زلزله زدگان را دریافت نموده بود صرف آنها نکرد.

سرقت کمکهای مردمی به مردم زلزله‌زده توسط سپاه پاسداران

در حالیکه وضعیت زلزله‌زدگان بسیار بحرانی بود و باید در هوای یخبندان به کانکس انتقال پیدا میکردند اما مسئولین حکومتی نه تنها هیچ‌گونه کمکی به آنها نکردند بلکه کمک‌های ارسالی که از سوی مردم شهرهای مختلف ایران به هموطنانان زلزله‌زده شده بود را دزدیده که یا برای سپاه پاسداران استفاده کند یا به عنوان کمک‌های ایران به سوریه ارسال نماید.

به عنوان نمونه روز دوم آذرماه، تنها چند روز پس از زلزله، خبرگزاری فارس اعلام کرد که ایران یک محموله کمک به شهر آلبوکمال به سوریه ارسال کرده است.

یک شاهد از صحنه در باره گردآوری کمک های مردمی برای زلزله زدگان چنین گزارش داده است:

«سه شنبه شب ۲۳آبان در هلال احمر کرمانشاه با دوستانمان داشتیم به هلال احمر کمک میکردیم. وسایلی که مردم برای کمک میاوردند را بار ماشین میکردیم که بفرستند سرپل ذهاب ولی بعدا متوجه شدیم که تمامی چادرها و پتوها و خوراک و پوشاک در خود کرمانشاه انبار میشوند.ادرس انبار هم یکی از انبار های میدان مرکزی نوبهار است. با آنها دعوا کردیم که چرا نمیفرستید سرپل ذهاب؟ گفتند از بالا باید دستور بدهند.»

اداره جهاد چهارمحال و بختیاری با ارسال پیامک به کارمندان این اداره اعلام کرد: همکار محترم، به‌منظور کمک رسانی به مردم مصیبت‌زده در زلزله استان کرمانشاه، سازمان جهاد کشاورزی استان در نظر دارد یک روز از حقوق کارمندان را کسر کند.

روز سه‌شنبه۳۰آبان‌ماه۹۶ یک هموطن زلزله زده که روستای‌شان ویران و ۲۵تن از خانواده و اقوامش کشته و ۸۰تن دیگر زخمی شدند در مصاحبه‌ای تکان دهنده، به سیاست‌های حکومت در دخالت در کشورهای منطقه با ثروت مردم ایران اعتراض کرد.

این هموطن  گفت: «این دولت به کشورهای عرب کمک می‌کند به همه دنیا کمک می‌کند اما به روستای خودش کمک نمی‌کند به خاطر انسانیت کمک کنید». وی در بخش دیگری از این مصاحبه گفت:« حتی دو چادر به ما ندادند و تمامی کشته‌ها و مجروحین را خودمان با دست خالی از زیر آوار درآوردیم». وی افزود که هیچ کمکی به ما صورت نگرفته است. وقتی مصاحبه کننده از وی پرسید: «این صحبت‌هایت را پخش کنم نمی‌ترسی؟»؛ جواب داد:«از چه بترسم می‌توانند مرا اعدام کنند».

شایان ذکر است که ابعاد خسارت‌های این زلزله به گفته مقامات حکومتی معادل بودجه ۱۱ سال استان کرمانشاه می‌باشد. استانداری کرمانشاه درباره خسارات ناشی از زلزله به این استان اعلام کرد: «زلزله معادل بودجه ۱۱سال استان کرمانشاه خسارت اقتصادی وارد کرد. زلزله بودجه بیشتر از یک دهه استان کرمانشاه را بلعید.» بر اساس اعلام استانداری کرمانشاه هفت شهر و بیشتر از ٧٧،۵درصد از روستاهای کرمانشاه یعنی چیزی حدود یک‌هزار و ٩۴٠ روستا در زلزله ویران شده‌اند

اعتراضات مردمی

پس از گذشت ۴ روز از وقوع زلزله و ویران شدن کل شهر و بدبختی و بی خانمانی مردم و کشته شدن شمار زیادی از مردم در زیر آوارها، سپاه وارد سرپل ذهاب شد.

مردم خشمگین سرپل ذهاب با قاطعیت گفتند کمک شما را نمی خواهیم، همه بچه هایمان زیر آوار مردند، کجا بودید که جرثقیل بیاورید؟ کجا بودید که کمک کنید. حالا ما کمک نمیخواهیم، از اینجا بروید.

یک پاسدار سعی میکرد مردم را آرام کند ولی مردم مصیبت دیده با چشم گریان ولی با قاطعیت گفتند بروید، فقط از اینجا بروید کمک شما را بعد از ۴ روز نمیخواهیم.

علی لاریجانی پس از گذشت یک هفته از زلزله با پلیس ضد شورش به سرپل ذهاب رفت. مردم سرپل ذهاب به ورود علی لاریجانی به سرپل ذهاب پس از گذشت یک هفته اعتراض کردند.

مردم خشمگین به سمت خودروی وی هجوم برده و می گفتند چرا پس از ۷ روز آمدی؟ اگر آمدی به کار ‌رسیدگی کنی پس چرا داری میری؟ این همه محافظ برای چیه؟!

روز سه شنبه ۲۳ آبانماه۹۶ در روستاهای اطراف سرپل ذهاب عده ای از روستاییان با تجمع در جاده راه را بر خودروهای عبوری بستند. آنها می‌گفتند غذا و آب نداریم.

همچنین اهالی تعدادی از روستاهای زلزله‌زده در اعتراض به کمبود خدمات امداد و نجات در مسیر دالاهو به سرپل ذهاب، مقابل پلیس‌راه سرپل ذهاب تجمع کردند.

به گفته اهالی این روستاها، مردم این منطقه باگذشت بیش از ۲۴ساعت از وقوع زلزله هیچ خدماتی جهت اسکان و تأمین آذوقه دریافت نکردند. تعدادی از آن‌ها با بستن محور اصلی سرپل ذهاب تلاش می‌کردند تا برخی از اقلام مورد نیاز خود را از کامیون‌های حامل آذوقه تأمین کنند.

قربانیان پس از زلزله

یکی از فجایعی که تا مدتها پس از وقوع زلزله شاهد آن بودیم این بود که بر اثر بی‌کفایتی مسئولان  حکومتی این زلزله تا مدتها پس از وقوع، همچنان قربانی می‌گرفت.

روز دوشنبه ۲۰ آذرماه ۹۶ بر اثر آتش سوزی چادر زلزله زدگان در سرپل‌ذهاب، چهار تن از هموطنان جان خود را از دست دادند. جان باختن این ۴هموطن در این شهر در شرایطی صورت گرفت که زلزله‌زدگان در هوای سرد باید به سرعت به کانکس منتقل می‌شدند تا از خطرات ناشی از آتش سوزی در امان باشند.

روز چهارشنبه ۴ بهمن، شهاب نادری، نماینده پاوه اعلام کرد چند نفر از زلزله زدگان بر اثر سرمازدگی جان باخته‌اند.

خبرگزاری تسنیم روز جمعه شش بهمن نوشت: «محمد» نوزاد ۴ ماهه دومین قربانی سرمازدگی در منطقه زلزله زده کرمانشاه است. این خبرگزاری به نقل از «عبدالله صیفوری» پدر این نوزاد نوشت: درخواست کانکس دادم اما در آن زمان با پاسخ منفی آنها روبرو شدم و عنوان کردند که افراد دیگری در اولویت قرار دارند.

بعد از این سخنان، برخی مقام های محلی مرگ افراد بر اثر سرمازدگی را رد کردند اما همزمان، ویدئویی از یک خانواده سوگوار در فضای مجازی منتشر شد که در آن عموی یک دختر دو ساله به نام «سارینا» مقابل دوربین اعلام کرد برادرزاده اش پس از سرماخوردگی بر اثر کوتاهی در رسیدگی پزشکی در بیمارستان سرپل ذهاب جان باخت.

بدن سارینا بر اثر سرماخوردگی عفونت کرد. عموی او گفت که بیمارستان سرپل ذهاب ۱۲ ساعت در رسیدگی به وضعیت او تأخیر کرد. این کودک دو ساله وقتی به کرمانشاه اعزام شد پس از پنج ساعت درگذشت.

روز جمعه ۱۰آذر ۹۶ بر اثر فشار و شرایط وخیم زلزله زدگان محروم در پی دستیابی به کانکس های محدودی که در منطقه قرار دارد میان زلزله زدگان درگیری بوجود آمد. در این درگیری جوانی  ۲۹ ساله به نام اقبال فیروزبخت از امدادرسانهای فعال در سرپل ذهاب، در جریان دعوا بر سر گرفتن کانکس جان خود را از دست داد.

و اکنون نیز پس از گذشت یکسال از زلزله در استان کرمانشاه و با پس‌لرزه‌های متعدد بعد از آن و در حالی که هنوز هم هراس و اضطراب از وقوع زلزله ای دیگر و پیامدهای سهمگین آن در میان مردم به‌ویژه کودکان و خردسالان این استان وجود دارد، هنوز هم بسیاری از مردم منطقه بدون داشتن سرپناهی ناگزیر به تحمل زندگی مشقت‌بار در سوز سرمای زمستان بدون داشتن کمترین وسایل رفاهی ‌هستند.

طی این یک‌سال شمار زیادی از زلزله‌زدگان براثر فقر و فشار زندگی دست به خودکشی زده و جان خود را از دست دادند و بسیاری نیز آن‌چنان در مضیقه قرار دارند که برای بازسازی خانه‌های ویران‌شده‌شان اقدام به فروش کلیه‌هایشان کردند.  

بی‌کفایتی و بی مسئولیتی مقامات حکومتی در رابطه با فاجعه زلزله در کرمانشاه

 در شرایطی که کمکهای دولتی برای نجات زیر آوار ماندگان بسیار ناچیز بوده است، مسولین حکومتی در دومین روز بعد از زلزله بطور مسخره ای اعلام کردند که عملیات نجات پایان یافته است.

مردم با دست خالی و بدون حتی یک بیل در تلاش برای نجات کسانی بودند که زیر آوار گرفتار شدند.

پس از گذشت سه شبانه روز از وقوع زلزله در غرب کشور مقامات حکومتی نه تنها از کمترین رسیدگی به مناطق زلزله‌زده خودداری کرده و مردم را به‌حال خود رها کرده بلکه مانع از کمک رسانی های مردمی به زلزله زدگان می‌شدند.

در یک اقدام وحشیانه مأموران نیروی انتظامی زلزله زدگانی را که برای دریافت کمکهای مردمی مراجعه کرده بودند مورد ضرب و شتم قرار دادند.

 تلویزیون اسکای نیوز در همان روزهای ابتدایی پس از زلزله گزارش داد: در حالی که بازماندگان زلزله‌ای که در غرب ایران به‌وقوع پیوست از مقامهای حکومتی خواستار رسیدن غذا و پناهگاه شدند، اما آنها حتی کمکهای خارجی به زلزله زدگان را رد کردند.

همچنین در گزارش دیگری آمده بود که چادرهایی که برای کمک به زلزله زدگان به کرمانشاه رفته بود توزیع نشد و مردم در سرمای زیر صفر بدون سرپناه و روی زمین خوابیندند.

در گزارش دیگری آمده است: در حالی که مردم روستای سراب ذهاب از توابع سرپل ذهاب نیاز مبرم به چادر دارند حتی چادرهایی که برای کمک به زلزله زدگان به کرمانشاه فرستاده شده بود بین آنها توزیع نشد.

مسئولان حکومتی به جای ارسال کمکهای مردمی به کرمانشاه و مناطق زلزله زده،  نیروهای ضد شورش را به صورت گله ای به این مناطق ارسال کرده اند.

روز یک‌شنبه ۵آذر یک هموطن زلزله‌زده پس از صحبتهای دردناکش در رابطه با وضعیت خود و همسر و فرزندش خطاب به مسولین حکومتی گفت: «میانمار و غزه را ول کن به مای بدبخت برس».

نه آبی هست نه چادری و نه پتویی دیشب بسیار سرد بود من و همسرم سردمان بود و دخترمان پتوی خودش را روی ما انداخت این چه وضعیه؟ اگر الآن کشورهای دیگر بود کمک می‌کردید. میانمار و غزه را ول کن به مای بدبخت برس…»

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)