متهمان غیرقابل تعقیب

معاون امنیّتی دادستان تهران، هشدار داده است: «متولّیان حفظ اراضی ملّی، در صورت عدم توجّه و صیانت از اراضی ملّی، به عنوان سهل‌انگاری و مسامحه تحت تعقیب قرار می‌گیرند». او از «پرونده‌های مهمّی در دماوند، تهران، اراضی سوهانک، اراضی درکه و فرحزاد» سخن می گوید که مربوط به زمین‌خواری‌اند و در حال رسیدگی. وی نگران آن است که مسئولانِ جزء و کلّ، در  همکاریِ با زمین‌خواران، از موقعیت خویش سوء‌استفاده نکنند و اراضیِ ملّی ایران را به ثمنِ بخس در اختیار غارت‌کننده‌گان قرار ندهند، چونان که برخی روسای قوای عالیِ نظام نیز، چندی پیش بدان متّهم شده بودند.

نیّتِ برپایی جشن بزرگ ۱۰۰ هزار‌تَنی‌ای که “محمود احمدی نژاد” و “اسفندیار رحیم مشایی” و یاران‌شان در تدارک برگزاریِ آن هستند، تا آن حدّ برای برخی از اصحابِ حکومت آشکار شده است، که می خواهند هرطور شده، مانع برگزاری آن شوند. در این راه، مخالفانِ رسمی و غیر رسمی، همه از سیاسی بودن و بهره‌برداری تبلیغاتی از این جشن سخن می‌گویند و تقبیح‌ش می‌کنند؛ امّا هیچ‌یک، از میزان هزینه‌های احتمالی یک جشن ۱۰۰هزار تنی که یقینا سر به ناکجا خواهد زد، یاد نمی‌کنند و “متولّیان دولت” را که به بهانه‌ی “تقدیر از خادمان سفرهای نوروزی”، می خواهند ده‌ها میلیارد تومان از بودجه‌ی دولتی را بریز و بپاش کنند، سرزنش نمی‌کنند. این متولّیانِ دولتی که بودجه‌ی چندین میلیارد دلاریِ هرساله را در اختیار دارند، قابلِ تعقیب نیستند.

“سیّد جعفر تشکّری هاشمی” که معاون شهردار تهران است، معتقد است که :«آسمان آبی، هدیه‌ای الهی و موهبتی خدادادی است که مردم باید در تمام ایّام سال از آن برخوردار باشند»؛ امّا خود معترف است که «آسمان پایتخت، فقط دو هفته در سال و آن هم در نیمه‌ی نخست فروردین، آبی است». وی سبب‌ش را آشکار می کند: «شرکت‌های خودروسازِ دولتی، با تولید خودروهای آلاینده و غیر استاندارد؛ و شرکت‌های نفتیِ دولتی، با تولید سوخت آلوده و نامرغوب و انبوه کارخانجات پر هزینه و کم بازده دولتی اطراف پایتخت، بیشترین آلوده‌گی را به مردم تهران تحمیل می‌کنند».  تشکّری هاشمی، همچنین ادامه می‌دهد: «سهم مردم تهران از حضور دولت و دستگاه‌ها و کارخانه‌جات دولتی در تهران، خسارات مادی و معنوی و ضرر و زیان‌های بسیاری است که به آن‌ها تحمیل می‌شود». در ایرانِ ابریِ این روزها، کسی دولت و خودروسازانِ دولتی و تولید‌کننده‌گان دولتیِ سوخت و …  را که متولّی رنگ‌باخته‌گی و آلوده‌گی آسمان تهران هستند، تعقیب نمی کند. آن‌ها نیز منعِ‌تعقیب‌شده‌گان این مملکت‌اند.

رئیس اداره‌ی رسیدگی به شکایات، در دانشگاه “علوم پزشکی شهید بهشتی تهران” گفته است: «پزشکان و مراکز درمانی تابعه‌ی این دانشگاه، در سال ۹۱ حدود یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان از مردم زیرمیزی گرفته‌اند». “سعید آقاجانی” توضیح می‌دهد:

«اغلب بیماران در این مراکز تحت فشار قرار می‌گیرند؛ بیماری را به آنها سخت جلوه می‌کنند و بیمار چون دستش کوتاه است قبول می‌کند و وی را وادار می‌کنند که اگر پول بیشتر را ندهد درمان نمی‌شود». وی و همکارن‌ش با بررسیِ پرونده‌ها متوجّه شده‌اند: «در ۶ ماهه‌ی اول سال ۹۱، مبلغ ۵۴۳ میلیون تومان و در شش ماهه‌ی دوّم سال نیز، ۶۰۰ میلیون تومان، دریافتیِ اضافه از بیماران صورت گرفته است» و در این میان، بیش از ۷۰۰ میلیون تومان را خودِ پزشکان به صورت مستقیم و به شکل زیرمیزی از مردم دریافت کرده‌اند. این‌که چه شده تا برخی پزشکان، که جزو شریف‌ترین اقشار جامعه و امانت‌دار و راز‌دار ملّت هستند نیز، به کلّاشی از آنان روی‌آورده اند و فقط در «مراکز تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی»، این میزان از نا‌به‌هنجاری و سوء‌استفاده‌ی مالی صورت گرفته است، بر کسی معلوم نیست. در این بین، متولّیانی که با فراهم‌آوردنِ شرایط کلّیِ اوضاع بهداشت و درمان در کشور، اخلاقِ پزشکان را در این سال‌ها تا بدین حدّ تنزّل داده و به این‌جا رسانیده‌اند را کسی یاد‌نمی‌کند و بازخواست نمی‌دارد، آن‌ها نیز منع تعقیبی‌اند.

ایرانی، در وطن غمگین و عصبی و شاکی‌ست و ایرانیِ ساکنِ خارج از وطن، حسرت‌به‌دل از اتلاف منابع و سرمایه‌هایی‌ست که آرزوی بسیاری ملّت‌ها‌ست؛ او جایگاه مردم کشور‌ ش در دنیا را نزول‌کرده و ناگوار می بیند. داخلی و خارجی، هر دو نگران سرنوشت‌اند و آرزومندِ تکریم؛ اما رهبرانی که این وضعیّت را سبب شده‌اند و هر روز بر رنج و تحقیر و نگرانیِ ملّتی هفتاد و اند میلیونی می‌افزایند، تعقیب نمی شوند. اینان نیز، متولّیانی‌اند بی‌توجّه و سهل‌انگار، امّا از سوی همان معاونتِ دادستانِ برشمرده که هشدار می‌دهد، غیرقابل تعقیب‌اند. متولّیانِ رنج بی‌پایانِ یک ملّت، که غیرقابلِ تعقیب باقی‌ می‌مانند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)