آیا سرکوب دگرباشان جنسی در اندونزی به یک بحران بهداشت عمومی برای جامعه منجر شده است؟

مردان تقریبا یکسان لباس پوشیده بودند: خدمه های تازه که تقریبا زیر کلاه های بیس بال که چشمانشان را پنهان میکند، ماسک های آلودگی چهره هایشان را پوشانده و با تی شرت های تیره تطبیق داده میشوند.

شاید فکر کنید که این مردان به دنبال انجام کاری غیرقانونی هستند، به خصوص اگر با آنها صحبت کرده و متوجه شدید که چطور مضطرب و عصبانی هستند و هر وقت که یک گارد امنیتی در گشت های معمولی نزدیک می شود، به اطراف نگاه می کنند و مکالمه خود را متوقف می کنند.

اما این مردان که برای جلوگیری از اچ آی وی در افراد آسیب پذیر در جاکارتا، پایتخت اندونزی کار می کنند، تنها راهی دیدار با آندره هارسونو و فیلمبردار وی برای مصاحبه پیش از برنامه ریزی شده در رابطه با گزارش جدید “ترس و وحشت بدون حریم خصوصی” ، “که به افزایش تنش های همجنسگراستیز در اندونزی و سلامت عمومی میپردازد، هستند.

میزان ابتلا به HIV در بین مردان دارای رابطه جنسی با مردان در اندونزی از سال ۲۰۰۷ تاکنون ۵ برابر (از ۵٪ تا ۲۵٪) افزایش یافته است. و در حالی که اکثر عفونت های جدید HIV در اندونزی از طریق رابطه جنسی دگرجنسخواهانه منتقل میشوند، یک سوم از عفونت های جدید در بین مدارای رابطه جنسی با مردان رخ می دهد.

تنش های همجنسگراستیز: 

در حال حاضر بیش از دو سال است که سیاستمداران و مقامات دولتی در اندونزی مردم را به خشم علیه دگرباشان جنسی سوق داده اند.

آنچه که در سال ۲۰۱۶ به عنوان سخنرانی های نفرت انگیز آغاز شد، اکنون به اقدامات خشونت آمیز شامل حملات پلیس و اسلام گرایان ستیزه جو به مکان هایی که محل تجمع دگرباشان جنسی محسوب میشوند، تبدیل شده است.

این امر شامل حملات همه جانبه به کلاب های همجنسگرایان، خانه های خصوصی زنان مشکوک به همجنسگرایی و رویدادهای جامعه مدنی (تراجنسی های زن) است.

فضای ترس و حمله به محل های امن تجمع باعث ایجاد عواقب ناخوشایندی در سلامت روانی دگرباشان جنسی شده است. کارکنان جلوگیری از اچ آی وی در حال تلاش برای یافتن افرادی هستند که به کمک نیاز دارند. این کمک ها به شکل توزیع کاندوم، آزمایش خون و آموزش و مشاوره روانشناسی صورت می گیرد.

مردان پوشیده – که خواسته اند که نامشان به دلایل امنیتی محرمانه باقی بماند – قرار است هارسونو را در بیرون از کلاب شبانه T1 که اکنون به ویرانه ایی تبدیل شده است ملاقات کنند.

این مردان در داخل و خارج ازکلاب به ارائه کاندوم و جزوه های آموزشی و ارائه مشاوره میپرداختند. حتی یک کلینیک سیار وجود داشت که در آن افرادی که در معرض خطر قرار داشتند می توانستند با تماس با آن، برای آزمایش خون و خدمات مشاوره ای اقدام کنند.

هارسونو گفت: «این طور که معلوم است آنها ما را از راه دور زیر نظر داشته اند. آنها در اطراف منطقه قدم زدند تا اطمینان یابند که منطقه امن است.”

زمانی که مردان به محل قرار رسیدند، به دلیل ظاهر متفاوتشان در محوطه کسب و کار، جایی که کلاب T1 قرار داشت، بسیار جلب توجه میکردند.

هارسونو آنها را برای حفاظت به یک رستوران برد. اما ماه رمضان بود، بنابراین دو کارگر اچ آی وی HIV غذا را سفارش ندادند و جو نگران کننده باقی ماند.

هارسونو گفت: “من به خاطر ظاهر پنهانی این مردان خیلی شوکه شدم، اما البته آنها به دلیل نگرانی های امنیتی چنین پوششی را انتخاب کرده بودند.”

هارسانو افزود:”به نظر می رسید که این مردان از آسیب شدید روانی ناشی از دستگیری صدها نفر از دگرباشان جنسی در حملات اخیر به کلوب های شبانه و خانه های خصوصی رنج میبرند.”

پس از دستگیری در این حملات، دگرباشان جنسی به ۱۸ تا ۳۰ ماه حبس محکوم شده اند.

استفاده از کاندوم به عنوان شاهدی بر همجنسگرایی:

در سال ۲۰۱۷، پلیس دستکم ۳۰۰ نفر را که گمان میرفت همجنسگرا باشند را دستگیر کرده است. این بیشترین تعداد دستگیری هایی است که تاکنون در اندونزی ثبت شده است.

در بعضی موارد، در صورت حمل کاندوم به هنگام دستگیری، آنرا به عنوان شاهدی بر همجنسگرایی فرد استفاده شده است. این مساله باعث شده است که افراد از حمل کاندوم خودداری کنند، که خود موجب تبدیل اچ آی وی به یک شده است.

هنگامی که کلاب ها باز بودند، کارکنان جلوگیری از اچ آی وی به راحتی بتوانند با مردانی که در معرض خطر ابتلا به اچ آی وی هستند، تماس حاصل کنند، اما در حال حاضر با نابودی اماکن تجمع امن دگرباشان و از هم پاشیدگی جامعه رنگین کمانی، خطر ابتلا به بیماری های اچ آی بسیار بالا رفته است.

ترس قابل لمس است:

ترس ناشی از سرکوب، قابل لمس است.

هارسونو گفت: “یک سرباز امنیتی در گشت روزانه اش و هنگامیکه ما در مورد فیلم سینمایی صحبت می کردیم،از کنار ما رد شد، و این موجب وحشت فراوان کارکنان جلوگیری از اچ آی وی گردید. آنها از نزدیک شدن سرباز امنیتی و شناسایی شدن وحشت داشتند. در حال حاضر این احساس در جاکارتا بسیار زیاد است.

سخنرانی همجنسگراستیز تاثیر زیادی بر جامعه در اندونزی داشته است. در نظرسنجی نظرسنجی ۲۰۱۶، ۲۶ درصد از مصاحبه شوندگان گفتند که آنها دگرباشان جنسی را دوست ندارند. این بیشترین درصد در مقایسه با گروه های دیگر بود. این آمار در سال ۲۰۱۷، افزایش یافته است.

هارسونو گفت: “در فوریه سال ۲۰۱۶، وزیر دفاع گفت که جنبش دگرباشان جنسی خطرناک تر از جنگ هسته ای است.”

تلاش بی وقفه برای ایجاد تغییر:

علی رغم کم شدن مکان های امن و خطر های امنیتی جدی، برخی از کارکنان مبارزه با اچ آی وی، همانند دو مردی که با هارسانو دیدار کردند مشغول به کار بوده و تلاش می کنند تا در جامعه در معرض خطر اچ آی وی تغییر ایجاد کنند.

هارسونو گفت: “آنها به شبکه های اجتماعی و اینترنت روی آورده اند. من واقعا از میزان سازگاری این کارگران با شرایط شگفت زده شده ام. آنها می دانند که ممکن است بازداشت شوند، توسط پلیس متوقف شوند،  و هر زمانی که در حال گفتگو با زنان تراجنسی هستند توسط پلیس امنیتی متوقف می شوند، اما آنها شجاع و با پشتکار هستند. “

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)