نامه زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر

مردم شریف وآزاده ایران !
سال هاست رژیم جمهوری اسلامی بر خلاف شخصی بودن امر مجازات که نباید به خانواده ها تسری بکند ، روش تبعید را در حق زندانیان به کار میبرد . که نتیجه آن مجازاتی است که در حق خانواده ها اعمال می شود. که کاملا بر خلاف قانون است ومجازات خانواده هاست ، نه فقط متهم یا زندانی !
تبعید یک مجازات اضافه در حق زندانی است که فقط باید بوسیله روش قانونی نسبت به زندانیان اعمال شود .
همچنین اصل ۱۶۸ قانون اساسی حتا در نوع رسیدگی ، امتیازاتی برای زندانیان سیاسی در نظر گرفته است ، که یکی از آنها امر تفکیک زندانیان می باشد ، که زندانیان سیاسی را بر حسب نوع اتهام در کنار زندانیان عادی نگهداری نمی کنند.
نگهداری آنها در کنار زندانیان عادی بر خلاف قانون واخلاق است .
متاسفانه به خصوص بعد از حوادث خردادماه ۱۳۹۳ در بند۳۵۰ زندان اوین و سرکوب ومقاومت زندانیان سیاسی شاهدیم که بسیاری از زندانیان سیاسی به زندان های شهرهای گوناگون کشور از جمله کرج، مشهد ، تبریز ، اهواز ، ایذه ، بندر عبا س و… تبعید کرده اند.
آنها را در کنار زندانیان عادی ودر بند هایی نگهداری می کنندکه کمترین امکانات انسانی در آنها وجود ندارد.در کنار زندانیانی که خود قربانیان بی عدالتی های حاکم می باشند ، از جمله زندانیانی که طی این سالها ی بی قانونی تیعید شده اند به نام های زیر می باشند،ضیائ نبوی ،ضیائ موسوی ارژنگ داوودی ،آیت مهر علی بیگلو ،شهرام رادمهر ، حسن چینیان،نامق محمودی ،حسن جوانی ، مهمد جراحی ،علی معزی،مهدی خز علی ، نگار حائری ،ماشااله حائری ،سعید شاه قلعه ، محمد رضا سیف زاده ، علی اصغر محمودیان ، حسن طرلانی ، مهدی محمودیان ، مسعود باستانی ، حشمت طبرزدی ، احمد زید آبادی ، فرزاد مردانی ، رضا ملازاده ، حسن تفاح ، و…بسیاری از زندانیان سیاسی وعقیدتی دیگر .
آن چه به نظر می رسد ، این سیاست برای درهم شکستن اتحاد وهمبستگی ومقاومت زندانیان سیاسی از سوی رژیم است .
این جا به جایی ها وتبعید های غیر قانونی هزینه ها ومخارج بسیار زیاد جانی ومادی ومالی ، روحی وعاطفی برای زندانیان وخانواده هایشان در بر داشته است .
از جمله مرگ چند تن از اعضای خانواده های زندانی ها مثل آقای شهرام احمدی هموطن کرد واهل سنت ما که تنی چند از خانواده اش در تصادف جان باختند. همچنین مادر وهمسر حمید رضا عارفی که در حین باز گشت از زندان مسجد سلیمان در تصادف جاده ای کشته شدند وهمینطور مادر محسن قشقایی که بعد از ملاقات در حین بازگشت از ملاقات در حین بازگشت در تصادف جان باخته است .
گذشته از این ها ما زندانیان سیاسی ، حوادثی را که ممکن است در تبعید گاه های ناشناخته در کمین باشد پیش بینی می کنیم ،
۱- وجود مواد مخدر در بند های عمومی که مستقیم وغیر مستقیم و نا خواسته می تواند زندانیان را گرفتار کند.
۲- خطرات نا امنی روحی وروانی، ناشی از حضور در کنار زندانیان معتاد وبیمار ودر گیری های خشن درون زندان
۳- شرایط بسیار نامناسب بهداشت وسلامتی در بند ها واحتمال مبتلا شدن به بیماری های عفونی وشایع ومسری مثل ایدز وهپاتیت که در دراز مدت آثار آن پیدا می شود.
۴- احتمال حرمت شکنی ودر گیری گسترده بین زندانیان سیاسی وغیر سیاسی کم تجربه ، چه در بند ها وسالن ملاقات ، که نمونه هایی از آن مشاهده شده است .
لذا ما زندانیان سیاسی تبعید زندانیان را محکوم می کنیم و در خواست داریم که رژیم امر تفکیک زندانیان را رعایت کند. چرا که هم تبعید وهم اختلاط زندانیان ، عملا خلاف قانون بوده است وهزینه های پیش بینی نشده برای زندانیان وخانواده های آنها را در بر دارد.
۱- محمد بنا زاده امیر خیزی ۲- رضا اکبری منفرد ۳- خالد حردانی ۴- افشین حیرتیان ۵- شاهرخ زمانی ۶- رضا شهابی ۷-اصغر قتان ۸- صالح کهندل ۹- علی محمد منصوری
زندان گوهر دشت کرج (رجایی شهر )۱۱/۴/۱۳۹۳

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)