مطالب منتشر شده در این صفحه نمایانگر سیاست رسمی رادیو زمانه نیستند و توسط کاربران تهیه شده اند. شما نیز می‌توانید به راحتی در تریبون زمانه عضو شوید و مطالب خود را منتشر کنید.
نوروزانه
نمی‌ترسد،
نمی‌ترسد از این تهدیدِ یخبندان
بهار و تازگی در باغ
و هر سال از پی هر سال می‌آید
خرامان و امیدآجین
شکوفه برتن و خورشید بر دوش و سرودِ زندگی بر لب.
منو تو وای اما در زمستان‌ها گرفتاریم
هراس افتاده در بطن نگاهامان
و عزمِ رد شدن از فوج سرما توی رگ‌هامان نمی‌جوشد
همه اندیشه‌های کهنه در سرها
همه ترسیده و واخورده از رویا و فرداها
اسیر یأس و سرگردان
به گِرد خویش می‌گردیم بی‌باور
منو تو باید این نوروز را در ذهن‌های خود به پا داریم
تمام دانه‌های تازه تازه را
درون کشتزاران وسیع فکرهای اهل امروزی
بکاریم و نگه‌داریم
بهار قلب ما هم عاقبت از راه می‌آید
اگر این زمهریز پرده‌های تلخِ تاریکی و یک‌جا ماندگی‌هامان
به دستان پر از عزم من و تو پاره گردد سخت،
و نوروزانه اهل تازه‌ی این زندگی گَردیم
منو تو می‌توانیم این‌چنین باشیم
منو تو می‌توانیم این‌چنین باشیم
منو تو می‌توانیم این‌چنین باشیم
متولد 29 خرداد 1361 در تهران است و فوق لیسانس خود را در رشتهی تربیت بدنی و علوم ورزشی از دانشگاه تربیت معلم (خوارزمی) گرفته است. او نوشتن به صورت حرفهای را سالها پیش، پس از به اتمام رساندن دورههای فیلمنامه نویسی و داستاننویسی ناصر تقوایی در موسسهی فرهنگی و هنری کارنامه آغاز کرده است.
تا امروز یک مجموعه داستان با عنوان "بزرگراه شلوغ دلشوره" توسط انتشارات مروارید در تهران و یک مجموعه شعر با عنوان "کاش میتوانستم انار بدهم" و یک داستان بلند با عنوان "تابستان 65" توسط انتشارات اچ اند اس مدیا در لندن، و یک نمایشنامه تک پردهای با عنوان "سان دیدن از واژهها در سور تفتیش" توسط انتشارات روناک در هلند منتشر کرده است.
او در زمینه ترانه سرایی هم فعال است و چند ترانهاش توسط آهنگسازانی چون اسفندیار منفردزاده و زنده یاد آندرانیک آساطوریان و شوبرت آواکیان ساخته و توسط صداهایی چون گلشیفته فراهانی، فرآواز، ابی، داریوش و احمد رضا نبیزاده به اجرا در آمده است. او در حال حاضر در وین زندگی میکند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.