کشاورزان اصفهان! دست مریزاد

آن چه که در روز جمعه ۲۸ آبان در اصفهان گذشت، یک درس و تجربه راهگشا برای همه ایران به جان آمده بود. کشاورزان اصفهان ۱۲ شبانه روز بود که بستر زاینده رود را خانه خود کرده بودند و نسبت به سیاست خشکاندن زاینده رود معترض بودند. اما در روز جمعه همه اصفهان به یاری شان آمد.

کشاورزان اصفهان در شبانگاه جمعه ۲۸ آبان چنین وصف حالشان بود: «دست‌مریزاد مردم اصفهان. درود برغیرتتان. امروز غیرت اصفهانی را نشانشان دادیم. نشان دادیم که کشاورز تنها نیست. نشانشان دادیم پول حقابه را نمی‌خواهیم. حق آبه که چه عرض کنم حق سکوت را. نشانشان دادیم که ما تا آخرین نفس می‌جنگیم. اگر دست‌مان را قطع کنید، با پایمان می آییم، اگر پای‌مان را قطع کنید! با دل وجان برای زاینده رود می‌جنگیم، می‌جنگیم حتی اگر ما را بکشید. برای بچه های‌مان می‌جنگیم. اصفهان و اصفهانی مگر بمیرد که زنده رودش را پس نگیرد». [خروش ده‌ها هزار تن از مردم اصفهان؛ توپ،تانک، فشفشه، آخوند باید گم بشه + ویدئو]

صورت مسأله کشاورزان اصفهان چه بود؟

 صورت مسأله کشاورزان در حقیقت مساله آب بود و کشاورزان از قبل با دولت قراردادی داشتند که طبق حقابه آنها ۱۸۰میلیون مترمکعب آب در پاییز برای کشت پائیزه آنان رهاسازی شود. درمهرماه ۱۴۰۰ کشاورزان به دولت مراجعه کرده و درخواست همین سهمیه را داشتند. که دولت جواب منفی  به آنها داد.

کشاورزان در روز ۱۷ آبان جلوی آب منطقه رفته و تجمع اعتراضی کرده و ضمن شکستن شیشه های سازمان آب منطقه ای اصفهان یک بار دیگر به آنها هشدار دادند . روز ۱۸ آبان حرفهایشان را  یک بار دیگر تکرار کردند و تصمیم گرفتند که در همان محل چادر بزنند و از آن روز به صورت شبانه روزی در محل باقی ماندند. مردم اصفهان نیز از آنها حمایت کردند به صورتی که بازاریان و خیرین  و مردم عادی اصفهان روزانه به آنها کمک های مالی و غذایی میکردند و عموما به طور روزانه برای چند هزار نفر غذا تهیه می شد.

دستپاچگی دستگاه رئیسی جلاد ۶۷

ایستادگی‌کشاورزان اصفهان بر مواضع خود باعث شد که ابتدا وزیر نیروی رئیسی به اصفهان آمده و در ادامه خود رئیسی وادار به ملاقات با نماینده کشاورزان شد ولی در نهایت کشاورزان از این ملاقات‌ها پاسخی نگرفتند و اقدام به دادن فراخوان به تجمع روز جمعه ۲۸ آبان را کردند و از عموم مردم اصفهان خواستند که برای برگشتن آب به زاینده رود تجمع کنند و جمعیتی بیش از صدهزار نفر به این فراخوان پاسخ مثبت داده و به محل تجمع در پل خواجو آمدند.

موضوع آب زاینده رود درد مشترک همه مردم اصفهان بود که کشاورزان و مردم اصفهان را به هم پیوند زده بود. [خیزش عظیم مردم اصفهان در بستر زاینده رود همراه با کشاورزان معترض + ویدئو]

کشاورزان اصفهان  روی مواضع خود ایستادند و حتی حاضر نشدند که خسارات ناچیزی را که دولت قصد داشت به آنها بدهد را بپذیرند. آنان گفتند که «آب مانند ناموس است و فروشی نیست»‌ و این ایستادگی، مردم اصفهان را به حمایت از آنها کشاند و به این وسیله موضوع آب زاینده رود به یک موضوع عمومی تبدیل شد.

حکومت به هیچ‌وجه نمی‌خواست که کار به حضور مردم در صحنه کشانده شود و با انواع تطمیع و تهدیدات آشکار و پنهان خود نتوانست جلوی این حرکت مردمی را بگیرد.

حکومت برای مقابله با چنین خیزش عظیمی؛  روز قبل از تجمع با تهیه فیلم نمایشی و مصاحبه با عناصر اطلاعاتی خودش تحت عنوان کشاورزان به صحنه آمد و به اصطلاح از کشاورزان خواست که جلوی حضور مردم در این صحنه را بگیرند. در صحنه نیز  طبق روش جاری مقابله با قیام؛ اقدام به بستن اینترنت در محل کرد و مانع پخش مستقیم سخنرانی کشاورزان شد و در  ادامه محمد مخبر، در بیانیه ای کوتاهی با ایشالله و ماشالله گفت ما به طور جدی در تلاش هستیم تا مشکل آب را … به ویژه برای اصفهان حل کنیم. وزیر نیرو نیز  به صحنه آمد و گفت:‌ ما شرمنده‌ایم و در حقیقت گفت که کاری از دست ما ساخته نیست.

آبی باقی نمانده است!

پایداری کشاورزان اصفهان و حمایت بیش از صدهزار نفر از مردم اصفهان که دست از کار کشیده و به حمایت از کشاورزان برخاستند، نشان داد، هرجا هر گروه و قشری روی خواسته‌ برحق خود ایستادگی و پایداری کند، بی تردید مردم به حمایت از آنها برخواهند خاست.

واقعیت آن است که در اثر سیاست‌های ضد ایرانی ۴۳ ساله حکومت، زیرساخت‌های حیاتی کشور نابود شده است. طبیعت و اکوسیستم دچار اختلال بنیادی شده است. مثلا به‌گفته مقامات آب منطقه‌یی اصفهان، ٨۶درصد از مخزن و دریاچه پشت سد زاینده رود خالی است. اگر حکومت ۱۴درصد باقیمانده را هم رها کند. جز چند روزی آب در زاینده‌رود جریان نخواهد داشت. این وضعیت ناشی از آن است که حقابه کشاورزان اصفهان توسط سپاه پاسداران به غارت برده شده است و خرج صنایع فولاد و صنایع نظامی سپاه یا باغات و کشتزارهای سردمداران حکومت شده است. پس در عمل آبی باقی نمانده است که به کشاورزان اختصاص داده شود!

روزنامه همدلی ۲۵ آبان نوشته بود: «بر اساس مصوبه شورای عالی آب و شورای هماهنگی زاینده رود، قرار بود که ۷۴.۳درصد آب رودخانه متعلق به کشاورزان و ۲۵.۷درصد آن در اختیار دولت و وزارت نیرو باشد». اما حکومت تمام حق‌ آبه کشاورزان را به غارت برد.

بنابراین آن چه که روز جمعه در اصفهان گذشت، در ادامه قیام تشنگان در خوزستان، و قیام آبان ۹۸ فصلی دیگر در خیزش مردم ایران است. قیام اصفهان ناچار به تداوم است و قیام در تقدیر مردم ایران نیز سهمگین تر از آن چه که حکومت تصورش را می‌کند سرخواهد رسید.

سراسیمگی حکومت در مقابل قیام اصفهان از آن روست که در حقیقت قیام اصفهان «فراخوانی است به‌همه زحمتکشان در سراسر ایران برای زنجیر کردن اعتراضات علیه فاشیزم خامنه‌ای، حق گرفتنی است باید با ایستادگی و همبستگی آن را به‌دست آورد».