هشدار رسانههای حکومت ایران نسبت به برگشت پرونده اتمی ایران ذیل بند هفتم منشور ملل متحد
سوالها بسیارند و پاسخها اندک، وقتی که موضوعات پیچیده میشوند و اخباری از اصل و ماهیت پدیدهها در دسترس نیست.
حدس و گمان، تبیین و تحلیل، تنها راهی است که پیش روی متناظر دنبالکنندهی اخبار میماند.
در مورد وضعیت حکومت ایران وضعیت چنین است. پرونده اتمی ایران راه به کدامین سو خواهد برد؟
سوالات در تابلوی برگشت رئیسی به مذاکره برای پرونده اتمی ایران
آیا حکومت ایران بعد از روی کار آمدن رئیسی به مذاکرات وین باز خواهد گشت؟ اگر چنین است تشدید تضادها در منطقه بحرانی خاور میانه و گروگانگیری دریایی یا حمله پهبادی به کشتیها با چه هدفی صورت میگیرد؟
حکومت ایران و جناح سختسر آن به علاوه مجلس سختسرش، همیشه بر طبل مخالفت با برجام میکوبیدند و جناح روحانی را زیر ضرب سازش با آمریکا میبردند حال که خامنهای حکومتش را یکدست و از جناح خودش منتسب کرده، اگر بخواهد به مذاکرات وین برگردد با این تناقض چه خواهد کرد؟
آمریکا بنا بر اعلام بسیاری از رسانهای معتبر بینالمللی و رسانههای حکومت ایران حاضر نشده بسیاری از تحریمهای مد نظر حکومت ایران که ربطی به پرونده اتمی ایران ندارد را بردارد، در صورت برگشت به مذاکرات تکلیف این موضوعات چه خواهد شد؟
سوالات در تابلوی تشدید تضاد در پرونده اتمی ایران
در سوی دیگر نیز سوالات را میتوان به نوع دیگری مطرح کرد. اگر این خامنهای نخواهد به مذاکرات وین و ادامه مذاکرات بر سر پرونده اتمی ایران ادامه دهد چه خواهد شد؟
آیا پرونده اتمی ایران به سوی ساخت بمب هستهای سوق پیدا خواهد کرد آن طور که برخی شواهد از جمله غنیسازی ۲۰ درصدی اورانیوم فلزی و ممانعت از بازرسیهای آژانس نشان میدهد.
در صورت عدم برگشت حکومت ایران به میز وین و ادامه مذاکره بر سر پرونده اتمیاش، فرجام این کار چه خواهد شد؟
بر این سوالات میتوان سوالات بسیار دیگری را افزود اما همگی در حال حاضر بیپاسخ باقی خواهند ماند.
همان طور که در پیش آمد فقط میتوان به تبیین شرایط کنونی پرداخت و چشماندازهایی را با توجه به واقعیتهای موجود در صحنه تصور کرد.
چشمانداز پرونده اتمی ایران
وقایع و رویدادها در چند روز اخیر را که برخی ریشه در بحثهای ماههای اخیر دارند مرور میکنیم؛ رابرت مالی؛ نماینده ویژه آمریکا در امور ایران پیرامون تاخیر در بازگشت حکومت ایران به مذاکرات خطری را گوشزد که که با توجه به اقدامات تنشآفرین حکومت ایران قابل توجه است.
مالی در ۱۰ مرداد با اشاره به اینکه ریسک بازگشت حکومت ایران به میز مذاکرات با درخواستهایی غیرواقعگرایانه بالاست افزود این نگرانی وجود دارد که حکومت ایران با عدم بازگشت فوری به مذاکرات، در آینده نزدیک مانند پاییز امسال به نقطهای برسد که بازگشت به برجام ۲۰۱۵ غیرممکن باشد.
مالی اظهار امیدواری کرد که چنین اتفاقی نیفتد. این اظهار نظر مالی در تابلوی حرکت حکومت ایران در جاده بمبسازی ارزیابی میشود که خطرات آن برای حکومت ایران بسیار است.
بعد از اظهارات مالی سایت علی خامنهای فیلمی قدیمی مربوط به سال ۱۳۹۱ از جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام با رفسنجانی را بارگذاری کرد که در آن سال و در سالهای بعد همواره از عدم اعتماد به آمریکا و مذاکرات با غرب سخن گفته بود.
این اقدام نیز از سوی برخی تحلیلگران، به معنای تشدید تضاد در زمینه پرونده اتمی ایران با غرب و پیمودن راه ساخت بمب هستهای ارزیابی شد.
بعد از این با وجود اینکه ند پرایس سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد که ایالات متحده آماده از سرگیری دور هفتم مذاکرات غیرمستقیم با حکومت ایران است، اما بلافاصله جن ساکی سخنگوی کاخ سفید در ۱۴ مرداد، تصریح کرد که فرصت دور هفتم مذاکرات هستهای بر سر پرونده اتمی ایران نامحدود نخواهد بود.
حمله به کشتیها در خلیج فارس له یا علیه پرونده اتمی ایران؟
در میانه این موضعگیریها دو اتفاق دیگر نیز افتاد که هر کدام دارای درجه اهمیت بالایی در معادلات بینالمللی حکومت ایران با غرب است.
حمله به نفتکش مرسر استریت در روز جمعه ۷ مرداد و پس از آن تلاش برای ربودن و گروگانگیری کشتی پرینسس توسط قایقهای تندروی حکومت ایران و افراد مسلح این حکومت.
این اقدامات بر تنشها بین حکومت ایران و غرب دامن زد. پرونده حمله به نفتکش مرسر استریت به شورای امنیت رفت و غرب به وضوح اعلام کرد که حاضر است به این اقدامات حکومت ایران پاسخ قاطع و جمعی بدهد. [حکومت ایران عامل حمله به نفتکش مرسر استریت]
تهدید مقامات حکومت ایران
مقامات حکومت ایران نیز تهدید به پاسخ متقابل و کشاندن درگیریها به نقاطی دورتر از ایران کردند.
اما با این وجود موضعگیریها که حکومت ایران نیز قطعا پیشبینی آن را میکرد چرا اقدام به حمله به کشتیها در خلیج فارس کرد؟
دست بالا برای امتیازگیری بیشتر در پرونده اتمی ایران و قدرتنمایی یا راه تشدید تضاد با آمریکا بعد از آنکه حاضر نشد تمامی تحریمهای حکومت ایران را بردارد؟
این سوال نیز فعلا بیپاسخ میماند و پاسخ به وقایع و رویدادهای آینده موکول خواهد شد.
اعلام آمادگی برگشت برای مذاکره بر سر پرونده اتمی ایران از سوی یک مقام اروپایی
بعد از تمامی این تحولات به لحاظ زمانی اما در روز شنبه ۱۶ مرداد، یک مقام اتحادیه اروپا از آمادگی رئیسی برای بازگشت به مذاکرات وین و گفتگوی انریکه مورا نماینده اتحادیه اروپا در مذاکرات وین که برای مراسم تحلیف رئیسی به تهران رفته بود با حسین امیرعبدالهیان، مسئول احتمالی مذاکرات هستهای، همچنین وزیر خارجه احتمالی در دولت رئیسی خبر داد.
با تمامی خوشبینی که این مقام اروپایی ارائه داد اما در پایان تاکید کرد اگر در آیندهای نزدیک توافقی در پرونده اتمی ایران حاصل نشود اوضاع برای حکومت ایران به مراتب بدتر خواهد شد.
از سوی دیگر و یک روز پیش از آن و در روز ۱۵ مرداد وال استریت ژورنال نوشت مقامات ایالات متحده از آمادهسازی تحریمهای جدید علیه حکومت ایران سخن میگویند.
سیانان نیز در همین روز اعلام کرد «امیدها در احیای مذاکرات اتمی تیره و تار میشود» اشاره سیانان به روی کار آمدن رئیسی به عنوان یک فرد افراطی در حکومت ایران بود.
سیانان نیز موضع چندبار تصریحشدهی مقامات آمریکا را دوباره مطرح نمود که آمریکا برای همیشه بر سر میز مذاکره نخواهد بود.
سخن از بند ۷ منشور ملل متحد برای پرونده اتمی ایران
اما این تهدیدها برای بستهشدن پنجره مذاکرات تنها در سوی غربی نیست در دورن حکومت ایران هر چند در راس نه، اما برخی کارشناسان سخن از خطرات عدم بازگشت به مذاکرات راندند.
بیگدلی که از او به عنوان کارشناس در درون حکومت ایران نام برده میشود در مصاحبه با آرمان اعلام کرد شرایطمان بسیار حساس است باید نگاهمان به برجام را تغییر دهیم.
وی با اشاره به اینکه مشکل حکومت ایران «نگاه سنتی» به برجام است افزود «این نگاه باعث بنبست میشود چرا که آمریکا از موضع خود که برجامی جدید با محدودیتهای جدید برای نظام، از جمله برچیدن بساط موشکی و دخالت منطقهای است کوتاه نخواهد آمد».
اما روزنامه ستاره صبح پا را از این نیز فراتر گذاشته و در مطلبی به نقل از حسن هانیزاده که از وی به عنوان تحلیلگر روابط بینالمللی نام برده شده نقل کرده است که «آمریکا و اسرائیل تلاش میکنند ایران را ذیل بند ۷ منشور سازمان ملل قرار دهند».
در صورت برگشت حکومت ایران به مذاکرات برجام باید منتظر خروجی آن ماند اما در صورت انتخاب راه تشدید تضاد حکومت بر سر پرونده اتمی ایران، به نظر میرسد سخن هانیزاده با توجه به یاغیگریهای حکومت ایران بر سر برنامه اتمی و گروگانگیری و حملات دریایی دور از نظر نیست. [گروگان گیری کشتی تلاشی نا فرجام برای فرار از مجازات تروریسم دریایی؟]
فصل هفتم منشور ملل متحد اقدام نظامی علیه حکومت ایران را مجاز میشمارد و پیش از این حکومت ایران یکبار تا یک قدمی آن رفته بود.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.