بیانیه کانون نویسندگان: بار امانت یاران همقلم

مردم ایران!
شانزده سال پیش، در آذرماه سال ۱٣۷۷ جنایتی سازمان یافته و هولناک در کشور ما رخ داد که طی آن چندین انسان آزاده و روشنفکر به وحشیانه ترین شیوه به قتل رسیدند. شماری از اعضای کانون نویسندگان ایران، از جمله محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، در میان جان باخته گان بودند.

قربانیان آن جنایت ددمنشانه گناهی جز دفاع از حقوق مردم و بیان عقاید خود نداشتند. آمران و عاملان آن جنایت اما تاریک اندیشانی بودند که حقوق مردم و آزادی اندیشه و بیان در قاموس شان معنایی نداشت. چنانکه چندی بعد روشن شد، آن ها با تکیه بر قدرت سیاسی، قصد امحای فیزیکی مخالفان عقیدتی و سیاسی خود را در ابعادی بسیار گسترده تر از آنچه رخ داد داشتند.

دریغا که پرونده ی قتل های سیاسی زنجیره ای هیچگاه به روشنی در برابر مردم گشوده نشد تا همگان دریابند که وقوع چنین فجایعی، ریشه در کدام تفکر و کدام محافل قدرت دارد.

یاران همقلم ما، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، نویسندگانی توانا و آزاداندیش بودند که بخشی عمده از زندگی کوتاه و پربار خود را در راه مبارزه با جهل و استبداد سپری کردند و سرانجام جان گرامی خود را در راه دفاع از آزادی اندیشه و بیان از دست دادند.

میراث آن ها برای ما، علاوه بر ده ها اثر گرانقدر در زمینه ی شعر، ترجمه، پژوهش و مقالات انتقادی و روشنگرانه، بار امانتی است که بر دوش ما نهاده اند؛ بار امانتی که در کوتاه ترین کلام همانا دفاع از آزادی اندیشه و بیان، بی هیچ حصر و استثنا است.

کانون نویسندگان ایران، همچون سالیان گذشته، از خواست برحق ِ خانواده های قربانیان قتل های سیاسی زنجیره ای مبنی بر محاکمه ی علنی آمران و عاملان این جنایت حمایت می کند. ما خواستار تامین امنیت، آزادی های مدنی و حقوق شهروندی برای همگان، لغو سانسور، آزادی مطبوعات و رسانه ها و آزادی کلیه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.

در شانزدهمین سالگرد قتل های سیاسی زنجیره ای، روز جمعه ۱۴ آذرماه، ساعت ٣ بعد از ظهر، بر مزار محمد مختاری و محمدجعفر پوینده واقع در گورستان امامزاده طاهر، گرد هم می آییم و یاد آنان را گرامی می داریم.

کانون نویسندگان ایران – ۱۱ آذر ۱٣۹٣

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)