ماجرای ورامین و ریشه لمپنیسم سیاسی

لمپنیسم در حیات سیاسی کشور با ماهیت رژیم پیوند تنگاتنگ دارد؛طی سه دهه گذشته لمپنیسم از اقتصاد به سیاست و فرهنگ نفوذ کرده و یکی از شاخصه های ذاتی حاکمیت ولایت فقیه است …

حمله گروه های ” خود سر ” و اخلال” دلواپسان” در همایش چندی پیش در ورامین بازتاب گسترده در رسانه های همگانی داشت.

“مراسمی که همه مجوزهای لازم را برای برگزاری از فرمانداری قرچک دریافت کرده و نیروی انتظامی هم متضمن برقراری امنیت مراسم شده بود. ساعت برنامه دو تا پنج بعدازظهر در تالار بختیاری شهر قرچک اعلام شده بود. از همان ساعت گروهی که بین ٣٠ تا ۴٠ نفر ارزیابی می‌شدند، جلو مسجد جامع قرچک جمع شده و مشغول سینه‌زنی شدند. بعد هم سینه‌زنان درحالی‌که شعار مرگ بر «فتنه‌گر» سر می‌دادند، مسیر منتهی به تالار بختیاری را به اشغال خود درآوردند و جلوی در سالن تجمع کردند.”

“حسین نقوی حسینی نماینده مجلسی که در میان طیف دلواپس و سر ماجرای برجام هیاهوی زیادی به پا کرد و حالا شاخص‌ترین چهره تجمع ورامین است. اما نفر دوم سید یاسر موسوی، طلبه‌ای است که حالا تبدیل به یکی از پایه کارترین و آشنا‌ترین چهره‌های تجمعات این روزهای تندروها شده است .”

شایان ذکر است حسین نقوی حسینی عضو موثر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس است و سابقه فعالیت در وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران را در کارنامه خود دارد. او از جمله شخصیت های مورد اعتماد بود که بدون دردسر از صافی شورای نگهبان گذشت و در مقام حساس عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس برگمارده شد.

وی در مورد نقش خود در ماجرای ورامین ضمن حمایت از اوباشیگری و چماقداری گفت :” مردم ورامین، قرچک و پیشوا خوشحال و مسرور هستند که از اصول و ارزش های انقلاب اسلامی دفاع می کنند و هجمه های صورت گرفته نیز تغییری در مواضع مردم ایجاد نخواهد کرد.توهین کنندگان به شهرستان ورامین مورد شکایت قرار خواهند گرفت.”

این سخنان نشان دهنده پشتوانه قوی لمپنیسم در حاکمیت است.اصولا لمپنیسم با نظریه ولایت فقیه آمیخته و مترادف است. از ابتدای انقلاب حاکمیت و در راس ان ها روحانیون مدافع ولایت فقیه با سازماندهی باندهای فشار ازلومپِن‌ ها به حزب ها و نیرو های انقلابی و مترقی حمله کرده و در جهت تحکیم قدرت خود استفاده می کردند.

“لمپن‌ها به‌عنوان گروه‌های محروم و ناراضی استعداد هرگونه سوء استفاده از خودشان را به گروه‌ها و جریان‌های سیاسی می‌دهند. چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن، جریان‌های سیاسی می‌توانستند و توانسته‌اند با وعده‌هایی به مرور زمان این افراد تبدیل می‌شوند به ابزاری برای سوءاستفاده در فضای سیاسی؛ یعنی از آن‌ها به‌صورت ابزاری برای اینکه گروه‌های خاص سیاسی بتوانند به مقاصد سیاسی‌شان برسند استفاده می‌شود. ”

به این ترتیب ؛” توهین و تعرض فیزیکی و برهم زدن تجمع گروه‌های رقیب به نوعی به لمپنیسم سیاسی تعبیر می‌شود” به رویه اصلی و غالب در جمهوری اسلامی و رفتار سران ان بدل شد. بسیاری از افراد باند های فشار سپس به نهاد ها و دستگاه های مختلف حکومتی بر گمارده شدند .” لمپنیسم یکی از شاخصه های ذاتی حاکمیت ولایت فقیه است!

با استفاده از گزیده گزارش های اعتماد -شرق -آرمان -مهر-بهار

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)