برو رومئو: ژولیت عاشق یک زن می شود.

نمایندگی از دوجنسگرایان، خون آشام ها و یک جزیره یونانی: فیلم “با یک بوسه من می میرم” همه چیز دارد. در این فیلم، که در تاریخ ۲۸ آگوست عرضه می شود، ژولیت که معرف حضور همه ماست نیش دارد، خون میمکد و دوجنسگرا است.

بله، هضم این فیلم قطعا برای علاقمندان به شکسپیر بسیار دشوار است، اما اجازه دهید به نیمه روشن آن نگاه کنیم. تراژدی رومئو و ژولیت در طول چندین سال در فیلم های متعددی از جمله کلاسیک فرانکو زفیرلی تا اغراق لورمن، تحت تاثیر قرار گرفته است اما این اولین باری است که ورونای قهرمان، زنی دوجنسگرا یا یک خون آشام است.

ژولیت یک خون آشام است:

ژولیت که پس از اقدام به خودکشی به یک خون آشام تبدیل شده است، خون آشامی ترسناک است که از عشق رهایی یافته است. این شخصیت که توسط الا کوکو، نقش آفرینی شده است، همچنان در حال غم و اندوه از دست دادن رومئوی عزیزش است که ۸۰۰ سال پیش آغوشش جان سپرد.

اما حتی وفاداری ابدی تاریخ انقضاء دارد. در واقع، ملاقات دختری آمریکایی به نام فرین (که در اینجا توسط پیج امرسون بازی میشود) توسط ژولیت، موجب بازنگری او در انتخابهایش از مرگ و زندگی میشود.

ژولیت که به شدت عاشق شده است، این بار نیز مجبور به مبارزه با هنجارهای اجتماعی و خانواده اش میشود. امیدواریم که پایان این داستان به خودکشی عاشق و معشوق منجر نشود.

خلاصه این فیلم را میتوانید در زیر تماشا کنید:

شفق با ماما میا ملاقات می کند!

رونی خلیل، کارگردان این فیلم با الهام از فیلم های سینمایی مختلف، این داستان عشق و خشونت را در یکی از جزیره های یونان خلق می کند. این فیلم شما را به یاد فیلم های متعددی خواهد انداخت.

داستان دو عاشق متعلق به دنیاهای مختلف که در جزیره ایی رویایی از یونان عاشق یکدیگر میشوند، ترکیبی از شفق و ماما میا است! فیلمی که ما هرگز نمی دانستیم که به آن نیاز داریم.

تبریک ژولیت: شما دوجنسگرا هستید!

برگرفته از یکی از غم انگیز ترین داستان های سحر و جادو تاریخ ادبیات و سینما، فیلم “با یک بوسه من می میرم” با ارائه زاویه ایی جدید و مشاهده پذیری دوجنسگرایان می پردازد. ژولیت که هرگز عشقش به رومئو را فراموش نمیکند، جذابیت جنسی و احساسات عاشقانه را برای کسی که از جنس خودش است، در شخصیتی دو جنسگرا خلق میکند.

خلیل بزرگترین چالش این داستان عاشقانه را خلق عشق ناب “بدون در نظر گرفتن جنسیت” میداند. او میگوید: “‘[این] فیلم هرگز در مورد خلق یک شخصیت متمایز دوجنسگرا نیست. من فکر می کنم اینکه کسی تا وقتی زنده است بخواهد به هر روشی در جستجوی عشقی که برای قرن ها آرزویش را داشته باشد منطقی است و هنگامی که در نهایت این عشق با یک زن اتفاق می افتد، پذیرای آن باشد. “

خلیل همچنین گفت که در این فیلم ارائه تصویری از رابطه عاشقانه ناب بین دو زن و نه رابطه ای با تعریف مردان دگرجنسخواه از عشق برایش مهم بوده است، به همین دلیل فیلم نامه در ابعاد عاشقانه به هیچ عنوان مورد دستکاری قرار نگرفته است.

او افزود: “ما مطمئن نیستیم که شکسپیر در مورد خلق این فیلم چه حسی دارد ولی ما از تولید آن راضی هستیم.”

ما همه جا هستیم، آزاد و برابر:

‏‎فیس بوک ما:

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)