قوانین خشونت آمیز و ضدزن ملغا باید گردد / صبا شعردوست

کانون شهروندی زنان: مطلب حاضر توسط صبا شعردوست و به مناسبت «روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان» به نگارش درآمده که آن را با عکسی از اعتراض اش به تبعیض و خشونت علیه زنان همراه کرده است. در این روزها در تمام دنیا، خواهران مان با شیوه های گونا گون، مخالفت شان را با خشونت علیه زنان نشان می دهند. شما هم می توانید با انتشار تصاویر خود با موضوع «سِلفی های نه به خشونت علیه زنان» در وبلاگ و صفحات شخصی خود و یا ارسال آن برای ما، اعتراض خود را نسبت به خشونت ابراز کنید:

زنان این سرزمین بارها اگرچه به نابرابری‌های موجود و خشونت علیه زنان اعتراض کردند اما آنانی که زن را تنها در نهانخانه ارتجاعی‌شان پنهان می‌کنند راه دیگری را در پیش می‌گیرند تا به نام قانون، چرخ تبعیض و محرومیت و چرخه خشونت را برای زنان بچرخانند.

گویی برخی از قانون‌گذاران به دنبال آن هستند تا اصل بیستم قانون اساسی را با قانونی تازه به فراموشی بسپارند و زنان را هر چه بیشتر به پستوهای خانه‌ها باز گردانند تا فراموش شود که اصل ۲۰ قانون اساسی می‌گوید: «همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند».

برای نمونه نمایندگانی که باید خواست‌های مردم را نمایندگی کنند در یک ماهه گذشته طرحی را به مجلس برده‌اند که با نام طرح «صیانت از حریم عفاف و حجاب» تنها صیانت از جایگاه تبعیض جنسیتی و خشونت علیه زنان را دنبال می‌کند.

طرحی که بر اساس آن اشتغال به کار زنان در واحدهای صنفی باید با رعایت حرمت آنها و پرهیز از اختلاط با مردان و در ساعات متعارف یعنی ۷ صبح تا ۱۰ شب باشد و عدم رعایت از این ماده تخلف صنفی محسوب می شود؛ همچنین واحد صنفی متخلف از طریق نیروی انتظامی به مدت یک هفته و در صورت تکرار به مدت یک ماه تعطیل خواهد شد. طرحی که آمده است تا به نام قانون فضا را برای زنان محدود کند و عرصه را برای اجرای قانون اساسی تنگ‌تر.

چرا که بر اساس اصل سوم قانون اساسی، دولت جمهوری اسلامی موظف است همه امکانات خود را برای تأمین حقوق همه جانبه افراد از زن و مرد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی عموم در برابر قانون به کار برد.

اما حقوق همه جانبه و یکسان زن و مرد که در قانون اساسی تصریح شده است این روزها زیر سایه قانونی که در ساختمان بهارستان دست به دست در مسیر تصویب قرار گرفته است،‌ کار را به تعیین زمان برای حضور زنان بیرون از خانه می‌کشاند.

مجلس به جای آنکه زمینه رشد زنان و کاهش خشونت علیه زنان این کشور را فراهم آورد، قوانینی را در تقابل با جایگاه زنان دنبال می‌کند که از دل آن کنترل بر حضور زنان در جامعه و فضای کار و زمینه‌های محدودیت‌های بیشتر آنها و در نهایت خشونت علیه زنان را در پی دارد.

بدون شک تصویب چنین طرحی در مجلس نه تنها گامی بزرگ در تقابل با برابری زنان و مردان و افزایش خشونت علیه آنان خواهد بود، بلکه حذف خاموش زنان از جامعه را نیز به دنبال دارد،‌ حذفی که تصمیمات مجلس را در تلاش برای حذف اصول مترقی قانون اساسی نمایان می‌کند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)