فعالین حقوق بشر و ضد اعدام، از اعدام های گسترده در روزهای اخیر در زندان های ایران تحت حاکمیت استبداد اسلامی خبر دادەاند. بنابراین گزارش ها در سه روز گذشته دست کم ٣۴ نفر در زندان های ایران اعدام شدەاند. “دبیرخانه کمیته بین المللی علیه اعدام” طی گزارشی خبر داده است “در ٣ روز گذشته دست کم ۳۴ زندانی در سه زندان قزل حصار، رجایی شهر و ندامتگاه مرکزی کرج به دار آویخته شده اند”.
طبق گزارش این نهاد ، روز سه‌شنبه ۲۵ فروردین‌ماه در زندان قزل‌حصار ۱۵ زندانی اعدام شدند . طبق آخرین گزارش رسیده به “دبیرخانه کمیته بین‌المللی علیه اعدام” روز دوشنبه در زندان قزل‌حصار ۱۱ زندانی جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده بودند، سحرگاه روز سه‌شنبه ۲۵ فروردین‌ماه همراه ۴ نفر دیگر به دار آویخته شدند. محمد زحمتکش، معصوم علی میری، عسکر عبدی، سعید حسن مرادی، یحیا یوسفی، یدالله میرزایی، حسن رضایی اسامی‌ای هستند که توسط “دبیرخانه کمیته بین‌المللی علیه اعدام” تآئید و منتشر شدەاند. بنا به گزارش این نهاد مدافع حقوق بشر “روز دوشنبه ۲۲ فروردین‌ماه نیز در ندامتگاه مرکزی کرج ۸ زندانی به دار آویخته شدند”.
منبع مطلعی در رابطه با اعدام زندانیان محکوم به اعدام در تماس با این نهاد گفته است که “همچنان از بندها و سالن‌ها، زندانیان را جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل می‌کنند و دارند در زندانها قتل‌عام می‌کنند”.
ماشین سرکوب و اعدام در شرایطی در ایران دور گرفتە کە جمهوری اسلامی تبلیغات و هارت و پورتی گستردەای راه انداختە کە گویا در “لوزان” سویس در برابر قدرتهای جهانی پیروز شدە و “حقوق مردم ایران را به دست آورده است” . علل قاعدە اگر آنها راست می گفتند و در برابر مردم ایران و جهان “تقیه” نمی کردند، باید زندانی ها را آزاد و “مژدە” خوبی به مردم ایران می دادند. اما سران رژیم در نگرانی و وحشت از مردم زجر کشیدە ایران و اعتراضات برحق آنان ، شکست در برابر قدرتهای جهانی را با سرکوب مردم و بویژه اعدام در زندانها جبران میکند. این سیاست رژیم البتە تازە نیست . مردم ایران فراموش نکردەاند کە رژیم اسلامی بعد از شکست در جنگ ارتجاعی ایران و عراق و قبول قطعنامه ۵٩٨ “شورای امنیت سازمان ملل “و سرکشیدن “جام زهر” معروف خمینی ، به جان زندانیان بی دفاع افتادند و شکست در جبهەها را با پیروزی در زندان ها جبران کردند. این جانیان تاریخ هزاران تن از زندانیان سیاسی و بی دفاع را در قتلگاهای مخوف خود به جوخه اعدام سپردند تا جامعە را در وحشت گورستانی فروبرند، اما نتوانستند. اکنون دهە شصت نیست ، نه رژیم کنونی آن رژیم سابق و نه تودەهای مردم ایران، تودەهای ٣٠ سال قبل هستند. اگرچه جمهوری اسلامی به لحاظ سرکوب،ترور و وحشت همان رژیم و در بر همان پاشنه اسلامی و خون آشامی می چرخد،اما اعتبارش تە کشیدە و دیوار استبدادش شکاف عظیم برداشتە است .هر آنچه امروز استبداد مذهبی را در ایران بر اریکه قدرت نگە داشتە سرکوب بیرحمانه و جنایت روزانه است. در برابر آن، مردم ایران ، جنبش های اجتماعی و مبارزاتی آن ،از جمله جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش معلمان ، جنبش مطالباتی و جنبش انقلابی کردستان ، قدمهای مۆثری در سازمانیابی، اگاهی و اتحاد به پیش برداشتە و خواستها و توقعات امروزی و غیرقابل گذشت را روزانه طرح و خواهان تحقق آن هستند.
رژیم برای حفظ بقاء خود تن به سازش و تسلیم در برابر قدرتهای خارجی دادە است ، اما قصد دارد تسلیم خود را با سرکوب مردم ایران جبران نماید. تعرض به جنبش کارگری ، دستگیری فعالین آن در آستانه اول ماه مه روز جهانی کارگر، بویژه در استان کردستان و غرب ایران کە سابقە چند دهە در برگزاری مراسم های روز کارگر دارند و همچنین اعدام زندانیان به دفاع ، دو روی سکە تسلیم در برابر ابرقدرت ها و تشدید سرکوب و اعدام در جامعە و در زندانها است .
نباید به جانیان اسلامی حاکم برایران اجازە تکرار کشتارهای آوایل و آواخر دهە ۶٠ شمسی را داد. باید به هر شکل و در حد توان و امکان ، در داخل و خارج کشور، جنایات رژیم اسلامی را افشا و در برابر آن به مقاومت و مبارزە متحدانه و دستجمعی اقدام نمود .
١۵ آوریل ٢٠١۵
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.