قصه تلخ یک پیروزی بزرگ

پیروزی بزرگ و توافقی تاریخی‌،اصطلاحاتی که در پی‌ توافق هسته ای۲۴ نوامبر ژنو ، از سوی دستگاه‌های تبلیغاتی دولت و نظام جمهوری اسلامی در ایران به کار برده شدند تا پوششی باشد بر روی ۳۵ سال سیاست‌های غلط رژیمی‌ که بدترین شرایط تاریخی‌ ایران در دوران معاصر خود را رقم زده است.کوششی بی‌ حاصل و عوام فریبانه از سوی دولت جدید حسن روحانی در تکیه بر تغییر و امید و بهبود وضعیت موجود و جبران اشتباهت گذشته‌ای سیاه با نظامی ورشکسته در تمام عرصه‌های مدیریتی که حتا در مورد ابتدایی‌ترین امور کشور و مردم نیز نا کار آمد جلوه کرده است.

مقامات جمهوری اسلامی ایران در حالی‌ از شکستن دیوار تحریم‌های بین‌المللی در مدت زمانی‌ کوتاه سخن به میان می‌‌آورند و آن را به مثابه یک پیروزی بزرگ برای ملت ایران به تصویر میکشند که ۳۵ سال پیش خود ایشان سنگ بنای این تحریمها را با عملی‌ مجرمانه و خارج از موازین عرفی و دیپلماتیک بین‌المللی، با بالا رفتن از دیوار سفارت کشور آمریکا و تجاوز و تعرّض به خاک یک کشور دیگر بنا نهادند، عملی‌ که با حمایت قاطع آن زمان آیت الله خمینی، بنیانگذار این نظام، هزینه‌های سنگینی‌ را تا امروز برای ایران و مردم این کشور به همراه آورده است، تحریم هایی که اوج آن را در مقابله با جاه طلبی‌های بی‌ مورد حکومت جمهوری اسلامی در مورد پرونده هسته ای از سوی نه تنها آمریکا بلکه اکثریت دول قدرتمند جهان شاهد بودیم که در اجماعی بی‌ سابقه ایرانیان را از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم کردند .

بالا رفتن از دیوار سفارت آمریکا و پس از آن جنگی فرسایشی با عراق و به راستی‌ تحمیلی اما نه آنگونه که دستگاه تبلیغاتی رژیم سعی‌ در القا آن را داشت و دارد که از سوی صدام حسین و عراق این جنگ به ما تحمیل شد ،نه بلکه از سوی مقامات بلند پایه ،اما بی‌ مایه همین نظام ، به کشور ایران تحمیل شد،اگر چه صدام اغاز گر‌ این جنگ هشت ساله بود اما مدارک و شواهد آن دوران همگی‌ بر نقش مقامات جمهوری اسلامی در ادامه دادن آن به دلایلی غیر موجه تاکید دارند که هزینه‌های انسانی‌ و مادی غیر قابل جبرانی را به ایران تحمیل کردند.کافیست نگاهی گذرا به اسناد و مقالات مربوط به جنگ ایران و عراق بیاندازیم تا با جمله هایی بی محتوا و اینچنینی از سوی مقامات وقت ایران در مورد پیشنهادات مختلف آتش بس از همان ماههای آغازین جنگ برخورد کنیم :

ما میانجیگری را نخواهیم پذیرفت. این جنگ، جنگ با کشور نیست؛ جنگ عقیده با عقیده است. ما به هیچ وجه بحث سیاسی و مذاکره و حسن نیت را به معنای کسی که بخواهد ما را تشویق به مذاکره کند، نمی‏‌پذیریم”
محمدعلی رجایی، سال ۱۳۵۹

و یا اعترافی دردناک از سوی یکی از شناخته شده ترین های رژیم اسلامی :

نمی خواهیم در سایه رژیم فعلی عراق، به هیچ توافقی با بغداد برسیم… و این سری نیست که آن را فاش کنم که صدام حسین توسط میانجی‌ها موافقت کرد طبق مواد و شرایط قرارداد الجزایر و بدون قید و شرط، عقب نشینی کند… ولی ما این پیشنهاد را رد کردیم”
هاشمی رفسنجانی، سال ۱۳۶۰

اما همین هاشمی رفسنجانی،جانشین فرمانده کل قوا در جنگ که بر طبل آتش افروزی میکوبید و هر روز بیشتر و بیشتر ایران را در ادامه جنگ ویران و ویران تر میکرد پس از جنگ ، لقب سردار سازندگی را به خود اختصاص میدهد و بعد از ان هم ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را عهده دار میشود و شگفتا که عده ای در جریان نام نویسی برای انتخابات گذشته ریاست جمهوری ، مقدم او را با شعار صل علی محمد “ناجی ملت” آمد گلباران کردند.

سیاست های غلط و بی محتوای جمهوری اسلامی پس از جنگ در زمینه های گوناگون و در دولتهای مختلف پس از ان ادامه داشت و هر روز هزینه های بیشتری را به ایران تحمیل میکرد اما این سیاست های غلط در پیشبرد برنامه هسته ای ایران در سالهای اخیر نمود بیشتری پیدا کرد تا جائی که به بهای دست یابی به فناوری هسته ای ،ایرانیان را از بسیاری جهات محروم و از طرفی رژیم را با خطر فروپاشی مواجه کرده بود، اما دستی دوباره از غیب بیرون آمد و همچون سید خندان خاتمی که از ملیون ها ایرانی به امید تغیر و بهبود وضیت و اصلاحات دلبری کرده بود ،همچنان در چارچوب همین نظام فکری و سیاسی فرسوده و ورشکسته جمهوری اسلامی دلربایی کرد به امید آنکه با ظریف کاریهای دولت جدید حسن روحانی، دریچه امیدی برای مردم خسته و رنجور از کشیدن بار سنگین این نظام ،باز شود.

اما این بار هم کسی سکاندار این کشتی سرگشته در طوفان شده ، که خود در تمامی این سالیان عهده دار نقش های کلیدی و امنیتی در نظام جمهوری اسلامی بوده و همچنان اولویت خود را همچون تمامی دیگرانی چون او در میان مقامات جمهوری اسلامی حفظ نظام مقدس میداند و اقتدار رهبری را اقتدار ملی می خواند و تنها هدفش به ساحل رساندن کشتی شکسته نظام و عبور از طوفان خشم مردم و فشارهای بین المللی است و در راستای سیاست های فریبکارانه همیشگی مسولین جمهوری اسلامی از اعتدال و تدبیر سخن به میان میاورد و خود را کلید دار مشکلات مردم معرفی میکند. و باز هم تکرار قصه تلخ و دردناک جمهوری اسلامی در ایران ،…..

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)