۱– یزید در طول خلافتش هرگز به سفر خارجی نرفت،
۲– یزید هرگز حاضر نشد که انتقادات سازنده مخالفین را بشنود، او به کسی پاسخگو نبود،
۳– یزید مخالفین را اغتشاشگر و دژمن می نامید، او مخالفین را به نامهای تحقیرآمیر کافر، ملحد، معاند، تکفیری، منافق، مفسد، توطعه گر، فریب خورده، عامل دژمن، مفسد فی الارض، محارب …می نامید.
۴– یزید به خودش مغرور بود و خودش را از همه بالاتر می پنداشت،
۵– یزید مخالفینش را زندانی می کرد، آنها را شدیدا شکنجه می کردو در زندانها به آنها تجاوز می کرد.
۶– یزید در طول خلافتش هرگز با یک خبرنگار مصاحبه نکرد.
۷– یزید زنها را کمتر از نصف مردان می پنداشت و برای آنها حقی قائل نبود.
۸– او به دموکراسی و حقوق بشر اعتقادی نداشت،
۹– حکومت یزید توام با دیکتاتوری شدید و احتناق بود،
۱۰– یزید افکارش بسیار عقب مانده و ارتجاعی بود.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.