نرمش قهرمانانه به روایت آیت‌الله خامنه‌ای

اما در میان تفسیرها و تعبیرهای مختلف از نرمش قهرمانانه رهبری جمهوری اسلامی کدام یک دقیق‌تر و به واقعیت نزدیک‌تر است؛ آنچه برخی مخالفان  از ان به عنوان راهی برای سازش با غرب و تعامل با نیروهای داخلی می‌خوانند و یا آنگونه که برخی دیگر از مخالفان و البته مدافعان تندرو رهبری می‌گویند این سیاست به ظاهر جدید، ادامه روند و رویه گذشته است.

شاید هیچکس به دقت شخص آیت‌الله‌خامنه‌ای این عبارت را توضیح نداده است. وی از مثال کشتی‌گیری استفاده کرد که برای پیروزی و رسیدن به قهرمانی در مبارزه از خود نرمش نشان می‌دهد.

کشتی‌گیری را فرض کنید که در شرایط ضربه فنی قرار گرفته و یا ممکن است در حالتی نامتعادل فنی با امتیاز بالا بخورد و کل مسابقه را ببازد. بهترین روش در این حال خاک شدن است و امتیاز حداقل دادن (البته تا قبل از اینکه قوانین تغییر کند و امتیاز خاک از یک به دو افزایش یابد).

سخنان رهبری ناظر بر دو موضوع است: اول اذهان به شرایطی که ممکن است راه رسیدن به اهداف کاملن سد شود. دوم اینکه این تغییرات تاکتیکی است و مبنا همچنان همان چیزی است که بود.

این تفسیر باطل کننده دو نگاه به مفهوم نرمش قهرمانانه است. اول نگاهی که می‌پندارد رویکرد و رویه رهبری نسبت به غرب و همچنین مخالفان داخلی تغییر مبنایی کرده است. دوم تندروهای هوادار رهبر که اصرار دارند آیت‌الله خامنه‌ای را یک انقلابی عاشورایی معرفی کنند و نه دیپلماتی که به وقت نیاز به صلح حسنی هم تن می‌دهد.

اما آیا نمی‌توان به این سیاست خوشبین بود؟ به باور من باید از سیاست تازه رهبری استقبال کرد و روشی را در پیش گرفت که این رویکرد تازه بیشتری منافع را برای کشور و حکومت داشته باشد. نتایجی که شاید بتواند رویه‌های سابق را اصلاح کند و راهی تازه پیش پای استراتژی کلان آیت‌الله خامنه‌ای بگذارد.

در این میان البته تندروهای حامی رهبری و همچنین مدافعان براندازی نظام جمهوری اسلامی ناراضیان اصلی آرایش جدید میدان سیاست ایران خواهند بود. کسانی که بهبود شرایط و موفقیت اعتدال بر پایه‌ی اصلاحات، منافع سیاسی‌ و البته اقتصادی‌شان را به شدت تهدید خواهد کرد.