دلم

” دلم ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
” دلم ” یک بغل مهربانی میخواهد
از همان مهربانی هایی که
وقتی یک مادربزرگ نوه اش را
در آغوش میگیرد
روی زانوی خود مینشاندش
نوازشش میکند
بویش میکند
می بوسدش
و
چند لحظه بعد که سنگینی بچه
زانوی او را به درد می آورد

یکی میزند پس کله ی بچه و میگوید : پاشو برو گم شو تو هم عاقبت یه ” گهی ” میشی مثل بابات ………….

(مهرداد تقربی )

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)