حضور و حرکت شما دانشجویان در روز شانزدهم آذر در دانشگاههای ایران پس از حوادث خونین آبانماه نقطه عطفی در تاریخ مبارزات مردم ایران خواهد بود، که حقانیتش تا زمانی که استثمار انسان از انسان و نظام طبقاتی وجود دارد، پابرجا خواهد ماند. شما در روزهایی علیه وضعیت موجود ایستادید و به آن یک «نه» بزرگ گفتید که یکی از خون بارترین کشتارهای تاریخ ایران توسط جمهوری اسلامی اتفاق افتاد. عمق کشتار مردم معترض در خیابانها به قدری گسترده بود که حاکمیت جرات انتشار آن را نداشت و ندارد و آن را مخفی نگه داشته است. شما در روزهایی دستانتان را در دانشگاه علیه استبداد مشت کردید که هزاران تن از مردم معترض در زندانها، بازداشتگاهها و مکانهای نامعلوم اسیر هستند تا به گمان خودشان بذر وحشت و نا امیدی را در جامعه بکارند. در روزهایی که زخم خاوران بر تن تاریخ مبارزات مردم هنوز برجا مانده است، قتل عام هزاران تن، رنگ سوگواری و عزا را به خانهها برده است. شما در این روزها که حاکمیت گرد مرگ را بر ایران پاشیده است، ماتم نگرفتید و ضمن تاکید بر دادخواهی برای کشته شدگان، پرچم امید و پیروزی را در دانشگاهها برافراشتید. ما به عنوان دو نسل از فعالان سابق دانشجویی که طعم سرکوب، انقلاب، پیروزی وشکست را چشیدهایم و حتی در این راه هم خون رفقایمان ریخته شد، فریاد حقطلبانه، آزادیخواهانه و برابری طلبانه شما را توالی تاریخی مبارزات بی وقفه جنبش چپ دانشجویی در دهههای گذشته میدانیم و عمیقا باور داریم که نه سلطنت ظالمانه رضاشاه و پسرش و نه حاکمیت جمهوری اسلامی نتوانستهاند جنبش چپ دانشجویی را خفه کنند و آن را متوقف کنند. پیوند و همبستگی شما با مبارزات طبفاتی کارگران، مزدبگیران، زنان و نیز اعتراضتان به نظام موجود به صورت رادیکال و با نشانه گرفتن سیاستهای سرمایه داری نئولیبرالیستی نظام تئوکراتیک مبتنی بر آپارتاید جنسی حاکم نه تنها برای ما بخشی از نسل فعالان سابق کنفدراسیون سراسری دانشجویان ایرانی، دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب و فعالان چپ جنبش دانشجویی در دهه هشتاد دلگرمی بود بلکه به صورت نیرومندتر خون تازهای در رگهای مردم مبارز و متحدی ریخت که هنوز تنشان از گلولهها و باتومهای سرکوبگران در آبانماه زخمی است و داغدار عزیزانشان هستند. مبارزات آزادیخواهانه و عدالتطلبانه شما با استبداد و هیات حاکمه سرمایهداری در ایران، تنها لرزه بر اندام حاکمیت نیننداخت، بلکه این مبارزه هم اصلاحطلب و اصولگرا را ناخشنود کرد و هم بر عصبیت مدافعان نظام استبدادی، سلطنتی و پان ایرانیستی گذشته افزود. ما به عنوان دو نسل از فعالان سابق دانشجویی؛ نسل کنفدراسیون سراسری دانشجویان ایرانی که هم مبارزه با استبداد شاه را تجربه کرد و هم تازیانههای شلاق و چوبه دارد استبداد جمهوری اسلامی به تنش خورد و نیز نسل دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب که در دهه هشتاد در زمانی که جریانات راستگرا و حکومتی دانشگاهها را بلعیده بودند، سرسختانه ایستاد و پرچم سوسیالیسم را برافراشت، به شما درود میفرستیم و خسته نباشید میگوییم.
زنده باد آزادی و برابری
زنده باد مبارزات کارگران، زنان و دانشجویان
بیژن صباغ، عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب-دانشگاه نوشیروانی بابل
پروین اشرفی، عضو سابق کنفدراسیون دانشجویان ایرانی-دانشگاه اقتصاد و تجارت وین
کاوه عباسیان، عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب-دانشگاه هنر تهران
امید شمس، عضو سابق انجمن دانشجویان آنارکوسندیکالیست- دانشگاه شیخ بهایی اصفهان
امیرمحسن محمدی، عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب- دانشگاه اصفهان
صفار ساعد، عضو سابق کنفدراسیون دانشجویان ایرانی- دانشگاه وین
رسول شوکتی، فعال چپ سابق جنبش دانشجویی- دانشگاه ارومیه
باقر مرتضوی خسروشاهی، عضو سابق کنفدراسیون دانشجویان ایران-دانشگاه ماشین سازی کلن
نادر احسنی، عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب-دانشگاه مازندران
بهمن خداداد، عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طب-دانشگاه اصفهان
بهرنگ زندی، عضو سابق دانشجویان آزادیخواه برابری طلب-دانشگاه مازندران
امیرسلیمی ها، عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب-دانشگاه اصفهان
مهدی توپچی، فعال سابق چپ دانشجویی
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.