کشتند، پختند، خوردند «قتل‌عام هولناک پرندگان در شمال ایران موجب هراس بین‌المللی شده است»

در روزهای پاییز، ایران هر سال میزبان چندین میلیون مهاجر است. سالانه میلیون‌ها پرنده مهاجر از کشورهای مختلف اروپا برای گذرندان فصول سرد سال به ایرانمی آیند. منطقه فریدونکنار باآمدن دو میلیون پرنده، یکی از بزرگ‌ترین مناطق زمستان‌مانی این پرندگان است. اما به گفته کنشگران محیط زیست، این شهر به قتلگاه پرندگان مهاجر بدل شده است. قتلگاهی برای پرندگانی مانند درنای سیبری، قوی فریادکش، عروس غاز، اردک مرمری، اردک بلوطی، اردک سرسفید، بوتیمار بزرگ، پلیکان خاکستری، عقاب طلایی گیلانشاه بال سفید، اکراس، انواع جغد‌ها و… که بسیاری از آنان نیز در لیست گونه‌های در حال انقراض قرار دارند.

به گفته کنشگران محلی، امسال حدود یک میلیون از این پرندگان در فریدونکنار کشته شده‌اند، یعنی از هر دو پرندۀ مهاجری که پایش به تالاب‌های فریدونکنار می‌رسد تنها یکی از آن‌ها می‌تواند از این مهلکه در شمال ایران بگریزد.

کنشگران اروپایی سعی می‌کنند با فریب دادن پرندگان، از مهاجرت آن‌ها به ایران خودداری کنند و پرندگان را وادار کنند به مسیرهای دیگری برای مهاجرت به سمت جنوب کره زمین بروند

برخی از رسانه‌های ایرانی مدعی شده‌اند بحران شکار پرندگان مهاجر به جایی رسیده است که کنشگران اروپایی سعی می‌کنند با فریب دادن پرندگان، از مهاجرت آن‌ها به ایران خودداری کنند و پرندگان را وادار کنند به مسیرهای دیگری برای مهاجرت به سمت جنوب کره زمین بروند.

شکار پرندگان مهاجرهمواره به شکل سنتی و محدود، در شمال ایران و فریدونکار همواره وجود داشته است که تهدید چندانی برای پرندگان به شمار نیمرفت. اما حالا چند سالی است که شکارچیان محلی علیرغم غیرقانونی بودن هرگونه شکار پرندگان مهاجر، دست به شیوه‌ای وحشتناک زده‌اند، روشی ارزان، بی‌دردسر و بسیار کارآمد به نام «تور هوایی».

در این روش، تورهایی با استفاده از چوب‌ها و میله‌های بسیار بلند در تالاب‌ها و کنار تالاب‌ها مستقر می‌شوند، پرنده‌ای مصنوعی و یا حتی دست آموز در آن مناطق گذاشته می‌شود و پرندگان مهاجر به خیال آنکه محل امن است، فرود می‌آیند اما این تورهای پیچ در پیچ دیگر اجازۀ خروج ازآن‌ها را نمی‌دهند و پرنده‌ها در میان تور‌ها زنده، گیر می‌افتند.

خریدار‌ها هم از نقاط مختلف ایران و به خصوص شهر‌ها و استان‌های همجوار برای خرید پرندگان، بصورت زنده و یا مرده، در این فصل سال به فریدونکار و بازار پرنده فروشهای آن سرازیر می‌شوند. شمار پرندگانی که به فروش می‌رسد و نیز تعداد فروشندگان آنقدر زیاد شده که قیمت اردک‌های در حال انقراض سر سفید و یا سر سیاه که در سالهای گذشته بین ۵۰ تا ۷۰ هزار تومان بود، به حدود ۳۰ هزار تومان کاهش یافته است.

مقامات محیط زیست ایران هم با وجود اطلاع کامل از این بحران زیست محیطی و قتل عام سالانه اقدام قابل قبولی انجام نداده‌اند.

 

به نظر می‌رسد مقامات محیط زیست ایران هم با وجود اطلاع کامل از این بحران زیست محیطی و قتل عام سالانه اقدام قابل قبولی انجام نداده‌اند.

به گفته معصومه ابتکار مدیرکل سازمان محیط زیست ۷۰ تن نیروی اضافه برای جمع آوری تورهای هوایی به منطقه فریدونکنار و سرخرود اعزام شده‌اند اما این افراد در مواجه با حدود ۱۵۰ شکارچی غیرمجاز مسلح به سلاح گرم و سرد، بدون اینکه بتوانند به مناطق تورگذاری شده وارد شوند، محل را ترک کرده‌اند.

پرنده‌های درحال انقراض خورشت سفره‌ها می‌شوند

سامان یک کنشگر محیط زیست در فریدون کنار است:

بسیاری از پرندگانی که اینجا شکار می‌شوند از گونه‌های حفاظت شده‌اند، بسیار از آن‌ها حتی حلقه‌های شناسایی هم دارند اما وقتی به فریدونکنار و سرخرود که می‌رسند گرفتار تورهای هوایی می‌شوند.

این روشی بسیار وحشیانه و ناجوانمردانه است. هیچ دردسری برای شکارچیان ندارد، آن‌ها شب می‌خوابند، صبح برمیخیزند و می‌روند پرنده‌ها را از تور برمیدارند و می‌فروشند، به همین راحتی.

خریدار‌ها هم دو دسته‌اند، عده‌ای که کارگاه تاکسیدرمی دارند و دنبال پرندگان زیبا هستند. باقی مشتری‌ها هم فقط این پرنده‌ها را برای یک خورشت خوشمزه می‌خرند!

امسال حدود یک میلیون از این پرندگان در فریدونکنار کشته شده‌اند، یعنی از هر دو پرنده مهاجری که پایش به تالاب‌های فریدونکنار می‌رسد تنها یکی از آن‌ها می‌تواند از این مهلکه در شمال ایران بگریزد

بسیاری، از شهر‌ها و استان‌های دیگر حتی تهران برای خرید این پرندگان و به اینجا می‌آیند. حتی شکارچی‌های استان‌های دیگر هم برای فروش محصولات خود به بازار پرندگان اینجا می‌آیند چون خیلی معروف شده است.

این کار طی سالهای اخیر بسیار بیشتر شده است، شاید کمی به خاطر مسیله بیکاری باشد، نکته دیگر اینکه این کار هیچ هزینه‌ای ندارد و سود خالص است. دردسری هم تاکنون برای هیچ کس نداشته است. مجازات‌ها به هیچ وجه بازدارنده نیستند. در این زمینه تاکنون هیچ کس بازداشت نشده است و تنها چند باری چند نفر جریمه شدند که آن هم عملا در برابر سود خالص کار رقمی نیست. هر کسی در زمین و شالیزار خود یک تور هوایی گذاشته، درآمدی بیشتر و یک کمک خرج بی‌دردسرد.

اما نهایتا تنها راه پایان دادن به قتل عام، فرهنگ سازی است. باید مردم محلی، خریدار‌ها، کودکان، کشاورزان و حتی شکارچی‌های حرفه‌ای از عواقب بسیار بد زیست‌محیطی که تاثیر مستقیم بر زندگی خود آن‌ها خواهد داشت آگاه شوند. آگاهی و فرهنگ سازی تنها راه متوقف کردن این جنایت سالانه است.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)