بزن باران که دیوان در کمین‌اند پلیدان در لباس زهد و دین‌اند
بزن باران ستمکاران به کارند نهان در ظلمت، اما بی‌شمارند
بزن باران که دین را دام کردند شکار خلق و صید خام کردند
بزن باران خدا بازیچه‌ای شد که با آن کسب ننگ و نام کردند
چهل سال است که در ایران سهم زیادی از برگ‌های تقویم یادآور سالگردهای اعدام زندانیان سیاسی و دستگیری عزیزانمان شده است.
جوانانی که بهارهای عمر خود را در پشت میله‌های زندان سپری کردند و چه پدر و مادرهای که در حسرت دیدار عزیزان زندانی‌شان، یک روز از عمرشان به یک سال می‌گذرد و در این میان نقش ما ذره‌ای از بزرگداشت یادشان، حمایت و ایستادگی و همدردی با آنان و تلاش برای رسیدن به آزادی‌شان، شاید کمترین بخش داستان غم‌انگیز زندگی که سیاست‌مداران جمهوری اسلامی بر آنان تحمیل کرده را التیام بخشد.
دیوان عالی رژیم آخوندی حکم اعدام شهرام احمدی ٢٨ ساله که در زندان رجایی شهر کرج محبوس است را پس از تأیید دوباره از سوی قاضی جلاد مقیسه، به تأیید رساند.
شهرام احمدی از ۶ اردیبهشت ۸۸ در زندان به سر می‌برد، حکم اعدام او در حالی از سوی دیوان عالی کشور تائید شده که پیش‌تر از سوی همین دیوان نقض شده بود. پدر او می‌گوید: “سال ۸۸ که آقای خامنه‌ای به کردستان سفر کردند، قبل از سفر ایشان، عده‌ای را بازداشت کردند. ۶ اردیبهشت بود که شهرام را هم بازداشت کردند. ۵ ماه بعد از او هم پسر دیگرم را درحالی‌که هنوز ۱۸ سال هم نشده بود بازداشت و بعد اعدام کردند، حالا هم حکم اعدام شهرام را تائید کرده‌اند. اول می‌گفتند صحبت‌ها و تبلیغات مذهبی او و دوستانش برخلاف وحدت است، بعد اتهام محاربه زدند. او عضو هیچ گروه و حزبی نبوده و هیچ‌وقت هم اسلحه نداشته و اصلاً اسلحه دست نگرفته که به او اتهام محاربه زده‌اند. حتی یک‌بار چاقو هم به دست نگرفته. او را فقط به خاطر عقیده بازداشت کردند.”
این زندانی سیاسی مذهبی ٣٣ ماه در سلول‌های انفرادی وزارت اطلاعات سنندج و زنجان تحت شکنجه و بازجوی قرار گرفت و سرانجام بعد از ۴٣ ماه بلاتکلیفی در مهرماه ١٣٩١ در شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب به قضاوت قاضی «محمد مقیسه» در دادگاهی ۵ دقیقه‌ای و در حضور وکیل تسخیری به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد. سرانجام در چهارمین سال دستگیری و تحمل سخت‌ترین شکنجه‌های روحی و جسمی در اردیبهشت ١٣٩٢ حکم اعدام فوق به وکیل تسخیری ابلاغ می‌گردد.
شهرام احمدی در دل نوشته‌ای خطاب به گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران گفته بود:
((داستانم را می‌دانید. برادرم را کشتند، مادرم را نیمه‌جان کردند، همسرم را چشم‌به‌راه نگه داشتند و اینک هشت سال است که من زندانی‌ام. اکنون‌که این نامه را شروع کرده‌ام، نمی‌دانم که آیا روح آشفته‌ام نوشتن آن را تا به آخر تاب خواهد آورد و نمی‌دانم که آیا نامه نوشته‌شده به دست شما خواهد رسید یا نه. حتماً می‌دانید، یعنی امیدوارم که بدانید، دیوان عالی این بار تقاضای اعاده دادرسی من را رد کرده و فاصله من با مرگ از هر زمان دیگری کم‌تر است.))
همچنین مادر شهرام احمدی پیش‌تر در نامه‌ای که در سایت ندای سبز ایران منتشرشده بود خطاب به مادر ستار بهشتی نوشته بود: “ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﻮﻫﺮ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ می‌دانی ﻣﺰﺍﺭ ستارت ﮐﺠﺎﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﻪ دیدارﺶ می‌روی. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ نمی‌دانم ﻗﺒﺮ ﺑﻬﺮﺍمم ﮐﺠﺎﺳﺖ.
ما کردهای سنی هم باید در این کشور حق حیات داشته باشیم. زندگی را بر ما حرام کرده‌اند. خانواده‌مان را نابود کرده‌اند بازهم دست‌بردار نیستند. مگر ما چه گناهی داریم جز سنی بودن و کرد بودن؟ به خدا سنگ هم اگر بود تا حالا آب‌شده بود. این آقایان که به‌روز جزا ایمان ندارند اما من می‌دانم تقاص همه این ظلم‌ها را روزی خواهند داد.
شایان‌ذکر است، دبیر کل سازمان ملل آقای بانکی مون در گزارشی در اواخر سال ۹۴ ضمن انتقاد از اعدام‌ها در ایران به پرونده شهرام احمدی به‌عنوان یکی از موارد پر ابهام قضائی در ایران نیز اشاره کرد.
شهرام احمدی در حال حاضر از ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻛﻠﻴﻪ ﻭ ﺭﻭﺩﻩ ﺭﻧﺞ می‌برد و در سالن ۱۲ زندان رجایی شهر نگهداری می‌شود.
لازم به یادآوری است که این زندانی سنی مذهب با استفاده از ماده ۱۸۳ محاربه به اعدام محکوم شد که این ماده در حال حاضر حذف‌شده و حکم اعدام وی بایستی لغو شود.
نهادهای امنیتی و قضائی شهرام احمدی را متهم به سلفی گری و ارتباط با گروه‌های مسلح تندرو و مشارکت در عملیات مسلحانه کرده‌اند بااین‌حال آقای احمدی بارها با انتشار نامه‌هایی از زندان این اتهامات را ساختگی دانسته و تنها جرم خود را تبلیغ مذهب خود عنوان کرده است
هم‌اکنون بیشتر از ٣٠٠ زندانی اهل سنت در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران زندانی‌اند که بیش از ٧۵ نفر از آن‌ها در زندان رجایی شهر نگهداری می‌شوند، که شهرام احمدی به همراه ٢۶ زندانی دیگر ازجمله زندانیان محکوم‌به اعدام هست.
تداوم مجازات وحشیانه اعدام در شهرهای مختلف کشور حتی در آستانه روز جهانی علیه اعدام نشانگر آن است که این رژیم منفور تا کجا برای حفظ حاکمیت خود به سرکوب و مجازات وحشیانه‌ای چون اعدام نیازمند است.
فاشیسم دینی ولایت‌فقیه حاکم بر ایران ناتوان از پاسخگویی به ابتدایی‌ترین نیازهای مردم ایران برای جلوگیری از گسترش اعتراض‌های مردمی، راهی جز توسل به گسترش سرکوب و اعدام در پیش روی خود نمی‌بینند.
ما با حمایت از خواسته‌های حقوقی و قانونی شهرام احمدی از تمامی سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشر، رسانه‌های جمعی، فعالان مدنی و سیاسی؛ واکنش مناسب و اقدام فوری نسبت به وضعیت خطرناک جسمی و جلوگیری از اعدام شهرام احمدی را خواستاریم. ما امیدوار هستیم همگان نسبت به بیانیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیون‌ها و پروتکل‌های الحاقی آن مسئولانه رفتار کرده و با پرهیز کردن از بی‌عملی و سکوت اختیار کردن‌های مصلحتی، هدف والای انسانی دفاع از حقوق بشر را بدون تبعیض عملی کنند
ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﯽ وجدان‌های ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ می‌کنم ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻼﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ به‌کارگیرند ﺗﺎ شهرام و همه‌ی زندانی‌های ﻋﻘﯿﺪﺗﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺗﺤﻘﻖ خواسته‌های ﻣﺸﺮﻭﻉ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﺍﯾﻦ ﺭﮊﯾﻢ ﻧﺠﺎﺕ ﯾﺎﺑﻨﺪ.”
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.