روز جمعه ۱۷ تیرماه، ماموران امنیتی با هجوم به خانه‌ی محمد رسول‌اف و مصطفا آل‌احمد، این دو کارگردان سینما را بازداشت و خانه‌ی آن‌ها را تفتیش کردند. خبرگزاری جمهوری اسلامی بی‌درنگ اتهام‌های «ارتباط با ضد انقلاب»، «التهاب آفرینی» و «بر هم زدن امنیت روانی جامعه» را به رسول‌اف و آل‌احمد وارد کرد. این یورش، اعتراض گسترده‌ی نویسندگان، هنرمندان و عموم مردم را در پی داشت. بیستم تیرماه، جعفر پناهی که برای پیگیری وضعیت این دو کارگردان مقابل زندان اوین بود، به طومار بلند بازداشت‌شدگان چند ماه اخیر افزوده شد و ساعاتی پس از آن ده‌ها مامور امنیتی به جانِ خانواده‌ی ستم‌کشتگان آبان ۹۸ افتادند و ناهید شیرپیشه، مهرداد بختیاری، محبوبه رمضانی، سعید دامور، رحیمه یوسف‌زاده، سکینه احمدی، ایران الهیاری و سمیه جعفر‌پناه را بازداشت کردند. در این چند ماه فشار سازمان‌یافته‌ی حاکمیت بر نویسندگان، هنرمندان و فعالان صنفی و مدنی بی‌وقفه ادامه داشته است. بسیاری در سلول‌های انفرادی محبوس شده‌اند، بسیاری در بازداشت نهادهای امنیتی به سر می‌برند و هر روز اخبار نگران‌کننده‌ای از وضعیت زندانیان و تداوم اعتصاب غذای آنان منتشر می‌شود.
۱۴۰ شخصیت فرهنگی، نویسنده، شاعر، روزنامه‌نگار و هنرمندِ مقیم خارج با انتشار بیانیه‌ای بازداشت سینماگران را محکوم کردند و خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط آنان شدند. می‌خوانید:
بیانیه در محکومیت بازداشت سینماگران و درخواست آزادی فوری و بی‌قید و شرط آنان
با تشدید روند تزلزل پایه‌های حکومت استبدادی و مرتجع جمهوری اسلامی ایران در سال‌ها و، بخصوص، ماه‌های اخیر، بخاطر اِعمال انواع فشارهای مادی و معیشتی بر اقشار مختلف مردم، تحمیل اَشکال گوناگون تبعیض، به ویژه در خصوص زنان، دگراندیشان و اقلیت‌های قومی و مذهبی، فساد گسترده در ارکان مختلف حکمرانی، ناکارآمدی مقامات و پی‌گرفتن سیاست‌های ضد منافع ملی که منجر به اِعمال شدیدترین تحریم‌های اقتصادی علیه ایران شده و، علاوه بر وارد آوردن فشارهای کمرشکن و بی‌سابقه بر خانواده‌ها و همۀ آحاد مردم، زمینه‌های فروپاشی بنیان‌های اخلاقی جامعه را نیز فراهم آورده است، دامنۀ نارضایتی‌های عمیق عمومی افزایش یافته و برگزاری پی در پی اعتصابات کارگران و کارمندان و گسترش روزافزون اعتراضات و تظاهرات در شهرهای مختلف ایران، موجب درگیری‌های رو در روی مردم با حکومت شده و شرایط را برای حرکت سراسری آن‌ها علیه حکومت نامشروع اسلامی فراهم کرده است.
در وضعیت موجود و در برخورد با چنین بحران فزاینده‌ای است که نهادهای امنیتی چندگانه و تصمیم‌گیران اصلی رژیم در رده‌های بالای حکومتی، به تبعیت از ارادۀ مستقیم علی خامنه‌ای، ولی فقیه و رهبر حکومت اسلامی، در روزها و هفته‌های اخیر شمشیر را از رو بسته و برای ایجاد هراس در جامعه، به منظور پیشگیری از سقوط محتوم رژیم، اقدام به سخت‌گیری‌های بیشتر در فضای اجتماعی – از جمله برخورد شدیدتر با مخالفان حجاب اجباری با افزودن بر تعداد گشت‌های ارشاد و بازرسی خودروها در خیابان‌های شهرهای مختلف – و سرکوب شدیدتر و بی‌رحمانه‌تر منتقدان و مخالفان و فعالان کارگری و صنفی و حقوق مدنی، بازداشت‌های غیرقانونی، حذف صداهای منتقد و معترض، یا حامی اعتراضات مردمی، کرده و با یورش نیروهای امنیتی به خانه‌ها و مراکز اجتماع مردمی، شمار زیادی از اعضای خانواده‌های جان‌باختگان اعتراضات آبان سال ۹۸، شخصیت‌های شناخته و ناشناختۀ سیاسی، فرهنگی، هنری، سینمائی ورزشی و منتقدان صریح حکومت و سیاست‌های ضد مردمی و ضد منافع ملی و ضد دیدگاه‌های خود را دستگیر و روانه زندان کرده است.
در همین راستا و به دنبال بازداشت و دستگیری محمد رسول‌اف و مصطفی آل‌احمد، دو سینماگر مغضوب حکومت، در روز جمعۀ گذشته، ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۱ خورشیدی برابر با ۸ جولای ۲۰۲۲ میلادی، که موجب اعتراض شمار زیادی از هنرمندان عرصۀ سینما در داخل کشور و صدور بیانیه‌ای در حمایت از آنان شد، روز دوشنبه این هفته جعفر پناهی، یکی دیگر از سینماگران مورد غضب حکومت، که به همراه چند نفر دیگر از هنرمندان برای دادخواهی و پیگیری پرونده دو همکار بازداشتی خود به دادسرای زندان اوین رفته بود، نیز بازداشت و روانۀ زندان شد!
محمد رسول‌اف و جعفر پناهی هر دو از فیلمسازان سرشناس و برجستۀ ایران هستند که علی‌رغم تولید آثار باارزشی که در اغلب جشنواره‌های جهانی مورد تحسین و تقدیر قرار گرفته و جوائز متعددی نصیب آن‌ها شده است، مستمرا مورد تعرض حکومت اسلامی قرار گرفته و نه فقط بارها بازداشت و زندانی شده‌اند بلکه با صدور حکم محرومیت از فیلمنامه‌نویسی و فیلمسازی و سفر به خارج از ایران، کلیۀ حقوق مسلم انسانی از آن‌ها سلب و دریغ شده است.
بهترین توضیح دربارۀ اتهام وارده به این هنرمندان و برداشت از نتیجۀ بازداشت و حبس غیرقانونی آن‌ها سخنی است که چندی پیش محمد رسول‌اف در مصاحبه‌ای با ماهنامه «حق ملت» بیان کرده و گفته است: «… همان اتهام کلیشه‌ای “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی. ” اما پرسش اصلی اینجاست که یک فیلمساز چطور می‌تواند امنیت ملی را بر هم بزند؟ وقتی تناسب بین اتهام و متهم تا این اندازه غیرمنطقی و ناموجه است، تبعات آن هم نامتناسب و بدقواره خواهد بود. با این‌همه، گمان می‌کنم شاید هدف اصلی تصمیم‌گیران خط و نشان کشیدن برای دیگر منتقدان و ایجاد واهمه است. می‌خواهند با ایجاد فضای ارعاب صدای نقد رسمی و موثر در داخل کشور را خاموش کرده و انتقادات اساسی و اصولی را به بحث‌های سیاسی سطحی و غرغر کردن در تاکسی‌ها یا فضاهای مجازی تقلیل دهند.»
ما امضاء کنندگان این بیانیه، برای جلوگیری از ایجاد فضای ارعاب و ترس در جامعه و ممانعت از خاموشی انتقادات و اعتراضات اساسی و اصولی نسبت به رفتار و سیاست‌های حکومت اسلامی، ضمن حمایت از همۀ فعالان سیاسی و کنشگران مدنی در داخل کشور، تاکید بر حق مسلم آزادی نقد و انتقاد توسط هر فرد یا هر گروه سیاسی و مدنی، و همچنین پشتیبانی از برگزاری اعتصابات، اعتراضات و تظاهرات همۀ اقشار مردم، بازداشت و حبس کلیۀ فعالان سیاسی و مدنی، به ویژه محمد رسول‌اف، مصطفی آل‌احمد و جعفر پناهی، را به شدت محکوم کرده و خواهان آزادی بی‌قید و شرط هرچه سریعتر آنان هستیم.
امضاء کنندگان بیانیه:
علیرضا آبیز – علی آشوری – عسگر آهنین – پروین اردلان – هوشنگ اسدی – بیژن اسدی‌پور – پری اباصلتی – ایرج ادیب‌زاده – سودابه اشرفی – حسین افصحى – داریوش اقبالی – آرا امیری – آسیه امینی – مهدی امینی – سعید اویسی – عیسی بازیار – جمشید باستانی –عباس بختیاری – وحید بدیعی – میترا بدره – علی بزرگمهر – فرید بزرگمهر – رضا برومند – سهیل پارسا – تورج پارسی – هاشم پورکریم – عباس پهلوان – عسل پهلوان – معصومه تقی‌پور – نیره توحیدی – رضا جابر انصاری – حسین جعفری – محمد جلالی چیمه (م. سحر) – محمد سعید حبشی – حمید حمیدی – نسرین حمیدی – فاطمه حسین‌زاده – نسیم خاکسار – زهره خالقی – مهین خدیوی – فیروزه خطیبی –بیژن خلیلی – رشید داوری – وازریک درساهاکیان – مهرداد درویش‌پور – ستار دلدار – اکبر ذوالقرنین – حسن رجب‌نژاد – ناصر رحمانى‌نژاد – اردوان روزبه – فواد روستایی – مسعود رهنما – اردشیر زارع‌زاده – ناصر زراعتی – حسن زرهی – منوچهر سالکی – اکبر سردوزامی – هما سرشار –ساره سکوت – اردلان سرفراز – حسین سماکار – نیما سروستانی – بیژن شاهمرادى – منصوره شجاعی – روحی شفیعی – رامین صادق خانجانی – علی صدیقی – کوروش صحتی – شاهرخ صفوی – سام‌الدین ضیائی – اشکبوس طالبی – جواد طالعی – کمال طراوتی – شهره عاصمی – قادر عبدالله –شهلا عبقری – سیاوش عبقری – نازی عظیما – امیر عزتی – رضا علامه‌زاده – کاطم علمداری – ممد عیدانی – جهانگیر غفاری – ناصر غفرانی‌فر – رخند غروی – فرشید فانی – فرزاد فتاحی – بهمن فتحی – آذر فخر – فریدون فرح‌اندوز – بیتا فراهانی – ادریس فروغی – منصور فرهنگ – ویدا فرهودی – علی فیاض – کیانوش فرید –فیروزه فی فولادی – علی کامرانی – زیبا کرباسی – صمصام کشفی – سیامک قهرمان – محمود کویر – مجید گلبابائی – لیلی گلزار – رضا گوهرزاد – علی لیمونادی – مسعود مافان – مجید ماهیچی – لیلی محسنی – تقی مختار – پویان مقدسی – سیروس ملکوتی – نسرین متحده – همایون مجد – علیرضا مجلل – فاطی محمدی – فریدون معزی‌مقدم – کامران ملک‌مطیعی – اردوان مفید – نعمت میرزازاده (نعمت آزرم/م. آزرم) – نیکان میلانی – شکوه میرزادگی – هوشنگ میرهاشم – اسفندیار منفردزاده – علی‌اکبر مَهدی – شهباز نخعی – اصغر نصرتی (چهره) – محسن نکومنش فرد – حسین نوش‌آذر – اسماعیل نوری‌علا – پرتو نوری‌علا – هانری نهرینی – مینا نهرینی – مرتضی نگاهی – مسعود نقره‌کار – بهروز نیکذات – صادق هاتفی – هلن همتی – عطا هودشتیان – محسن یلفانى.
جمع‌آوری امضاء ادامه دارد
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.