گاو آبی بقراط

ﻣﯽﺩﻭﻧﯿﺪ ﮐﻪ . ﺣﻔﻆِ ﺳﻼﻣﺘﯽ، ﺟﺴﻢ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻭ
ﻓﮑﺮُ ﺍﯾﻨﺎ، ﺍﺯ ﺍُﺟِﺐِ ﻭﺍﺟﺒﺎﺗﻪ . ﺑﻘﺮﺍﻁُ ﺳﻘﺮﺍﻁُ ﮐﯽُ
ﮐﯽ، ﻫﻤﻪﯼِ عِزُّ ﺟِﺰِّﺷﻮﻥ ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ .
ﮐﻪ ﺍﯾﻦُ ﺗﻮ ﮐﻠﻪﯼِ ﭘﻮﮎِ ﻣﺎ ﮐﻨﻦ . ﺣﺘﺎ ﺩﻭﺳﻪ
ﻫﺰﺍﺭﺗﺎ ﺣﺪﯾﺚُ ﺁﯾﻪُ ﺍﯾﻨﺎ هم ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭﺍﺳﺶ .

ﻭﺯﯾﺮِ ﻧﯽﺩﻭﻧﻢ ﭼﯽ ﺩﯾﺮﻭﺯﭘﺮﯾﺮﻭﺯﺍ ﻣُﻘُﺮ ﺍﻭﻣﺪﻩ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﺪﺯ ﻣﺚِ ﯾﻪ ﺑﻬﻤﻦ، ﯾﺎ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﯾﺎ ﺳﯿﻞ
ﯾﺎ ﻧﻤﯽﺩﻭﻧﻢ ﭼﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﯿﺎﺩ ﺳﺮﻭﻗﺘﻤﻮﻥ . ﻧﺼﻔﻪ
ﺯﻧﺎﯼِ ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﯽ ﻧﻤﯽﺩﻭﻧﻢ ﭼﯽُ ﭼﯽ .ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ
ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻠﻪ ﺩﯾﮕﻪ . ﻫﺮ ﭼﯽ ﺑﻘﺮﺍﻁُ ﺳﻘﺮﺍﻁ ﮔُﻔﺘﻦ
ﭼﯽُ ﭼﯽ ﮔﻮﺵ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ . ﺣﺎﻻ .

ﻣﺎﻣﺎﻥﺟﺎﻥِ ﻣﻦ ﺍﻣّﺎ ﺗﺎ ﯾﺎﺩﻣﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻮ ﻧﺦِ
ﺳﻼﻣﺘﯽِ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻩ . ﺟﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻘﺮﺍﻁُ ﺳﻘﺮﺍﻁُ
ﺑﻪ ﮔﻪﺧﻮﺭﺩﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ . ﻧﻪ، ﻭﺳﻮﺍﺱ ﻧﯿﺴﺖ .
ﺍﻣّﺎ ﺑﺪﺟﻮﺭ ﻋﺎﺷﻖِ ﺑﻘﺮﺍﻁُ ﺳﻘﺮﺍﻁِ . ﻋﺸﻖ
ﺍﻓﻼﻃﻮﻧﯽ ﺍﻟﺒﺘﻪ .

ﯾﺎﺩﻡِ ﺍﻭﻥ ﻗﺪﯾﻢﻧﺪﯾﻤﺎ، ﺷﺎﯾﺪ ﺯﻣﺎﻥِ ﻧﺨﺴﺖﻭﺯﯾﺮِ
ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻮﺩ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻭﻇﺎﯾﻒِ ﺭﻭﺯﺍﻧَﻤﻮﻥ ﻭﺍﺳﺘﺎﺩﻥ
ﺗﻮ ﺻﻒِ ﺷﯿﺮ ﺑﻮﺩ. ﻣﺎﻣﺎﻥﺟﺎﻥ ﻭ ﺑﻘﺮﺍﻁُ
ﺳﻘﺮﺍﻁ و اینا. ﯾﺎﺩﻡِ ﺍﻭﻥ ﻣﻮﻗﻊﻫﺎ ﺍﺳﻤﺶ ﯾﺎﺭﺍﻧﻪﺍﯼ
ﻧﺒﻮﺩ. ﺷﯿﺸﻪﻫﺎﯼ ﺧِﭙِﻠﯽ ﺑﺎ ﻋﮑﺲ ِ ﮔﺎﻭ ﺭﻭﺵ.
ﺁﺑﯽ ﻭ ﺯﺭﺩ ﻭ ﻗﺮﻣﺰ ﻭ ﺳﺒﺰ. ﺣﺘﺎ ﺳﯿﺎﻩﺍَﻡ
ﺩﺍﺷﺖ. ﮔﺎﻭ. ﺑﻪ ﺟﻮﻥِ ﺧﻮﺩﻡ. ﯾﺎﺩﻣﻪ. ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺩﻭ
ﺑﺎﺭِﺵُ. ﺳﯿﺎﻩ. ﻭ ﺭﺍﺯِ ﺑﺰﺭﮒِ ﺯﻧﺪﮔﯽِ ﻣﻦ: ﺍﺻﻠﻦ
ﺑﺮﺍﻡ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮﺩ ﺳﻼﻣﺘﯽ. ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻬﻢ
ﺑﻮﺩ. ﮔﺎﻭﺵ ﺁﺑﯽ ﺑﺎﺷﻪ. ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩﯼِ ﺁﻗﺎﯼِ
ﺑﻘﺮﺍﻁُ ﺳﻘﺮﺍﻁ

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)