دوستان و هموطنان گرامی,

همانگونه که اطلاع دارید رژیم جمهوری اسلامی نه تنها در داخل کشور به سرکوب و کشتار مخالفین خود می پردازد, بلکه در خارج از کشور هم با قرار دادن مهره های خود در پستهای کلیدی به کمک میلیونها دلاری که خرج اینکار می کند, تلاش دارد که سیاست خارجی این کشورها را به نفع خود تحت تاثیر قرار دهد.

برای مقابله با این ترفند رژیم ما فعالان خارج از کشور نباید اجازه عرض اندام به این نوکر صفتان و چاپلوسان بدهیم . در جهت مبارزه با یکی از این مهره های رژیم ما از ۱۸ مهرماه ۱۳۹۹ (۹ اکتبر ۲۰۲۰) با همکاری صدها نفر کمپینی برعلیه محمد جعفر محلاتی, نماینده سابق رژیم اسلامی ایران در سازمان ملل براه انداخته ایم و با استناد به مدارک سازمان عفو بین الملل, از دانشگاه اوبرلین درخواست کرده ایم که محلاتی را به جرم جنایت علیه بشریت از دانشگاه اخراج کنند. دانشگاه اوبرلین هنوز به درخواست ما جواب نداده اما این ترم محلاتی هیچ کلاسی را اوبرلین درس نمی دهد و این خود یک پیروزی است اما کافی نیست.

در پنج ماه گذشته ما با مصاحبه و درج مطلب در نشریات, با استفاده از فیسبوک  و توییتر, با رایزنی با نهادها و سازمانهای دیگر تلاش کرده ایم تا موضوع محلاتی و درخواست خود از دانشگاه اوبرلین  را در اخبار زنده نگه داریم و از این طریق به دانشگاه اوبرلین  فشار بیاوریم تا با ما وارد گفتگو بشوند, اما متاسفانه این دانشگاه هنوز به درخواست ما پاسخ نداده است. در نتیجه ما تصمیم گرفتیم که نامه ای سرگشاده به سازمان های حقوق بشری بنویسیم و از آنان بخواهیم که به کمپین ما پیوسته و از ما حمایت کنند. اکثر این سازمانها به جای یک راه حل عملی تنها به جمع  آوری اطلاعات و پخش اخبار بسنده می کنند. اکنون زمان آن رسیده که تکلیف خود را روشن کرده و از کمپین ما که براساس گزارش سازمان عفو بین الملل شکل گرفته حمایت کنند.

ما از همه هموطنان تقاضا می کنیم که با فرستادن ایمیل به این سازمانها از آنها درخواست کنند که وارد گود شده و از دانشگاه اوبرلین  بخواهند که محمد جعفر محلاتی را به دلیل همکاری در کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ از دانشگاه اخراج کنند. مراکز آموزشی و دانشگاه ها جای جانیان و قاتلان نیست. لطفا نامه های خود را به ایمیل آدرس من بفرستید و من همه آنها را بعد از فرستادن به سازمان های حقوق بشری منتشر خواهم کرد. نامه شما می تواند به هر زبانی باشد (من آن را به انگلیسی ترجمه خواهم کرد). شما نظر خودتان را بنویسیسد که چرا فکر می کنید حامیان و جانیان رژیم نباید در دانشگاهها تدریس کنند و یا این رژیم را به دلیل چه جنایاتی محکوم می کنید. دنیا باید صدای ما را بشنود و دست از حمایت از رژیم اسلامی و حامیان آن بردارد. از همکاری شما ممنونم

در پیوست ترجمه نامه ما به نهادهای حقوق بشری آمده است. .

لادن بازرگان

اول آوریل ۲۰۲۱

 

lawdanbazargan@gmail.com

 

در سال ۲۰۱۸ ، عفو بین‌الملل در گزارشی پیشگامانه به فریب سی سالۀ دولت ایران در مورد قتل عام زندانیان رژیم در سال ۱۹۸۸ پرداخت. سازمان عفو بین‌الملل، با شناسایی مقامات ایرانی که اطلاعات نادرستی در مورد این قتل‌ها منتشر کردند، یک سری اسامی را مطرح کرد:

از سپتامبر ۱۹۸۸، پس از آنکه اخبار مربوط به اعدام‌های دسته‌جمعی مورد توجه بین‌المللی قرار گرفت، وزرای ارشد و دیپلمات‌های دولت میر حسین موسوی طی مصاحبه‌های رسانه‌ای و تبادلات با سازمان ملل متحد نقش فعالی در انکار کشتارهای جمعی به منظور محافظت از مسئولین در برابر پاسخگویی داشتند. از مقامات مسئول در این زمینه می‌توان از وزیر کشور، عبدالله نوری ، وزیر امور خارجه، علی اکبر ولایتی ، معاونان وزیر امور خارجه در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ ، محمد حسین لواسانی و منوچهر متکی ، نمایندۀ دائم ایران در سازمان ملل در ژنو ، سیروس ناصری ، نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نیویورک ، محمد جعفر محلاتی ، کاردار ایران در لندن، محمد مهدی آخوندزاده باستی ، و کاردار ایران در اتاوا ، محمد علی موسوی نام برد.

گزارش عفو بین‌الملل گام مهمی در جهت افشای این قتل‌های گسترده و هم‌چنین افشاگری درباره افرادی بود که در مورد این قتل‌ها به جامعۀ بین‌المللی دروغ گفتند.

افراد مسئول در رژیم باید پاسخگو باشند، که متاسفانه تا به حال نبوده‌اند. یک مقام رسمی دولت ایران دخیل در این جنایت علیه بشریت که بوسیله عفو بین الملل شناسایی شده است؛ محمد جعفر محلاتی است، که در دانشگاه اوبرلین در آمریکا تدریس می کند. اخیراً مدافعان عدالت و دادخواهی افشا کرده‌اند که محلاتی، علی‌رغم همکاری گذشتۀ خود با رژیم اسلامی ایران در این جنایت، هم‌چنان اعتبار و موقعیت خود در دانشگاه اوبرلین را حفظ کرده است. این موضوع باعث جنجال رسانهای و محکومیت این وضعیت شد اما  محلاتی در پاسخ از پذیرفتن هرگونه مسئولیتی در انکار و لاپوشانی این جنایت علیه بشریت  شانه خالی کرد.

بسیار خوب است که اعضای کالج اوبرلین، و حتی جوامع گسترده‌تر، به گزارش سازمان عفو بین‌الملل و مسائل مطرح‌شده در زمینۀ عدالت و دادخواهی توجه نشان دادند. اما فقدان واکنش سازمان عفو بین‌الملل و دیگر سازمانهای معتبر حقوق بشر در این زمینه بسیار محسوس است. این گروه ها ، تا آنجا که می‌دانیم، در مورد منصفانه بودن برخورداری محلاتی از کرسی استادی در دانشکدۀ اوبرلین واکنشی نشان نداده و علیرغم داشتن اطلاعات کافی و صلاحیت لازم برای اظهار نظر در مورد اعمال نادرست این فرد،  به حضور او در دانشگاه اوبرلین اعتراض نکرده اند. متأسفانه سکوت عفو بین‌الملل و دیگر سازمان های حقوق بشری درمورد محلاتی و ادامۀ کار او در اوبرلین ضربه ای به وجه گزارش “اسرار به خون آغشته” سازمان عفو بین‌الملل و حتی بی‌اهمیت و بی‌ارزش جلوه دادن آن است. این سکوت زحمات و دستاوردهای گزارش سال ۲۰۱۸ عفو بین‌الملل را بر باد داده است.

ما از عفو بین‌الملل و دیگر سازمان های حقوق بشری مانند دیده بان حقوق بشر, عدالت برای ایران,   مرکز اسناد حقوق بشر ایران, کمپین حقوق بشر ایران, و اتحاد برای ایران  تقاضا داریم بیانیه‌ای منطبق با ارزش‌های خود در زمینۀ عدالت و دادخواهی صادر کنند و به درخواست ما از کالج اوبرلین ملحق شوند تا محلاتی را، به واسطۀ اقدامات ناشایست او به نمایندگی از رژیم اسلامی ایران، وادار به پاسخگویی کنیم. هرگونه اقدامی جز این از طرف سازمان عفو بین‌الملل و دیگر سازمانهای حقوق بشری نشان‌دهندۀ بی‌تفاوتی غیر قابل توجیه نسبت به قتل‌ دسته‌جمعی زندانیان سیاسی  و دروغ‌هایی که محلاتی به جامعه بین الملل در انکار و تکذیب این جنایات گفته و در گزارش سازمان عفو بین الملل مطرح شده است, خواهد بود.

 

حذف نام محمد جعفر محلاتی، سفیر سابق رژیم ایران در  سازمان ملل متحد از سایت دانشگاه کلمبیا

 

 

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)