سومین بحران بزرگ بعد از انقلاب ۵٧ «بیانیه همبستگی ملی جمهوری‌خواهان ایران در مورد مذاکرات اتمی»

هموطنان عزیز

همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد رژیم جمهوری اسلامی برای حل سومین بحران بزرگ بعد از انقلاب ۵۷  نیز دادن هزینه‌های بسیار بالا را بر تسلیم شدن به مردم و گفتن حقایق درباره سیاست ویران‌گر هسته‌ای ترجیح داد. در توافقی که با جزییات مهم بین ایران و قدرت‌های خارجی صورت گرفت که در تیر ماه به‌صورت یک قرارداد بین‌المللی ثبت خواهد شد ایران پذیرفته است که:

ـ میزان عظیمی از ذخیره اورانیوم‌های غنی‌شده خود را از بین ببرد.

ـ اورانیوم را بالاتر از ۴ درصد غنی نکند و این کار تنها در نطنز صورت گیرد.

ـ از فردو برای غنی‌سازی دیگر استفاده نشود.

ـ تنها حدود ۵۰۰۰ سانتریفوز نسل اول از ۲۰۰۰۰ فعلی به کار غنی‌سازی ادامه دهند.

ـ پروتکل الحاقی و کد اصلاحی ۳٫۱ را اجرا کند. فعالیت‌های هسته‌ای ایران در مواردی به مدت ۲۵ سال تحت نظر قرار می‌گیرند و بعد از آن هم ایران حق ندارد از پروتکل الحاقی خارج شود.

– در زمینه  فعالیت‌های اتمی طرف مقابل به مهار کردن ایران دست یافته که بنابر مورد، ۱۰ ساله و ۱۵ ساله و ۲۰ ساله و ۲۵ ساله و دایمی خواهد بود.

–   در عوض تحریم‌های سازمان ملل از تیرماه به تدریج برداشته می‌شوند و تحریم‌های آمریکایی به تدریج معلق خواهد شد.  – تحریم‌هایی که مربوط به موشک‌های بالیستکی است باقی می‌ماند.

– طرف مقابل بر خلاف اطلاع دروغی که هیات مذاکره کننده ایرانی به مردم رسانده، به این شکل که: “در روز اول اجرای توافق همه تحریم‌های اقتصادی برداشته می‌شود” همه تحریم‌ها برداشته نمی‌شوند بلکه:

تحریم‌های مربوط به برنامه موشکی و تروریسم و تجاوز به حقوق بشر برجا می‌مانند.

تحریم‌های وضع شده از طرف سازمان ملل متحد لغو نمی‌شوند بلکه به حال تعلیق در می‌آیند.

بر طبق این توافقنامه فقط تحریم‌های مربوط به برنامه اتمی ومرحله به مرحله به حال تعلیق در  غنی‌سازی نبود. رژیم جمهوری اسلامی از آغاز از سیاست هسته‌ای به عنوان یک ابزار برای تثبت خود استفاده کرده است و با این‌که راه مناسب برای پایان دادن به بحران وجود داشت، ترجیح داد که بحران را طولانی کرده و در پایان بعد از هدر دادن صدها میلیارد هزینه از اموال شما مردم ایران با دادن امتیازهایی توافقی را که طبق آن دولت ایران در امر هسته‌ای زیر قیمومیت دول خارجی قرار می‌گیرد را امضا کرد.

ما از آغاز مخالف راه حل نظامی و تحریم‌ها بودیم. از این‌که سایه حمله نظامی به ایران، حداقل برای مدتی، به کنار می رود و برخی از این تحریم‌ها برداشته شود خرسندیم. امیدواریم این توافق برای مردم مجال و فضایی را برای عمل ایجاد کند، بدین‌سان اکنون که مردم نگران حمله نظامی نیستند در بازیابی حق حاکیمت خود کوشاتر باشند و با احساس مسئولیت نسبت به سرنوشت خود عمل کنند و نظام جمهوری اسلامی را به حهت هدر دادن سرمایه‌ها و نیز سوزاندن فرصت‌ها مورد باز خواست قرار دهند و مراقب باشند تا رژیم جمهوری اسلامی بار دیگر ایران را دچار بحران تازه‌ای نکند.

هوشیار باشیم که نظام حاکم و ولی فقیه آن، هر دو برای حفظ و اعمال استبداد، نیازمند بحران‌سازی و ایجاد فضای تبلیغاتی هستند تا با توسل به این وسایل از گشایش فضای آزاد در داخل جامعه پرهیز کنند و از ایجاد روابط مسالمت‌آمیز  با کشورهای خارجی سر باز بزنند.

ما سیاست هسته‌ای جمهوری اسلامی را جنایتی علیه ملت ایران می‌دانیم و همچنان در افشای این سیاست‌ها خود را مسئول می‌دانیم.

از نظر همبستگی ملی جمهوری‌خواهان ایران توافق اخیر راه حل نیست و حقوق ملی مردم ایران را مخدوش کرده است. ما معتقدیم تنها زمانی برای این مسئله راه حل ممکن می‌گردد که حاکمیت کشور با مردم ایران باشد.

همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران

چهارشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۴ – ۸ آوریل ۲۰۱۵

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)