پس از صد روز خوب است ببینیم در کجا قرار داریم. بدین منظور بایستی به وضعیت تمام نیروهای تاثیرگذار در جنبش بپردازیم (نیروهای بالفعل، یعنی پیشانی جنبش و فعال در میدان – نیروهای بالقوه، یعنی توده ی جنبش یا همان بخش محافظه کار و مردد – اپوزیسیون – آمریکا و متحدان غربی اش). از اینرو توجه به نکات ذیل ضروری است.
۱. بدون حضور فعال و عملی نیروهای بالقوه یا همان نیروهای محافظه کار شهری که بسیار گسترده نیز هستند، این جنبش به پیروزی نخواهد رسید.
۲. بدون حمایت فعال و عملی آمریکا و متحدان غربی اش این جنبش به پیروزی نخواهد رسید.
۳. انرژی بخش فعال و میدانی جنبش (بالفعل) که تاکنون صدها کشته و هزاران بازداشتی را تقدیم جنبش نموده اند رو به افول است و بدون حضور بخش های دیگر، جنبش با توقف روبرو خواهد شد.
۴. یکی از راه های حضور بخش بالقوه در جنبش، اتحاد جبهه ای[۱] اپوزیسیون و دادن فراخوان های جمعی است. زیرا این بخش بایستی مطمئن شود که اپوزیسیون بخش وسیعی از مردم را در کل کشور نمایندگی می کند.
۵. یکی دیگر از راه های واردکردن این بخش بخ جنبش اعتراضی، توجهی است که غرب قطعا به اپوزیسیون منسجم خواهد داشت. با حمایت غرب است که بخش مردد جامعه برای حضور عملی در میدان، دست از تردید برمی دارد و پیروزی را نزدیک میبیند.
۶. آمریکا و متحدانش نیز منتظر دید این انسجام و قدرت اپوزیسیون هستند تا ریسک حمایت علنی از آن را بپذیرند. حرکت های نا روشن از سوی اپوزیسیون، غرب را به تردید می اندازد زیرا او با هر بحرانی مخالف است و به دنبال تغییرات پلکانی[۲] است.
۷. تأثیرگذارترین اصل در بخش مردد حفظ امنیت اقتصادی و اجتماعی است. پس باید تمام رفتار دیگر بخش ها (بالفعل، غرب، اپوزیسیون) برای آوردن این بخش به خیابان توجه به این خواست اساسی باشد.
اگر به این اصل توجه نشود، با بحران های اقتصادی پیش رو به نظر می رسد بخش های فقیرتر با رفتاری خشن تر وارد جنبش شوند و خواستهای دموکراتیک به حاشیه می روند. در این حالت با سرکوب شدید حاکمیت مواجه می شویم و نیروهای بالقوه برای مدت طولانی از جنبش دور می گردند.
۸. برخی از متفکران روی اندیشه ی دموکراسی، انقلاب و حتی قانون اساسی آتی بحث های مفصلی داشته و با هیجان آن را بیان می دارند. با ذکر اینکه تمام این تلاش ها قابل ستایش است اما باید دانست قبل از هر چیزی بایستی در ابتدا جنبشی وجود داشته باشد تا بتوان به آن عمق بخشید. به نظر می رسد گاهی با ساده انگاری اصل حفظ جنبش فراموش می شود.
۹. با تکرار اینکه “این جنبش سر باز ایستادن ندارد” یا “دیگر به عقب بر نخواهیم گشت” نباید نسنجیده جنبش را باد کرد. درست آن است که به عوض تبلیغات و تزریق احساسات، به راهکار های اجرایی برای حفظ و ارتقای جنبش بیاندیشیم.
۱۰. تغییر تاکتیک های مبارزاتی، از تظاهرات محله ای که عمدتا بارش بر دوش نیروهای پبشانی جنبش بوده است، به راهپیمایی ها، که بیشتر بخش محافظه کار را درگیر می کند، نیازی انکار ناپذیر است.
۱۱. حاکمیت تمام راه ها را برای ایجاد و حفظ فاصله بین نیروهای بالفعل و بالقوه، در نظر دارد. حاکمیت بین دیدگاه ها و پایگاه های درون اپوزیسیون، بین کشور های غربی و متحدانش در منطقه با تشدید نگرانی های منطقه ای ، بین طرفداران مذاکره با مخالفانش ایجاد فاصله می کند تا هر نوع همکاری جمعی را متوقف کند.
به نظر می رسد کار جبهه ای بایستی در مفهومی دموکراتیک و نه از روی سهم خواهی به نسبت قدرت در اپوزیسیون شکل گیرد. زیرا در این مقطع حضور بخش مردد در بدنه ی جنبش بایستی به اصلی ترین هدف همبستگی در اپوزیسیون بدل شود. در شرایط فعلی کمیت حضور در خیابان ها به صورت راهپیمایی می تواند نتیجه بخش ترین شیوه ی مبارزه محسوب گردد.
مهمترین و اصلی ترین نکته آن است که به هیچ وجه نبایستی رهبری جنبش از دستان زنان، جوانان و دانشجویانی که در غالب نیرو های پیشرو و پیشانی، جنبش را تاکنون به پیش برده اند خارج شود. در واقع فاصله ی اهداف بین نیروهای پیشرو (بالفعل) با اهداف نیروهای محافظه کار و مردد (بالقوه) همان فاصله ی بین خواست دولت رفاه [۳] و دولت بورژوا لیبرال است. نبایستی اجازه داد بخش مردد و تماشاچی و همچنین نمایندگانش در اپوزیسیون به علت کلیدی بودن حضورشان در جنبش، از بخش پیشرو باج خواهی کند و کیفیت دموکراتیک و مترقی اهداف دولت رفاه را به دولتی بورژوا لیبرال تقلیل دهند.
نیمه ی اول دی ماه ۱۴۰۱
گروه اندیشمندان مستقل (گام)
[۱]– در نوشته ی قبلی با عنوان “نکته هایی درباره اپوزیسیون…” به تاریخ ۲۹ آذر۱۴۰۱ که در رادیو زمانه گذارده شده، پیشنهاد چگونگی این اتحاد جبهه ای توضیح داده شده است.
[۲]– در نوشته ای با عنوان “چرخ دنده های جنبش” به تاریخ ۲۷ آذر ۱۴۰۱ که در رادیو زمانه گذارده شده، به تغییرات پلکانی و بحران ها اشاره شده است.
[۳]– در نوشته ای با عنوان “چرخ دنده های جنبش” به تاریخ ۲۷ آذر ۱۴۰۱ که در رادیو زمانه گذارده شده، در مورد دولت رفاه توضیح داده شده است.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.