چرا واکنش نظام به قطعنامه شورای حکام ترس‌آلود است؟
در پی صدور قطعنامه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پیرامون مخفی‌کاری اتمی نظام و بیانیه تروئیکای اروپایی مبنی بر تمدید تحریم تسلیحاتی نظام تا سال ۲۰۲۳ نظام ولایت فقیه، واکنش‌های نظام هراس‌آلود بوده است. چرا واکنش نظام به قطعنامه شورای حکام ترس‌آلود است؟
شاید برای نظام ولایت فقیه یک شوک بزرگ بود وقتی سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان که پیش از این سردمداران سیاست مماشات با نظام بودند، در روز پایانی نشست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، با صدور بیانیه‌ای خواهان تمدید تسلیحاتی نظام ولایت فقیه تا سال ۲۰۲۳ شدند.
نظام همواره با دادن امتیازات فراوان اقتصادی از یک سو و تهدید به تروریسم در خاک اروپا از سوی دیگر، این کشورها را به عنوان بخشی از پشت جبهه خود در مقابل سیاست رودررویی با آمریکا محسوب می‌کرد و در مواقع حساس نیز چوب وتوی روسیه و چین را بالا می‌برد.
اما به ناگاه در حالی که افکار عمومی جهانی متوجه اقدامات آمریکا بود تا برگ جدیدی رو کند، این برگ از سوی تروئیکای اروپایی شد. اقدامی که تحلیلگران آن را پیشروی سیاست آمریکا علیه نظام ولایت فقیه قلمداد می‌کنند.
نگرانی برای نظام آنجا افزایش پیدا می‌کند که در بطن این اقدام اروپایی که شاید غیرالزام‌آور برسد آنطور که نظام می‌گوید، اما پتانیسل چکاندن مکانیسم ماشه از سوی این سه کشور در صورتی که نظام به مخفی‌کاری اتمی و تشدید تضاد با جامعه بین‌المللی ادامه دهد، وجود دارد.
همچنین این نگرانی بیشتر و بیشتر می‌شود وقتی نظام درمی‌یابد در صورتی که حتی یکی از سه کشور اروپایی عضو برجام، اقدام به فعال‌سازی روند مکانسیم ماشه کند، این اقدام از سوی هیچ یک از ۵ عضو دائم شورای امنیت که حق وتو برای آنها در سایر پرونده‌ها محفوظ است، قابل وتو کردن نمی‌باشد.
با این وجود به نظر می‌رسد در حال حاضر نظام بر روی اسب مرده‌ی باخت ترامپ، در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شرط‌بندی کرده و سیاست تشدید تضاد با جامعه بین‌المللی بر سر برنامه اتمی‌اش را پیش گرفته است شاید تا آن موقع فرجی برایش حاصل شود.
سیاست تشدید تضاد از سوی نظام را در موضعگیری مهره‌های ریز و درشت نظام می‌‌توان دید. البته این سیاست هراس و ترس نظام و مهره‌هایش را نمی‌تواند پنهان کند.
ظریف وزیر خارجه نظام پس از تصویب قطعنامه گفت: «سه کشور اروپایی باید شهامت خود را به خرج دهند و از عوام‌فریبی دست بردارند و آنچه در جلسات خصوصی می‌گویند را به صورت علنی نیز بگویند… سه کشور اروپایی در پشت نقاب خود همدستان نتانیاهو و ترامپ هستند و در جایگاهی نیستند که به ایران مشورت دهند.»
همچنین مجلس یکدست ولایی! نظام که به تازگی توسط خامنه‌ای و شورای نگهبانش دست‌چین شده است در روز یکشنبه ۱ تیر ضمن بیانیه‌ای با «محکوم‌کردن» این قطعنامه از روحانی خواست که اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را متوقف و نظارت‌ها را آفلاین نماید.
قالیباف رئیس مجلس نظام، سه کشور اروپایی را به خاطر پیشنهاد قطعنامه شورای حکام علیه نظام، با عباراتی چون «ماهیت غیرقابل اعتماد و خصمانه» و «خیانت‌آلود» مورد حمله قرار داد و گفت: «اروپایی‌ها متأسفانه به فرافکنی و فرار به‌جلو رو آورده‌اند و کشورها را به رأی علیه نظام در شورای حکام وا داشتند و با پیگیری خواست‌های آمریکا در پیشبرد قطعنامه روز جمعه نشان دادند در کینه‌ورزی با نظام دست کمی از آمریکا ندارد.»
جهانبخش ایزدی، عضو پیشین دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام، نسبت به قطعنامه شورای حکام ابراز نگرانی کرد و گفت: «پیامد حقوقی این قطعنامه، اولا اضافه شدن یک قطعنامه جدید به زنجیره قطعنامه‌ها علیه ایران است. ثانیا مراکز جدیدی برای بازرسی اضافه شده‌اند. این امر، بستر لازم را فراهم می‌کند که اگر نظام بار دیگر با آژانس همکاری نکرد، پرونده احتمالا برای مرحله بعد به شورای امنیت برود.»
جبرائیلی، از دست‌آموزان خامنه‌ای نیز هراس و خشم نظام را این چنین بارز نمود «آمریکا پیش‌نویس قطعنامه‌ای را برای تحریم دائمی تجارت تسلیحات از سوی نظام آماده کرده است. این سناریو، ارتباط تنگاتنگی با ادعا‌های جدید آژانس و نیز گزارش دبیرکل سازمان ملل درباره منشأ ایرانی موشکهای شلیک شده به عربستان دارد… آمریکا از طریق آژانس به‌دنبال بازگشایی مجدد پرونده «ابعاد نظامی احتمالی(PMD)» است…»
مهدی محمدی، دیگر مهره جناح خامنه‌ای نیز هراس نظام را چنین ظاهر نمود که «پس از ۱۷سال که از آغاز پرونده هسته‌ای ایران می‌گذرد، دوباره در نقطه‌ای قرار گرفته‌ایم که گویی این پرونده مجدداً در حال آغازشدن است.»
اقبال شاکری عضو مجلس نظام در ۲ تیر در حالی که نظام همیشه از سیاست مماشات سه کشور اروپایی بهره برده است به وارونه‌‌گویی پرداخت که «قطعنامه ضد ایرانی شورای حکام قطعاً نتیجه مماشات با اروپایی‌ها بود» و افزود: «در شرایطی که قلب رآکتور و ذخایر اورانیوم را نداریم و تحریم‌ها هم برقرار است، قطعنامه شورای حکام نیز اضافه شد. ما امروز پشت سر هم در حال خسارت دادن هستیم…»
تجربه نشان داده است حاتم‌بخشی‌های نظام از جیب مردم ایران و به قیمت تاراج تمامی ثروت‌های کشور برای پیشبرد سیاست‌های ویرانگرانه و کسب حمایت بین‌المللی تنها تا میزان محدودی جوابگوست و جامعه بین‌المللی سرانجام نظام را در برابر آنچه باید انجام دهد، قرار می‌دهند.
روزگاری روحانی افتخار می‌نمود که در سمت دبیر شورای امنیت ملی نظام، اروپایی‌ها را در مذاکرات فریب می‌داده و «در حالیکه با آنها مذاکره می‌کردیم مشغول غنی‌سازی هم بودیم» اما اکنون دیگر این سیاست جوابگو نظام نیست.
تنها اهرم باقی‌مانده برای نظام در پی عدم عقب‌نشینی از برنامه نظامی اتمی‌اش، خروج از NPT است. اقدامی که بیانگر قصد نظام برای ساخت بمب اتمی نیز تلقی می‌شود. اما این راهکار نیز آینده‌ی تاریکی برای نظام به همراه دارد.
حسام‌الدین آشنا مشاور روحانی است که در توئیتی خطاب به دلواپسان نظام گفته است: «آیا شما و بزرگترهایتان فکر کرده‌اید بعد از خروج ایران از NPT، دیگر کشورها از جمله چین و روسیه چه می‌کنند؟ و پاسخ ایران به اقدامات احتمالی دیگران چه باید باشد؟»
باخت‌ـ‌باخت تنها نامی است که می‌شود بر این وضعیت نظام ولایت فقیه گذاشت.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.