متنی از کتاب دیل گپ – شماره ی ۶

دنبالِ فرصت نباش، حسودى نکن، خالق باش! وقتى نمى‌توانى یک جور دیگر دوست داشته باشى نباید عاشق کسى بشوى که یک جور دیگر است. نباید به این ¬که من چگونه‌ام فکر کنى، به آن‌که با من هستى فکر کن وگرنه تنها مى‌شوى و یک خاموشىِ ابدى شکنجه‌گاهت خواهد شد. آدم‌هایى که دائم سکوت مى‌کنند یا باتلاقند زیر آبِ صاف یا باتلاقى زیر آبِ صاف، زود باش! از خودت دورى کن! هیچ آدمى آسان نیست، انسان نیست. تاکنون ندیده‌ام یکى به آن‌چه هست قناعت کرده باشد. آن‌ها وقتى به من زنگ مى‌زنند که خسته باشند، راضى نباشند؛ هیچ‌کس در آن خراب شده راضى نیست؛ همه مى‌خواهند کمک کنم بیایند این طرف، نمى‌دانند اگر آن‌جا نیستند این‌جا هم نخواهند بود! آن‌ها اعتمادشان را به اعتقاد داده‌اند و نمى‌دانند آن‌که دستِ دوستى مى‌دهد اما نگران است فردا به او خیانت کنى، خیانت را آغاز کرده‌ست، پس تمامش کن! طورى که دیگر آغاز نشود تمامش کن!

مارس ۲۰۱۶

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)