روان و جهان پریشان ما

آسیب هاى روانى ما، جهان بینىِ ما را ساخته؛ مثلا تجربه تلخِ جمهورى اسلامى کافى ست تا برخ، هر اتفاقى علیه اسلام و اسلام گرایى در جهان مى افتد برایش هورا بکشند؛ ترازوى حقوق بشر و دموکراسى هم نمى خواهد، همین که بلایى سر آنها بیاید حقّ شان است و لابد مقصر آنها هستند!

مثلا انتشار تصاویرى از خشونتِ اسلام گرایان کافى است تا علیه همه چیز، یکجا حکم صادر کنند؛ اما پنتاگون گزارشى منتشر مى کند از  تعداد شکایات نظامیان آمریکایى از آزار جنسی و تجاوز توسط مافوقِ شان در سال ۲۰۱۲؛ بیش از ۲۶ هزار پرونده که حدود ۱۴ هزار از موارد آن مربوط به مردان است (یعنی ۵۳ درصد). جالب اینکه از میان این ۲۶ هزار شکایت، تنها حدود ۳۰۰ پرونده برای بررسی نهایی به مراجع قضایی آمریکا ارجاع داده شده؛

باز کمى آن سوتر، گروهی از هواداران و اقوام یک بازیکن فوتبال در برزیل به داخل زمین هجوم مى آوردند و دست و پای داور را با طناب مى بندند و او را سلّاخى مى کنند و سر بریده اش را روی تکه چوبی در وسط زمین فوتبال قرار مى دهند. اما خوب! مردم جهان با هر آئینى غیر از اسلام خوبند به ویژه اگر آمریکایى باشند…

فقط مسلمان ها هستند که اخبار تجاوز یا خشونتِ شان باید در شبکه هاى اجتماعى دست به دست شود و براى فحاشى به اصل اسلام مسابقه گذاشته شود… براى همین هم اصلاً چه اهمیتى دارد “إخوان المسلمین” دهها سال علیه دیکتاتورى مبارزه کرده باشد و بعد در یک روند دموکراتیک و در یک انتخابات آزاد پیروز شده باشد و بیش از یکسال هم از عمر دولت اش نگذشته باشد، همین که اسلامگراست کودتا خوب است و هواداران مرسى هم حق شان است که دسته دسته کشته و زندانى شوند… دنیاى جالبى است نه؟!

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)