در این برنامه جمیله داودی به سراغ نرگس محمدی “یکی از زنان مبارز ایرانی در داخل ایران که به تازگی پس از پایان دوره رنجبار زندان!آزاد شده” رفته، و با وی گفتگوئی اختصاصی از طریق تلفن انجام داده است. نرگس محمدی با تمام جنایاتی که رژیم در حق او روا داشته با نظام تبهکار سر سازش ندارد و کماکان به مبارزه ادامه میدهد.
نرگس محمدی در سال ۱۳۵۱ در زنجان زاده شد و پس از پایان دبیرستان، در رشته فیزیک کاربردی دانشگاه بین المللی قزوین ادامه تحصیل داد. او یکی از مؤسسان «تشکل دانشجویی روشنگران» در این دانشگاه بود و در دوران فعالیت دانشجوییاش، دو بار هنگام برگزاری نشستهای دانشجویی بازداشت شد. علاوه بر آن، او در دوران دانشجویی سازماندهنده و همکار برای صعود به بلندترین قلههای ایران بود ولی به دلیل فعالیتهای سیاسیاش از ورود او به گروههای کوهنوردی ممانعت به عمل آمد. محمدی از سال ۱۳۷۵ روزنامهنگاری را در نشریه پیام هاجر آغاز کرد و در نشریات دیگر نیز مقالههایی دربارهٔ مسایل زنان، مسایل دانشجویان و حقوق بشر چاپ کرد. او در سال ۱۳۷۸ با تقی رحمانی نویسنده، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و زندانی سیاسی ازدواج کرد و دو فرزند دارد. نرگس محمدی سپس به عضویت کانون مدافعان حقوق بشر درآمد و اکنون نایب رئیس این کانون و رئیس کمیته زنان آن میباشد. پس از تأسیس شورای ملی صلح در ایران که در سال ۱۳۸۷ توسط ۸۳ شخصیت اجتماعی-سیاسی-فرهنگی با محور صلح و حقوق بشر تشکیل شد، در سال ۲۰۰۸ در انتخابات داخلی این شورا به عنوان رئیس هیئت اجرایی آن برگزیده شد. او معتقد است «جامعه ایران با قطعیت خواهان حقوق دموکراتیک خویش است. دانشجویان، کارگران، معلمان، زنان و جوانان مطالبات مشخصی دارند و حکومت ناگزیر است به آنها پاسخ دهد؛ پاسخی قانعکننده و رضایتبخش. این مطالبات تنها مسئله و مشکل بخش الیت جامعه نیست، بلکه خواست تمام ملت ایران است.
لینک به برنامه زنان نیمه برابر
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.