بر اساس گزارش سالانه‌ی “پلاوشرز” -گروهی که به تازگی توسط کاخ سفید به عنوان یکی از دلالان اصلی معامله هسته‌ای معرفی شد- در سال گذشته این گروه ۱۰۰,۰۰۰ دلار به “رادیوی ملی آمریکا” (NRP) کمک مالی کرد تا درباره قرارداد هسته‌ای و موضوعات مربوط به آن گزارش تهیه کند. این گروه همچنین به سایر گزارشگران و خبرگزاری‌ها نیز بودجه اختصاص داده و با آن‌ها شریک شده است.
“پلاشرز فاند” ماموریت خود را “ایجاد دنیایی امن از طریق توسعه و سرمایه‌گذاری در روش‌هایی که در نهایت سلاح‌های اتمی دنیا را محو خواهند کرد” عنوان کرده می‌گوید این هدف در راستای تلاش‌ها آقای اوباما برای کنترل تسلیحات است. اما در ماه جاری، در پی اظهارات داوطلبانه “بن رودز”، یکی از مشاوران ارشد آقای اوباما در سیاست خارجی، نقش پشت پرده‌ی “پلاوشرز” در پشتیبانی از توافق هسته‌ای بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
“رودز” در مقاله نیویورک‌تایمز توضیح می‌دهد که دولت اوباما چگونه با سازمان‌های غیردولتی، متخصصان خلع سلاح هسته‌ای، و حتی خبرنگاران نزدیک به خود همکاری کرد تا برای توافق میان هفت کشور که منجر به محدودیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران شد و مجازات‌های اقتصادی علیه تهران را نرم کرد حمایت لازم را کسب کند.
او در بخشی از این مقاله می‌گوید: “ما یک اتاق پژواک درست کردیم و گروه‌های بیرونی مانند پلاوشرز” در ابلاغ تاثیرگذار پیام دولت کمک کردند.
این مقاله موجب احیای انتقاد جمهوریخواهان از توافق هسته‌ای با ایران شد. آنان معتقدند که اظهارات “رودز” نشان‌دهنده‌ی فریب مردم امریکا توسط دستگاه تبلیغاتی کاخ سفید است. دولت، منتقدان را متهم به تلاش برای تجدیدنظر در توافقی کرد که در سال گذشته نتوانسته بودند آن را در کنگره متوقف کنند.
گروه‌های بیرونی گوناگون به طور فزاینده‌ای برای پروژه‌های ویژه یا پوشش خبری به خبرگزاری‌ها پول می‌دهند. اکثر سازمان‌های خبری و از جمله اسوشیتدپرس قوانین سخت‌گیرانه‌ای دارند که مشخص می‌کند از چه کسانی می‌توانند پول دریافت کنند و چگونه باید از استقلال روزنامه‌نگاری حفاظت نمایند.
حمایت‌های “پلاوشرز” با توجه به نقش آن در مناظره‌های بین حزبی و سرسختانه درباره قرارداد ایران، در چنین موردی غیر‌عادی‌تر به نظر می‌رسد.
طبق گزارش سال ۲۰۱۵ “پلاوشرز” که به تازگی در اینترنت منتشر شد، کمک مالی این گروه به “رادیو ملی امریکا” به منظور حمایت از آن دسته “گزارش‌های امنیت ملی” بود که «بر بودجه و سیاست‌های ایالات متحده در زمینه سلاح‌های هسته‌ای، برنامه هسته‌ای ایران، موضوعات مرتبط با امنیت هسته‌ای جهان، و سیاست‌های ایالات متحده در جهت امنیت هسته‌ای تاکید داشتند».
جنیفر آبراهامسون، سخنگوی “پلاوشرز” می‌گوید: “این امری مرسوم است که بنیادها برای پوشش خبری موضوعاتی که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند به رسانه‌ها بودجه بدهند” اما این کمک مالی “به هیچ وجه تاثیری بر دیدگاه روزنامه‌نگار و محتوای پوشش خبری ندارد و ما هم نمی‌خواهیم که داشته باشد”.
“رادیو ملی امریکا” هم اعلام کرده که “پلاوشرز” از سال ۲۰۰۵ به این شبکه برای پوشش خبری موضوعات مرتبط با امنیت ملی کمک مالی می‌کند. گزارش‌های “پلاوشرز” حاکی از حداقل ۷۰۰هزار دلار کمک مالی در این مدت زمان است. در تمامی این کمک‌ها بعد از سال ۲۰۱۰ نام ایران مشخصا ذکر شده است.
“رادیو ملی امریکا” در بیانیه‌ی خود گفته: “این یک همکاری با ارزش است که در آن پلاوشرز هیچ شرطی برای گزارش ویژه‌ی ما مشخص نکرده است، غیر از اینکه باید مربوط به حوزه‌های وسیع امنیت ملی و هسته‌ای، سیاست‌های هسته‌ای، و خلع سلاح باشد. همانند تمامی کمک‌های دریافتی، ما یک فرآیند محافظتی بسیار جدی لحاظ کرده‌ایم که مستقل بودن پوشش خبری و عدم تاثیرگذاری حامیان مالی را تضمین می‌کند.”
اما قانون‌گذاران جمهوریخواه کماکان احساس نگرانی خواهند کرد، به خصوص که کنگره بخشی از بودجه‌ی “رادیو ملی امریکا” را تامین می‌کند. در همین هفته گذشته، کمیته نظارتی تحت کنترل جمهوریخواهان تلاش کرد تا “بن رودز” را برای جلسه‌ای با عنوان “روایت کاخ سفید در زمینه معامله هسته‌ای ایران” احضار کند اما او نپذیرفت.
“مایک پومپیو”، نماینده‌ی ایالت کانزاس که یکی از منتقدان توافق هسته‌ای ایران است می‌گوید ارتباطات “پلاوشرز” با رسانه‌ها “بسیار نگران‌کننده است”.
“پومپیو” به اسوشیتدپرس گفت که او در سال گذشته بارها از “رادیو ملی امریکا” درخواست کرده بود تا به عنوان دیدگاه مخالف در برابر “آدام شیف”، نماینده دموکرات موافق معامله با ایران که به طور مداوم در برنامه‌های آنان حضور داشت، مورد مصاحبه قرار گیرد. اما “رادیو ملی” از پذیرش او سر باز زد. این در حالی است که “رادیو ملی” می‌گوید هیچ سندی از درخواست‌های “پومپیو” وجود ندارد، و از چندین جمهوریخواه بلندپایه نام می‌برد که در برنامه‌های آنان حضور داشته‌اند و در مورد توافق و تحریم‌های اقتصادی علیه ایران صحبت کرده‌اند.
یکی دیگر از کسانی که در “رادیو ملی” حضور پیدا کرد “جوزف سیرینسوان”، رییس “پلاوشرز” بود. او حداقل دو بار در سال گذشته درباره مذاکرات مصاحبه کرد. در یکی از آن دفعات، شبکه از “پلاوشرز” به عنوان یکی از حامیان مالی “رادیو ملی” نام برد اما در دفعه دیگر این کار را انجام نداد.
“پلاوشرز” به این امر مباهات می‌کند که به تصویب قرارداد هسته‌ای کمک کرده است. رییس هیأت مدیره این گروه، خانم “مری لوید استرین” در گزارش سالانه خود نوشته است که اگر چه موفقیت “با هدایت بی‌باکانه دولت اوباما و حمایت کنگره ممکن شد، حقیقتی که کمتر شناخته می‌شود نقش حیاتی جامعه مدنی در پایین آوردن کفه ترازو برای پیروزی این سیاست است”.
این سند ۳۳صفحه‌ای از تمام گروه‌هایی که در سال گذشته از “پلاوشرز” برای حمایت از خلع سلاح هسته‌ای کمک مالی دریافت کرده‌اند نام برده است.
“انجمن کنترل اسلحه” ۲۸۲,۵۰۰ دلار، “موسسه بروکلین” ۲۲۵,۰۰۰ دلار، “شورای اتلانتیک” ۱۸۲,۵۰۰ دلار. آن‌ها برای گزارش‌ها، پوشش خبری و تحلیل‌های مربوط به ایران، و موضوعات هسته‌ای غیرمرتبط با آن این کمک را دریافت کردند.
گروه‌های دیگری که عموما تخصصی در زمینه امور هسته‌ای ندارند نیز کمک مالی دریافت کردند. “جی استریت”، گروه فعالان سیاسی لیبرال یهودی ۵۷۶,۰۰۰ دلار دریافت کرد تا از توافق هسته‌ای حمایت کند. بیش از ۲۸۱,۰۰۰ دلار نیز به “شورای ملی ایرانی-امریکایی‌ها” (نایاک) داده شد.
دانشگاه “پرینستن” ۷۰۰۰۰ دلار گرفت تا از “تحلیل‌ها، نوشته‌ها و تعاملات سیاست‌گذارانه”ی سید حسین موسویان، دیپلمات و سخنگوی سابق هیات هسته‌ای جمهوری اسلامی درباره‌ی «طیفی از عوامل تاثیرگذار در مذاکره‌ی بر سر برنامه هسته‌ای ایران» حمایت کند.
“پلاوشرز” در عین حال به رسانه‌های دیگر نیز چشم داشته است.
در یک “گزارش استراتژی فرهنگی” در وب‌سایت “پلاوشرز”، این گروه یکی از اهداف خود را “تضمین پوشش خبری دقیق و منظم موضوعات هسته‌ای در رسانه‌های مشهور و استراتژیک” مانند گاردین، سالون، هافینگتن‌پست، یا پرو پابلیکا اعلام کرده است.
در این گزارش آمده که تلاش‌های پیشین نتوانست پوشش خبری کافی را ایجاد کند. این تلاش‌ها شامل “تخصیص بودجه به خبرنگاران در نشریات نِیشن و مادرجونز و همکاری با مرکز شرافت عمومی برای ایجاد یک پست امنیت ملی می‌شود”. در گزارش همچنین پیشنهاد شده است که از “وب‌ویدئوها، پادکست‌ها، داستان‌های تصویر محور” و سایر “شیوه‌های جلب توجه” استفاده شود تا “موضوع به صورت خلاقانه‌ای در یک بسته‌بندی جدید ارائه شود”.
مدیرعامل “مرکز شرافت عمومی”، پیتر بیل، این کمک مالی را تایید کرده است.
“بیل” که سازمانش ۷۰هزار دلار از “پلاوشرز” دریافت کرده می‌گوید: “هیچ‌کدام از کمک‌های مالی دریافت‌شده از پلاوشرز برای پوشش معامله هسته‌ای ایران نبوده است. به طور کلی ما سعی می‌کنیم از این توافق پرهیز کنیم زیرا موضوع آن در چارچوب تحقیقات خبری مرکز ما قرار نمی‌گیرد.”
“کیتلین گراف”، یک سخنگوی مجله‌ی “نِیشن” نیز گفته که نشریه او هیچ مشارکتی با “پلاوشرز” نداشته است. او پرسش‌های بیشتر را به موسسه “نیشن” ارجاع داد؛ بنیادی غیرانتفاعی که با مجله همکاری می‌کند و هدف آن تقویت نشریات مستقل و پیشبرد عدالت اجتماعی است.
“تایا کیتمن”، مدیر موسسه‌ی “نیشن”، اظهار داشت که کمک مالی یک ساله‌ی “پلاوشرز” برای گزارش درباره سیاست‌های ایالات متحده و ایران بوده اما استقلال محتوا به طور کامل حفظ شده است.
اما بخش رسانه‌ی “مادرجونز” به پیام‌های متعدد “اسوشیتدپرس” تا کنون جوابی نداده است.
“اسوشیتدپرس”، خود از گروه‌های مختلف غیر انتفاعی و بنیادهای روزنامه‌نگاری مانند “بنیاد نایت” کمک مالی دریافت کرده است. “تامِس کنت” دبیر استانداردهای “اسوشیتدپرس”، درباره‌ی این کمک‌ها می‌گوید: “همانند تمامی کمک‌های مالی، اسوشیتدپرس بر تمامی اخبار نهایی کنترل کامل دارد و در تمام مطالب باید استانداردهای اسوشیتدپرس در زمینه استقلال و شرافت خبرنگاری رعایت شود.”
منتشرشده در خبرگزاری اسوشیتدپرس – ۲۰ می ۲۰۱۶
ترجمه: سیاوش صفوی – مرکز مطالعات لیبرالیسم
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.