سفر ندا الناشف در سکوت خبری کامل، چرا؟
سفر ندا الناشف، معاون کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد به تهران طبق برنامه، اما در سکوت خبری کامل برگزار شد، چرا؟
سفری که به رغم اعتراضات فراوان انجام شد اما در سکوت خبری کامل. سفر ندا الناشف، معاون کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد به تهران در سکوت خبری کامل، ابهامات را در این زمینه بسط داد. ابهاماتی که به موازات اعتراضات در مورد این سفر، می‌تواند سوالات متعددی را در پی داشته باشد.
سخنگوی دفتر حقوق بشر سازمان ملل پایان این سفر را رسما اعلام نمود. راوینا شامداسانی اعلام داشت این سفر بر روی تعامل مستقیم در سطح بالا با مقامات دولتی و نهادها متمرکز باشد تا تعامل عمومی. وی افزود ما معمولا درباره بازدیدهایی از این دست اطلاع‌رسانی نمی‌کنیم. اظهارات وی نیز بر دامنه ابهامات افزود.
سفر به کشوری که در زمینه حقوق بشری کارنامه سیاهی دارد. سیاه از این بابت که حاکمیت ملایان ۷۰ قطعنامه محکومیت نقض حقوق بشر مجمع عمومی و کمیته سوم ملل متحد را در کارنامه دارد.
سیاه‌تر نیز سفر به کشوری که مدت زیادی است که اجازه سفر به مقامات حقوق بشری سازمان ملل نداده بود. الناشف پس از بیشتر از ۲ دهه، اولین مقام رسمی و بلندپایه ملل متحد است که راهی ایران شد.
از کیفیت و کمیت سفر ندا الناشف نیز هیچ خبری در رسانه‌های داخلی ملایان منتشر نشد. امری که باز هم بر دامنه ابهامات افزود.
اعدام‌های در آستانه سفر ندا الناشف به ایران، دهن‌کجی به حقوق بشر
ندا الناشف در حالی به ایران رفت تا موضوع اعدام را بررسی کند، که ملایان در آستانه سفر وی ۴ زندانی کرد را اعدام کردند. در زمان سفر وی نیز یک شهروند بلوچ زیر شکنجه به قتل رسید!
این در حالی است که جاوید رحمان، گزارشگر ویژه در امور ایران از سال ۲۰۱۸ تا کنون اجازه سفر به ایران را نیافته است. پیش از وی نیز عاصمه جهانگیر، همکار وی از سفر به ایران بازماند.
احمد شهید دیگر همکار آنها نیز از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ به رغم همه تلاش‌ها نتوانست به تهران سفر کند. از سوی دیگر کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل نیز تا کنون نتوانسته برای بررسی نقض حقوق بشر به تهران سفر کند. [ندا الناشف و برزخی به نام سفر به تهران]
این ممانعت‌ها از سوی ملایان به دلایل مختلفی صورت می‌گیرد. قطعا اولین دلیل آن ترس از برملاءشدن ابعاد نقض حقوق بشر و جنایات ملایان است. هر گونه بررسی و حسابرسی مستقل بین‌المللی قطعا دست ملایان را در زمینه نقض وحشیانه حقوق بشر رو می‌کند.
از این رو، آمر، عامل، مرتکب و ناقض حقوق بشر، همواره می‌بایست از تحقیقات مستقل در این زمینه ممانعت کند. ممانعت و مخالفت با سفر مقامات حقوق بشر سازمان ملل نیز در این زمینه قابل تحلیل و بررسی است.
دلایل واهی ملایان برای ممانعت از سفر مقامات سازمان ملل
اما حاکمیت ملایان برای این ممانعت‌ها دلایل واهی بیان می‌کند. «مقاصد سیاسی و گزارش‌های معاندانه» از جمله این دلایل واهی است. باید متذکر شد که ملایان به دلیل فوق‌الذکر مانع از گزارش مستقل گزارشگران و مقامات سازمان ملل می‌شوند.
پسا این ممانعت‌ها نیز مقامات سازمان ملل را متهم به اتهامات فوق می‌سازند. در حالی که اگر ریگی به کفش نباشد، باید با سفر مقامات ملل متحد همکاری شود.
در این صورت دیگر ملایان نمی‌‌توانند به گزارشات به دست آمده ناشی از سفر به ایران ایراد بگیرند. از این رو یک تسلسل و دور به کار گرفته می‌شود تا به سیاست ممانعت از ورود گزارشگران و به موازات ارتکاب نقض حقوق بشر ادامه دهند.
در فقدان دسترسی مستقیم مقامات سازمان ملل، ارگان‌ها و مقامات این سازمان مجبور می‌شوند گزارشات خود را از قربانیانی که از ایران خارج شده‌اند دریافت کنند. همچنین از سازمان‌های حقوق بشری و فعالان حقوق بشر.
در زمینه افشاء و محکومیت‌های ملایان در زمینه نقض حقوق بشر، طی دهه‌های گذشته میتوان گفت سازمان مجاهدین خلق بیشترین نقش را داشته است.
جنبش مقاومت ایران که ملایان تهران، آنان را به عنوان دشمنان آشتی‌ناپذیر خود می‌شناسند. از این رو همکاری این گونه سازمان‌ها با ارگان‌های سازمان ملل برای ارائه اطلاعات دقیق، باعث شده است که ملایان، گزارش مقامات ملل متحد را برنتابند.
مقامات حاکمیت ملایان، بارها گزارشگران و مقامات سازمان ملل را متهم به همکاری برای اطلاع‌گیری در زمینه نقض حقوق بشر از جنبش مقاومت ایران کرده‌‌اند.
ترس ملایان از جام زهر حقوق بشر
با وجود ۷۰ قطعنامه محکومیت در سازمان ملل، ملایان می‌دانند که هر گونه کوتاه آمدن در این زمینه به جام زهر حقوق بشر راه می‌برد. جام زهری که حکومت سلطنتی سابق ایران را نیز از پای درآورد.
از این رو ملایان، تا زمانی که پای قاطعیت در میان نباشد، به این ممانعت‌ها ادامه خواهند داد. یعنی تنها در صورتی اجازه معدود و محدود به افرادی چون ندا الناشف خواهند داد که بتوانند سفر آنان را به نفع خود برنامه‌ریزی و مهندسی کنند.
این مهم البته در زیر سایه مماشات جامعه جهانی با ملایان قابل تبیین است. این سیاست در مورد کشورهای غربی بسیار بارز و برجسته است. مماشات در مورد پرونده اتمی، تروریسم، دخالت‌های منطقه‌یی و…
در این بین موضوع حقوق بشر نیز قربانی سیاست مماشات شده است. اما در زمینه نقض حقوق بشر، ابعادی فراتر از موضوعات دیگر دارد.
آن اینکه هیچ اقدام عملی و مجبورکننده به حسابرسی از ملایان تا کنون از سوی ملل متحد به کار گرفته نشده است. اقداماتی چون ارجاع موضوع نقض حقوق بشر مردم ایران به شورای امنیت که ملایان از آن ترسی وحشت‌انگیز دارند.
اقدامی که تنها به عنوان یکی از گزینه‌ها، میتوان احتمال داد که موافقت با سفر ندا الناشف نیز برای جلوگیری از آن بوده است. اما شرط سکوت خبری برای آن در نظر گرفته شده است.
سیاستی که ذیل سایه مماشات، ملایان را جری‌تر و به ادامه نقض حقوق بشر تشویق می‌کند. راهکار نیز پیشتر ارائه شد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.