عبدالله عبدالله گفته است که «توافق انتخاباتی اخیر بازنده نخواهد داشت» که این سخن وی اما و اگرهای زیادی را با خود دارد که در این نوشته به آن‌ها اشاره خواهد شد.
ابتدا اینکه بازی بدون برنده و بازنده چگونه بازی است؟ آیا رقابت سالم که می‌گویند همین است که همه برنده باشند و یا لااقل کسی برنده اصلی نباشد؟ یا این بازی هم مانند بازی «برد-برد» به اتمام خواهد رسید؟ آیا واقعن انتخابات امسال بازنده‌ای نخواهد داشت؟ اصولن چرا انتخابات برگزار می‌شود در صورتی که هیچ کسی نمی‌خواهد بازنده باشد.
انتخابات یا حق انتخاب کردن و انتخاب شدن یکی از نشانه‌های گذار از سیستم سنتی است که دموکراسی نوپای افغانستان آن را بار‌ها تجربه کرده و هر بار با چالشهای فراوانی روبرو شده است. کسانی که در انتخابات شرکت می‌کنند و انتخاب می‌کنند یعنی یکی از گزینه‌ها را به دیگران ترجیح می‌دهند و برای برگزیدن وی معیارهایی را مد نظر قرار می‌دهند، آن معیار‌ها را در او پیدا می‌کنند و برای انتخاب وی دیگران را نیز تشویق می‌کنند. حال شما از خود سوال می‌کنید که چرا در توافقی که با پا درمیانی وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا صورت گرفته هم گزینه شما «برنده» است و هم گزینه‌ای که برای شکست وی تمام تلاش خود را کرده‌اید «برنده» است.
در انتخابات ۴ سال قبل نیز عبدالله عبدالله توانست به عنوان یکی از دو نامزد پیشتاز با حامد کرزی رقابت کند و انتخابات را به دور دوم ببرد. وی توانسته به عنوان یک حریف تا مرز رییس جمهور شدن پیش رود اما در هر دو انتخابات وقایعی اتفاق می‌افتد که او تا حال نتوانسته وارد ارگ ریاست جمهوری شود.
در انتخابات دور قبلی مذاکرات فشرده‌ای صورت گرفت تا اینکه حامد کرزی در تلویزیون ملی افغانستان رفتن انتخابات به دور دوم را اعلان کرد و در پی آن عبدالله عبدالله از ادامه رقابت انصراف داد. آیا در این دوره حامیان وی از او پرسیده بودند که اگردر این انتخابات نیز اتفاق مشابهی بیافتد اینبار چه توافقی صورت خواهد گرفت؟
در این انتخابات بر خلاف انتخابات ریاست جمهوری ۴ سال قبل محمد محقق رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان ازهواداران خود خواست تا به عبدالله عبدالله رای دهند و عبدالرشید دوستم رهبر حزب جنبش ملی اسلامی افغانستان نیز اشرف غنی احمد زی را به عنوان فرد اصلح برای ریاست جمهوری آینده به طرفداران خود معرفی کرد. بعد از بن بستی که بین هر دو نامزد ایجاد شد جان کری وزیر خارجه آمریکا به کابل آمد و بعد از دید و بازدید‌ها توافقی بین طرفین صورت گرفت تا طبق آن تمام آرا بازشماری شوند اما جزییات بیشتری ارایه نشد اما این محمد محقق معاون عبدالله عبدالله که در روزهای اخیر و بعد از توافق صورت گرفته از پست اجرایی گفت و اینکه بعد از دوسال پست ریاست اجرایی به نخست وزیری تبدیل خواهد شد و در پی آن ایجاد نظام پارلمانی.
در چند سال گذشته این رییس جمهور بوده است که دست به گزینش و انتصاب مسولین ادارات حساس و کلیدی مانند مسولین امنیتی و اجرایی می‌زده است. سوال اینجاست که در صورت ایجاد پست ریاست جمهوری و ریاست اجرایی به عنوان بالا‌ترین مقامات حکومتی آیا تغییری در انتصاب مسولین امنیتی و اجرایی توسط این دو نیز خواهد آمد. آیا این اختیارات فقط در دست یکی از این دو مقام خواهد بود و شامل هر دو می‌شود.
در این روز‌ها که رای دهندگان همچنان در انتظار اعلان نتایج نهایی دور دوم انتخابات و روشن شدن ابعاد توافق صورت گرفته هستند؛ از طرف هیچ یک از تیم‌ها (اصلاحات و همگرایی و تحول و تداوم) نه ازمقربین و نه سخنگویان و نه کسانی که در جلسه توافق صورت گرفته حضور داشته‌اند سخنی مبنی بر سرنوشت معاونین هر دو تیم در «دولت وحدت ملی» گفته نشده است و جایگاه معاونین هر دو تیم در هاله‌ای از ابهام است. این در حالی است که آرای اکثریت ازبک‌ها به رهبری عبدالرشید دوستم به صندوق تیم تحول و تدارم ریخته شد و آرای اکثر هزاره‌ها نیز به صندوق تیم اصلاحات و همگرایی و هر دو طیف نقش موثر و تعیین کننده‌ای را در بالا بردن آرای دو نامزد بازی کردند و زمینه چانه زنی‌ها در دولت آینده را برای عبدالله عبدالله و اشرف غنی احمد زی ایجاد کردند.
حامد کرزی که آخرین روزهای ریاستش در ارگ را سپری می‌کند نیز می‌تواند یک طرف این ماجرا باشد که هیچ یک از طرفین دعوا نقش آفرینی وی را در دولت آینده رد نکرده‌اند.
همچنان حدس و گمان‌ها درباره ساختار «دولت وحدت ملی» در آینده وجود دارد و صحبت قطعی در مورد سهم گیری‌ها و تقسیم قدرت نیز بیهوده خواهد بود اما سوال اینجاست که اگر در توافق صورت گرفته باز هم بازی به گونه پیش رود که آقای دوستم و محقق به عنوان معاونین نتوانند سهم قابل توجهی از قدرت را در دولت آینده بر مبنای حمایت خود از رییس جمهور و رییس شورای اجرایی به دست بیاورند و از آرای طرفداران خود دفاع کنند چه اتفاقی خواهد افتاد و آیا «دولت وحدت ملی» می‌تواند متضمن برنده بودن همگان باشد.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.