پرچمی که می تواند نماد قدرت و هم‌صدائی اکثریت آزادی‌خواهان شود

پرچم اتحاد

بعد از گذشت چندین دهه از عمر جمهوری اسلامی، هنوز که هنوز است، نه اینکه همه و نه اینکه اکثریت، بلکه حتی هیچ تعداد قابل توجهی از آزادی‌خواهان ایران نتوانسته‌اند هیچ نشانی از همصدائی و اتحاد به نمایش بگذارند و در این میان آنچه که به دست حوادث سپرده شده است، آینده ایران است.

در اینکه رژیم جمهوری اسلامی مثل هر رژیم دیکتاتوری‌‌، رفتنی است، جای بحثی نیست، اما تا زمانی که اکثریت فعالان سیاسی و مردم آزادی‌خواه ایران، حول خلاصه‌ای از خواسته‌ها و مطالباتی که تا آن‌جا که می‌شود بیشترین تضمین* را برای برقراری یک حکومت دمکراتیک فراهم می‌کند، جمع نشوند و پرچم خود را به اهتراز در نیاورند، هم طول عمر این رژیم بیشتر گشته و هم در صورت فروپاشی آن، احتمال برقرای یک دیکتاتوری دیگر، نظیر دیکتاتوری‌هایی که بعد از فروپاشی شوروی سابق بوجود آمدند، بسیار بیشتر می‌شود.

برافراشتن و به نمایش گذاشتن این پرچم،

یعنی تلاش برای جا انداختن و فراگیر شدن خلاصه‌ای از خواسته‌ها یا مطالبات مهم دمکراتیک بین اکثریت مردم.

یعنی تلاش برای تثبیت هم‌صدایی در اهداف و فراهم کردن زمینه معنوی برای اعتماد متقابل و گسترش اتحاد بین حداکثر دمکرات‌های واقعی و دوراندیش.

یعنی تلاش برای جلوگیری هر چه بیشتر از خطر قدرت‌گیری افرادی نظیر موگابه، علی‌اف، اسد، پوتین، یوچنکو و غیرو در ایران آینده از طریق تشریفاتی کردن مقام رئیس جمهوری.

یعنی تلاش برای ایجاد امید به یک آینده بسیار بهتر برای ایرانیان در ایرانی یکپارچه* و مقابله با ترس از کلنگی یا تکه پاره شدن کشور بعد از فروپاشی جمهوری اسلامی.

و یعنی تلاش برای قدرت دادن به جنبش آزادی‌خواهی و کوتاه کردن طول عمر این رژیم.

آینده ایران را به دست حوادث نسپاریم. این پرچم را در فیس‌بوک، وبلاگ، … و سایت خود به نمایش بگذاریم و از دیگران هم بخواهیم که چنین کاری کنند، به این امید که تبدیل به پرچم اکثر آزادی‌خواهان ایران شود. نوشتن مقاله و تحلیل و تفسیر و شعر و خاطره و نقل قول به جای خود، این کار هم به جای خود.

* توضیحات: اول اینکه حتی بهترین قانون اساسی هم بدون هشیاری مردم نمی‌تواند تضمینی صد در صدی برای جلوگیری از بر سر کار آمدن یک دیکتاتوری باشد. دوم اینکه خودمختاری صد در صدی استان‌ها، یعنی داشتن هر اختیاری، از جمله اختیار در اعلام استقلال و تشکیل کشوری جدید. چنین اختیاری، حداقل با توجه به وابستگی شدید اقتصاد مملکت به نفت استان خوزستان، می‌تواند عواقب وحشتناکی برای کل مردم ایران داشته باشد.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)