بیانیه ی جمعی ازمعلمان درمحکومیت اسیدپاشی های زنجیره ای و همدردی با قربانیان

چیزی از آغاز پاییز نگذشته بود که خبر آمد بهار چهره ی شماری از زنان سرزمینمان را، عده ای ناشناس خزان کرده ،و زندگی قربانیان را برای همیشه به نابودی کشانده اند.اگر چه خشونت علیه زنان درشرایط کنونی جامعه ایران ،به امری دائمی تبدیل شده وتازگی ندارد،با این همه ابعاد این جنایت زنجیره ای وبرنامه ریزی شده آنقدر گسترده و تاثر برانگیز بود که بلافاصله با اعتراض قشرهای مختلف مردمی مواجه شد.با وجود گستردگی این حساسیت ها در همان روزهای اول ،اقدام مناسبی از سوی حاکمیت در پاسخ به این نگرانی ها صورت نگرفت و به جای بازداشت عاملان وآمران این جنایت ، برای جلوگیری از انتشار بیشتر اخبار،روزنامه نگاران و اصحاب رسانه تحت فشار قرار گرفته ودرمواردی بازداشت وزندانی شده اند.

اکنون که نزدیک به یک ماه  است که ازوقوع این جنایت دردناک دراصفهان میگذرد،خواست مشخص گروههای مختلف مردمی و به خصوص قربانیان ،شناسایی وبازداشت عاملان وآمران این جنایت است.ودراین بین توجه به نکات ذیل حائزاهمیت است:

۱-.حق حیات از بنیادی ترین حقوق انسانی است وهیچ کس را نمی توان با توسل به  هر حکمی به خصوص تفکرات ارتجاعی و قوانین قرون وسطایی از این حق بنیادی محروم نمود. اسیدپاشی زنجیره ای با خط مشی مشخص،در راستای زن ستیزی و ضدیت با انسانیت است وهدف نهایی آن بیش از هرچیز، حذف زنان بعنوان نیمی از جمعیت کشور از عرصه های مختلف اجتماعی است.

۲- حاکمیت و دولت بجای پاسخگویی ،با تجمعات واعتراضات به حق مردمی، برخورد خشونت آمیز وقهری انجام می دهند، علاوه بر این طرحهایی بازدارنده علیه زنان درمجلس در حال تصویب است وازاقداماتی درجهت کنترل هرچه بیشترپوشش وحجاب زنان سخن رانده می شود ، که بیش از هرچیز گویای ترویج و بازتولید خشونت علیه زنان است.

ما جمعی از معلمان ایران،ضمن محکوم کردن این جنایت هولناک و اعتراض به عدم بازداشت عاملان این جنایت،اعلام می کنیم که این گونه رفتارها و اقدامات جنایت امیز تحت هر عنوانی  ، نوعی آموزش منفی به کودکان و فرزندان این سرزمین است و هر لحظه جان افراد بیشتری را به خطر می اندازد و بیش و پیش از آنکه عرصه جامعه را برای زنان و کودکان و فرزندان این آب و خاک،امن و آرام کند،خود مایه ی ایجاد نا امنی و ایجاد هراس و گسترش رفتارهای خشونت آمیز بخصوص علیه زنان است.

ما از تمام معلمان و همکاران خود در خواست می کنیم از محیط مدرسه و کلاس درس برای روشنگری و آگاهی بخشی  در مورد ابعاد و تبعات این فاجعه استفاده نمایند. وظیفه انسانی و رسالت معلمی ما این است که به هر شکل ممکن از قربانیان فاجعه حمایت کنیم و با آموزش های صحیح زمینه های مناسب برای حضور زنان در عرصه اجتماعی را مهیا نماییم. ما باور داریم جامعه ای انسانی تر ممکن است.

به امید جامعه آزاد، برابر و به دور از هرگونه تبعیض و خشونت

اسامی امضا کنندگان بیانیه