در زندان مرکزی کرج زندانیان به بیگاری کشیده میشوند و با آنها مانند برده رفتار میشود. به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، زندانیان زندان مرکزی کرج در بدترین شرایط به بیگاری کشیده میشوند.
مسئولان زندان برای جان زندانیان هیچ ارزشی قائل نیستند و با آنها مثل برده رفتار میکنند.
در حالی که زندان مرکزی کرج برای ۲۰۰۰ زندانی بنا شده اما در حال حاضر ۸۳۰۰ زندانی در این زندان بصورت متراکم گنجانده شده اند. به طوری که در یک اتاق به مساحت ۲۰ متر مربع ۴۵ نفر در تختهای سه طبقه روی هم چیده شده اند.
رسیدگیهای پزشکی به زندانیان وجود ندارد. به یکی از زندانیانی که دندانش عفونت کرده و شرایط بحرانی داشته گفته شده است که باید با هزینه شخصی درمان شود. یکی دیگر از زندانیان که دراثر ضرب و شتم توسط مأموران زندان دچار پارگی قرنیه چشم شده، در حال حاضر بدون مداوا رها شده است.
وضعیت غذایی زندان وخیم میباشد و روز به روز هم بدترمیشود. غذای زندانیان بسیار بی کیفیت و غیر قابل خوردن میباشد. هنگامی که زندانیان به این وضعیت اعتراض میکنند،
رئیس بند پاسخ میدهد مابازاء هر زندانی به ما ۳۷۰۰ تومان پول میدهند و ما پولی برای تامین مواد غذایی نداریم.
در این زندان به طور رسمی از زندانیان بیگاری کشیده میشود و بهرغم اینکه در ظاهر در قانون، حبس با اعمال شاقه وجود ندارد، اما عملا زندانیان کار بدون مزد در شرایط سخت انجام میدهند.
از برخی از زندانیان سند گرفته میشود و آنان را در کارهای یدی بیرون از زندان بکار میگیرند. زندانیان از صبح تا بعدازظهر کار میکنند. پول ماهیانهای که مابازاء این کار از ارگان مربوطه به زندانی داده میشود، به حساب زندان ریخته میشود. این ارگانها به اصطلاح سازمان حامی شناخته میشوند. زندانی برای اینکه بتواند تسهیلاتی چون مرخصی بگیرد، مجبور است تن به این کار بدهد.
در کیلومتر ۵ جاده آتشگاه کرج اتوبانی به سمت جاده چالوس در حال ساخت است که از نیروی ۳۰۰ تا ۳۵۰ زندانی برای ساخت این اتوبان استفاده میکنند. بدون اینکه کمترین پولی به آنها پرداخت شود. همه پولها به حساب زندان ریخته میشود. این زندانیان مابازاء این بیگاری ماهیانه ۲-۳ شب با گذاشتن سند، به مرخصی می روند. این تنها یک نمونه از بیگاری کشیدن از زندانیان در زندان مرکزی کرج است.
زندانیان در زندان مرکزی کرج، به دلیل عدم رسیدگی به پروندههایشان مجبور به اعتصاب غذا و حتی دوختن لب میشوند. سیستم قضایی به وضعیت زندانیان رسیدگی نمیکند و علت را تعداد زیاد زندانیان عنوان میکند. زندانیانی هستند که حکم آنها به اتمام رسیده اما آنها را آزاد نمی کنند.
اعتراض به هر یک از این موارد برابر با ضرب و شتم و شکنجه برای زندانی است. هنگامی که یک زندانی به وضعیت کنونی اعتراض کرد، وی را زدند و پس از شکستن دست و بینی زندانی به وی اجازه ملاقات هم ندادند. حتی کارت تلفن او را هم گرفتند و به وی اجازه ندادند با خانواده اش تماس داشته باشد و شکایت کند.
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.