دیدار با دو فرزند گمشده‌ام، “دار” و “شاهد”، پس از چهار دهه

فیلم “دار” همان فیلمى است که در سال ١٣۵٢ جایزه بزرگ “جشنواره جهانى خیخون اسپانیا” را برد و زمینه دستگیرى و زندانى شدنم را فراهم آورد که قصه‌اش دراز است و در کتاب خاطرات زندانم با عنوان “دستى در هنر، چشمى بر سیاست” به تفصیل به آن پرداخته‌ام.

پوستر فیلم “دار” ساخته رضا علامه‌زاده

این فیلم در زمستان ١٣۵١در روستائی در حوالی لاهیجان فیلمبرداری شد و فیلم “شاهد” را که در روستائی در اعماق جنگل‌های هزارجریبِ مازندران ساختم در مراحل تدوین بود که دستگیر شدم و پس از خلاصى از زندان در جریان انقلاب، تمامش کردم ولى فقط یک بار در جشنواره‌اى کوچک در تهران (به همراه “دار”) که تنها شش‌ماه پس از انقلاب توسط کانون برگزار شد به نمایش درآمد و نه بخاطر موضوع فیلم که به دلیل ممنوعیتِ نام‌بردن از من، تاکنون از دسترس همگان دور مانده بوده است. فیلمنامه‌ی هر دو فیلم که موضوعاتی اخلاقی برای کودکان و نوجوانان دارند نوشته خودم است.

همین ماه پیش بود که دوستى فیسبوکى از ایران خبر داد که نسخه‌اى از این دو فیلم را در میان کتاب‌ها و فیلم‌ها و نوارهاى پدرش که به تازگى فوت شده یافته و مى‌تواند آن را به دست من برساند. و در نهایت هم رساند!

و من دو هفته پیش توانستم این دو فیلم کوتاهم را پس از نزدیک به چهار دهه ببینم.

بازیگران اصلى هر دو فیلم طبعا کودک هستند ولى در فیلم “دار” زنده‌نام “مهرى ودادیان”، بازیگر سرشناس سینماى ایران در کنار “سیامک اطلسى” که شاید این یکى از اولین فیلم‌هایش بود، بازى دارد. من با مهرى ودادیان، این بانوى وزین سینمای کشورمان، پیش از آن در فیلم سینمائى “قدیر” کار کرده بودم.

پوستر فیلم “شاهد” ساخته رضا علامه‌زاده

بازیگران فیلم شاهد “سعید پورصمیمى”، بازیگر قدرتمند تئاتر، و زنده‌نام “پروین سلیمانى” یکى دیگر از چهره‌هاى برجسته و سرشناس سینماى ما هستند. شانس همکارى با پورصمیمى را یک بار دیگر، دوسال پس از انقلاب، مجددا یافتم. او در یکى از دو فیلم کوتاهى که در مورد کودکانِ کار در ایران ساختم با عنوان “آقاى بیمه‌اى” بازى داشت (آیا معجزه دیگرى رخ خواهد داد و کسى دو فرزند گمشده دیگرم، “آقاى بیمه‌اى” و “نقش” را که در مجموعه “نان آورانِ کوچک” براى تلویزیون ساختم به دستم خواهد رساند؟)

و بالاخره فیلم “دار” را زنده‌نام “مهرداد فخیمى”، فیلمبردار نامى فیلمبردارى کرد و فیلم شاهد را فیلمبردار برجسته کانون، “مرتضى رستگار”. مدت نمایش اولى حدود ١۵ و دومى ٢٠ دقیقه است و هر دو فیلم بصورت سی‌وپنج میلمیتری و رنگی ساخته شده‌اند.

نمایش این دو فیلم در برنامه سینمائى “اکران” روز شنبه آینده بیست و ششم تیرماه (شانزدهم جولاى) در ساعت هشت شب به وقت ایران خواهد بود. برنامه “اکران” به تهیه‌کنندگىِ مجری فرهیخته “شپول عباسى” را من مناسب‌ترین برنامه براى اولین نمایش عمومى این دو فیلم مى‌دانم.

دو سال پیش فیلم مستند-داستانی اخیرم “با من از دریا بگو” نیز از همین برنامه پخش شد.

لینک مطلب در تریبون

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)