“اسماعیل بخشی و مناظره ای برای تمام فصول” – نبشته ای از محمد حبیبی، از زندان اوین

اسماعیل بخشی پس از آزادی از بازداشت موقت درخواست مناظره کرد تا از رنجی که بر او روا داشته‌اند بگوید. محمد حبیبی فعال صنفی معلمان اما از بخشی می‌خواهد که این مناظره را نه تنها به دولت که به همه جا تسری دهد و از دیگران بپرسد چرا سکوت کرده‌اند؟
———————
اسماعیل بخشی کارگری است که در این سال‌ها بارها، همراه با هم صنفانش برای مطالبه حقوق انسانی خود به خیابان آمده و بعضا پاسخ مطالبه گری اش، فشار و تهدید و زندان بوده است.

اسماعیل بخشی مدعی است شکنجه شده و برای اثبات ادعای خود وزیر اطلاعات را به مناظره طلبیده است. مناظره ای که به فرض انجام، پاسخش همانی است که استاندار خوزستان داده است. آنجا که منکر هر گونه شکنجه‌ای شده و می‌گوید:

«رویه ما با مسئله آقای بخشی بصورت اجتماعی و کارگری است و اگرچنین نبود که برخوردهای دیگری با وی صورت می‌گرفت.» (۱)

این نتیجه مناظره با «دیگری» است. دیگری پاسخش همواره چنین است. موضعی توام با تکبر و طلبکارانه. به عبارت دیگر، اسماعیل بخشی باید سپاسگزار باشد که برخوردهای “دیگری” با وی صورت نگرفته است.

حاصل جمع مناظره “ما” با “آنها” همواره منفی است. ما یعنی اکثریت جامعه ایرانی، که این روزها زیر فشارهای فزاینده اقتصادی و مشکلات اجتماعی و سیاسی دیگر رمقی برایش نمانده و آنها یا دیگری، یعنی اقلیت صاحبان سرمایه‌های هزاران میلیاردی و قدرت لایزالی. نتیجه چنین مذاکره‌ای بدهکاری مطلق برای ماست. بیش از آن، چنین مناظره‌ای بازی در زمینی است که بروندادش اختگی و انفعال امروز جامعه مدنی است.

اما مناظره واقعی، اثربخش و کارآمد رویارویی صریح با جامعه ایرانی است مواجهه‌ای چالشی و طرح پرسش‌های بنیادی.

اسماعیل بخشی باید روشنفکران، نخبگان و دانشگاهیان، هنرمندان و چهره‌های فرهنگی را به مناظره دعوت کند و در این مناظره، سکوت آنها در شرایط کنونی جامعه را به پرسش بگیرد. وظیفه آنهاست که واقعیت درونی زندگی در فضای کنونی جامعه را آشکار کنند. یعنی عریان‌سازی کیفیت درونی زندگی زیر بار ستمی که دیگر تحملش ناممکن است.

از سوی دیگر اسماعیل بخشی باید تشکل‌ها و فعالان کارگری را مخاطب قرار دهد که بر مبنای کدام مشی و استراتژی سال‌هاست به جای همنوایی با “ما” و پیگیری مطالبات، ساز تفرقه و جدایی را کوک می‌کنند؟

او باید حتی پا را فراتر بگذارد و همکارانش را نیز به پاسخگویی دعوت کند. پاسخی درخور به این سوال که چرا در شرایطی که بخشی ار کارگران هفت‌تپه زیر فشار اخراج، تهدید و زندان هستند گزینه بازگشت به کار را بر می‌گزینند؟

با طرح چنین پرسش‌هایی است که مناظره حقیقی شکل می‌گیرد و در شرایطی که “دیگری” مشغول خلق دوگانه‌سازی‌های کاذب به‌عنوان امر سیاسی ماجرایی تازه است، جامعه با جامعه رو در رو می شود و به دیگری و آن چیزی که تئودور آدرنو فرهنگ سازمان‌یافته می‌نامد پشت می‌کند. فرهنگی که به زعم آدورنو آخرین احتمال را برای اینکه مردم بتوانند با خودشان رودرو شوند از بین می‌برد. (۲)

در این مواجهه حقیقی است که جامعه از پذیرش و تسلیم در برابر تناقض‌ها سرباز زده و به مقایسه اجتناب‌ناپذیر دیروز و امروزش دست می‌زند. و این ستیزی حقیقی است. چنانکه کوندرا می‌گوید، ستیز با قدرت ستیز حافظه با فراموشی است.(۳)

زندان #اوین، دی ماه ۹۷

۱- روزنامه ایران ۱۳۹۷/۱۰/۱۶
۲- اخلاق صغیر – تئودور آدورنو
۳- خنده و فراموشی – میلان کوندرا

بیانیه کمیته دفاع از محمد حبیبی، معلم زندانی
#محمد_حبیبی ممنوع الملاقات شد.

در #بیست_و_دومین_ روز_نافرمانی #محمد_حبیبی و #فرهاد_میثمی و #برزان_محمدی و #مهدی_مسکین_نواز در اعتراض به تضییع حقوق زندانیان در اوین ، #محمد_حبیبی ممنوع الملاقات شد.
روز چهارشنبه ۸ آبان به خانواده محمد حبیبی که از راه دور برای ملاقات هفتگی با فرزندشان به تهران آمده بودند اجازه ملاقات ندادند و بعد از پیگیری متوجه شدند که این معلم زندانی از تاریخ ۲۹ مهر تا ۲۱ آبان از طریق ریاست زندان #ممنوع‌الملاقات شده است.

ممنوع نمودن ملاقات زندانی با خانواده نوعی سرکوب و پایمال نمودن حقوق زندانی است. ریاست زندان گمان می کند می تواند با اعمال این محدودیت ها می تواند زندانیان سیاسی مقاوم را وادار نماید تا دست از #مقاومت_در_زندان بردارند.
در طی دو هفته گذشته مسئولان زندان با آقای حبیبی و میثمی ملاقات هایی داشته اند و از آنها خواسته اند که #نافرمانی_در_اوین را متوقف کنند اما این زندانیان معترض گفته اند مطالبه آنها اعلام شده، مکتوب و مشخص است و تا رسیدن به خواسته خود در آمار شرکت نخواهند نمود آقای حبیبی و میثمی در نامه اعتراضی خود نوشته بودند:

“نیک می‌دانیم تحمل ایستادگی مدنی آن هم در زندان برایتان بسیار سخت‌تر از آن است که به سادگی از کنار آن بگذرید و بعید نمی‌دانیم آرام در کناری نشستن و کتاب خواندن ما را شورش (!) نام نهید. قضاوت وجدان عمومی جامعه در برابر چنین اتهاماتی از پیش مشخص است.”

بی شک ممنوع الملاقات نمودن هرگز نمی تواند در اراده کسانی که اینگونه دست به حرکت اعتراضی زده و آمادگی خود را برای هزینه دادن اعلام نموده اند خللی ایجاد کند.

#کمیته_دفاع‌ازمحمدحبیبی ضمن محکوم نمودن روند سرکوب تمام زندانیان و تضییع حقوق اولیه آنان ، ممنوع الملاقات شدن زندانی را مصداق بارز شکنجه و آزار زندانی و خانواده زندانی می داند و از تمام نهادها و تشکل های صنفی و مدنی و مدافعان حقوق زندانیان می خواهد به این روند ظالمانه اعتراض نمایند.

#کمیته‌ دفاع‌ از‌ محمد حبیبی
۹۸/۸/۸
#مقاومت_در_زندان
#نافرمانی_در_اوین

ضرب و شتم‌محمد‌حبیبی در زندان

محمد حبیبی معلم زندانی، روز یکشنبه پنجم آبان ۹۸ در زندان توسط مزدوران اجیر شده جمهوری اسلامی، در حالی که ۵۳۵ روز از بازداشت غیر قانونی اش میگذرد در زندان اوین، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت. این عمل موجب اعتراض زندانیان شد.. در حالیکه محمدحبیبی و فرهادمیثمی و برزان محمدی و مهدی مسکین نواز در اعتراض به تضییع حقوق زندانیان در اوین امروز سه شنبه ۷ آبان ماه در ۲۱ روز نافرمانی خود هستند.
خواسته آنان این است:
از این لحظه، تا زمانی که به رعایت حقوق انسانی و قانونی زندانیان متعهد نشوید از رعایت آنچه قواعد زندان‌های خود می‌دانید سرباز می‌زنیم و آن را به رعایت حقوق حداقلی‌مان توسط شما موکول می‌کنیم.

هرگونه ضرب و شتم و آزار و اذیت زندانیان، غیرقانونی و به شدت محکوم است

#زندانی_سیاسی_بدون_هیچ_قید_و_شرطی_آزاد_باید_گردد
#اعتراض
#مقاومت_در_زندان
#نافرمانی_در_اوین

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)