سروده ی طنز از زندان گوهردشت – زمان رأی‌گیری شد، بیایید!

زمان رأی‌گیری شد، بیایید!
آهای ‌ای خلق ایرانی کجایید؟
زمان رأی گیری شد، بیایید
بیایید ‌ای خلایق از چپ و راست
که میهن باز محتاج شماهاست
اگر بیکار هستی یا «سر کار»
اگر هستی «سُر و مُر» یا که بیمار!
بیا ‌ای هموطن، ایرانی پاک
طرفداران من، قوم یقه چاک
بیا با نای و شیپور و دف و بوق
بریز آرای خود را توی صندوق
به نفع من بده رای خودت را
که من بهترترینم جان مولا
چه کس گفته که فرزندان بهتر
نماید زندگی را هر چه بهتر
که هر فرزند یعنی یک عدد رای
به شرطی که به این جانب دهد رای
کنم ایران و ایرانی سر افراز
کنم مرغ شما را اردک و غاز
جهان را پر ز‌های و هوی سازم
کچل‌ها را همه پر موی سازم
گهی ال کرده گه بل می‌کنم من
صدای خویش را ول می‌کنم من
که‌ ای مردم، خلایق، ایهاالناس
به روی یازده من می‌کشم آس
اگر دادم خزر را از کف آسان
کویر لوت را سازم گلستان
چنان فیلی هوا بنمایم این بار
که دود از کله‌ات خیزد چو سیگار
به هن و هن بیندازم نفس را
براندازم ز بن نسل مگس را
که ننشیند به روی کله‌ی تاس
خصوصا کله‌ی تاس کل عباس
صدای وزوزش را می‌برم من
قسم بر جان مولا می‌خورم من
که ما بین همه سر تر منم من
غولنج غول‌ها را بشکنم من
چنان با پنبه کله می‌برم نرم
که قیصر گوید: «ایولا دمت گرم»
بود در کیسه و در چنته‌ی من
هزاران وعده اما پای خرمن
گداها را نمایم راکفلرها
به زیر پای هر یک رامبلرها
قسم بر تار موی هر چه مرده
کنم بهر شما تخم دو زرده
شیاطین بزرگ و بچه خناس
یوسوس فی صدور الناس وسواس
ز هول من گریزان است و ویلون
خرد سوراخ موشی را دو ملیون
عمو سام از چک من گوید ‌ای آخ
نشانش می‌دهم یک دانه بیلاخ
من آن هستم که رستم بود قلدر
کنم هرکول را با یک لگد قر
اگر چه بی سبیل و ریش هستم
برای تاس‌تان «جف شیش» هستم
غمت را خوش به حالش می‌کنم من
«دل‌ ای دل» را حلالش می‌کنم من
کنم کاری که روز و شب بخندی
چغندر را کنم سیب پشندی
هر آن چه دیگران گویند باد است
تز من «مرده باد و زنده باد» است
خلایق اقتدا بر من نمایید
ادای دین بر میهن نمایید
به پیش ‌ای هموطن، بازو به بازو
برای رأی بر آقای هالو

————————–
محمدرضا عالی پیام
کانون حمایت از خانواده جان باختگان و بازداشتی ها

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)