خواهی نباشم و خواهم بود دور از دیار نخواهم شد
تا «گود» هست، میان دارم اهل کنار، نخواهم شد
یک دشت شعر و سخن دارم حال از هوای وطن دارم
چابک غزال غزل هستم آسان شکار نخواهم شد
من زنده ام به سخن گفتن جوش و خروش و برآشفتن
از سنگ و صخره نیاندیشم سیلم، مهار نخواهم شد
گیسو به حیله چرا پوشم گردآفرید چرا باشم
من آن زنم که به نامردی سوی حصار نخواهم شد
برقم که بعد درخشیدن از من سکوت نمی زیبد
غوغای رعد ز پی دارم فارغ ز کار نخواهم شد
تیری که چشم مرا خسته ست بر کشتنم به خطا جسته ست
«بر پشت زین» ننهادم سر اسفندیار نخواهم شد
گفتم از آنچه که باداباد گر اعتراض و اگر فریاد
تنها صداست که می ماند «من ماندگار نخواهم شد»
در عین پیری و بیماری دستی به یال سمندم هست
مشتاق تاختنم؛ گیرم دیگر سوار نخواهم شد
سیمین بـِهْبَهانی شاعر و غزلسرای بزرگ معاصر ساعت یک نیمه شب ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ درگذشت.
پدرش عباس خلیلی (مدیر روزنامه اقدام) به دو زبان فارسی و عربی شعر میگفت و بیش از ۱۰۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود.
مادر او فخرعظما ارغون از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطنخواه عضویت داشت و مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود.
سیمین به واسطه مادرش از دوران کودکی با چهرههایی چون نیما یوشیج، ملک الشعرای بهار، سعید نفیسی و پروین اعتصامی در تماس بوده است.
سیمین در جوانی مدتی عضو سازمان جوانان حزب توده بود و بعدها نیز در تاسیس کانون نویسندگان ایران حضور جدی داشت. او تا پایان عدالت خواه باقی ماند. جانب مردم را میگرفت و به صراحت میگفت: «با مرگ مخالفم، با کشتار مخالفم، با زندانی کردن مخالفم…»
سیمین بهبهانی به خاطر سرودن غزل فارسی در وزنهای بیسابقه به «نیمای غزل» معروف شد. وی سراینده شعر معروف «دوباره میسازمت وطن» است…
دوباره میسازمت وطن، اگرچه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می زنم، اگرچه با استخوان خویش
دوباره می بویم از تو گُل، به میل نسل جوان تو
دوباره می شویم از تو خون، به سیل اشک روان خویش…
…
سیمین بهبهانی پیش از انقلاب برای رادیو ترانه هم میسرود و خوانندگانی چون شجریان، الهه، گلپایگانی، داریوش، ایرج، عارف، سپیده، کورس سرهنگ زاده، رامش، عهدیه، سیما بینا، پوران، دلکش و مرضیه… سرودههای وی را خواندهاند. وی مدتی هم عضو شورای موسیقی رادیو و تلویزیون ملی ایران بود.
آثار سیمین بهبهانی
سهتار شکسته (۱۳۳۰/۱۹۵۱)
جای پا (۱۳۳۵/۱۹۵۴)
چلچراغ (۱۳۳۶/۱۹۵۵)
مرمر (۱۳۴۱/۱۹۶۱)
رستاخیز (۱۳۵۲/۱۹۷۱)
خطی ز سرعت و از آتش (۱۳۶۰/۱۹۸۰)
دشت ارژن (۱۳۶۲/۱۹۸۳)
گزینه اشعار (۱۳۶۷)
درباره هنر و ادبیات (۱۳۶۸)
آن مرد، مرد همراهم (۱۳۶۹)
کاغذینجامه (۱۳۷۱/۱۹۹۲)
کولی و نامه و عشق (۱۳۷۳)
عاشقتر از همیشه بخوان (۱۳۷۳)
شاعران امروز فرانسه (۱۳۷۳) [ترجمه فارسی از اثر پیر دوبوادفر، چاپ دوم :۱۳۸۲]
با قلب خود چه خریدم؟ (۱۳۷۵/۱۹۹۶)
یک دریچه آزادی (۱۳۷۴/۱۹۹۵)
مجموعه اشعار (۲۰۰۳)
یکی مثلاً این که (۲۰۰۵)
هرگز نخواب کوروش
شعر زمان ما (۱۳۹۱)
مجموعه اشعار سیمین بهبهانی(۱۳۹۱)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
شاعری که هرگز قلم یا روحش را نفروخت، مقاله واشنگتن پست درباره سیمین بهبهانی
زندگینامه سیمین بهبهانی
زندگی و شعر سیمین بهبهانی / گفت وگو با دکتر احمد ابومحبوب
…
روی عکس زیر کلیک کنید.
(شعرخوانی سیمین بهبهانی: «تنها صداست که می ماند» من ماندگار نخواهم شد)
…
سایت همنشین بهار
http://www.hamneshinbahar.net
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.