منتقدان یک‌بار دیگر توجه خود را به فیلم‌های توقیفی نشان دادند. هشتمین جشن بزرگ منتقدان خانه سینمای ایران درحالی با نگاهی به فیلم‌های توقیفی «عصبانی نیستم» و «خانه پدری» برگزار شد که دو هفته قبل هم که نتایج نظرسنجی فیلم‌های توقیفی از سوی سازمان سینمایی منتشر شد، اهالی رسانه و منتقدان با آرای خود، توجهشان را به این فیلم‌ها نشان داده بودند. هشتمین جشن بزرگ منتقدان خانه سینمای ایران چهارشنبه‌شب، ۲۲ مرداد در ایوان‌شمس برگزار شد و همانند دوره‌های قبل سینماگران را دورهم جمع کرد هرچند که خالی از اتفاق و حواشی هم نبود.
عصبانی نیستم
عصبانی نیستم
در بخش مستند کوتاه تا ۳۰دقیقه، دیپلم افتخار به «سایه‌ها هرکجا بخواهند می‌روند» اثر میلاد و سجاد ستوده و «خان آخر» به کارگردانی گل‌اندام صفری اهدا شد. در بخش فیلم‌های مستند نیمه‌بلند، دیپلم افتخار به «دستگرد یزد شاپوران» به کارگردانی پژمان مظاهری‌پور و «کمی بالاتر» به کارگردانی لقمان خالدی تقدیم شد. مستند «پیر پسر» به کارگردانی مهدی باقری نیز تندیس جشن را دریافت کرد.
در بخش فیلم‌های مستند بلند، فیلم‌های «در پناه بلوط» به کارگردانی مهدی پورمحمدی و «خاطراتی برای تمام فصول» به کارگردانی مصطفی رزاق‌کریمی دیپلم افتخار دریافت کردند و فیلم «آخرین‌روزهای زمستان» به کارگردانی محمدحسین مهدویان تندیس جشن را دریافت کرد. غلامرضا نعمت‌پور هم برای فیلم مستند «برای گونگادین بهشت نیست» تندیس پژوهش این بخش را دریافت کرد. همچنین سه لوح تقدیر از طرف دبیر جشن به اسحاق خانزادی برای صدابرداری «متروپل»، امیرحسین ثقفی برای کارگردانی «همه‌چیز برای فروش» و سیدعلی قائم‌مقامی برای مدیریت تولید فیلم‌های «چ» و «رستاخیز» اهدا شد. تندیسی نیز از طرف انجمن منتقدان سینمای ایران برای حجت‌الله ایوبی، رییس سازمان سینمایی در نظر گرفته شد.
آتش در دل علی عباسی
بخش تجلیل از علیرضا داوودنژاد، فضای عجیبی را در سالن حکمفرما کرد. داوودنژاد از فردی سخن گفت که در زندگی‌اش تاثیر بسزایی داشته است: «وقتی به سالن می‌آمدم، کسی را دیدم که در زندگی حرفه‌ای من تاثیر زیادی داشت، کسی که تهیه‌کننده فیلم «نازنین»بود و این فیلم به‌نوعی سرنوشت حرفه‌ای من را تغییر داد. اگر او و همراهی‌اش نبود نمی‌دانم اصلا این فیلم ساخته می‌شد یا نه. او کسی نیست جز علی عباسی که ای‌کاش سینمای ما باز هم تهیه‌کننده‌ای چون او داشت.»
بخش تجلیل از علیرضا داوودنژاد، فضای عجیبی را در سالن حکمفرما کرد. داوودنژاد از فردی سخن گفت که در زندگی‌اش تاثیر بسزایی داشته است: «وقتی به سالن می‌آمدم، کسی را دیدم که در زندگی حرفه‌ای من تاثیر زیادی داشت، کسی که تهیه‌کننده فیلم «نازنین»بود و این فیلم به‌نوعی سرنوشت حرفه‌ای من را تغییر داد. اگر او و همراهی‌اش نبود نمی‌دانم اصلا این فیلم ساخته می‌شد یا نه. او کسی نیست جز علی عباسی که ای‌کاش سینمای ما باز هم تهیه‌کننده‌ای چون او داشت.»
در ادامه عباسی در میان تشویق زیاد حاضران روی صحنه حاضر شد و در حالی که به‌شدت از بودن در این جشن هیجان‌زده شده بود، گفت: «همه کارهایی که من در سینمای ایران انجام دادم، از عشقم به این حرفه نشات می‌گرفت. سخت‌ترین بخش زندگی‌ام زمانی است که نگاتیو و پوزیتیو فیلم‌هایی را که تهیه کرده بودم، از دفترم بیرون بردند و گفتند که آنها را سوزانده‌اند البته بعدا فهمیدم نسوزانده‌اند اما آتشی در دلم ماند که هیچ‌وقت خاموش نشد.» در طول صحبت‌های عباسی بسیاری از حاضران اشک ریختند و داوودنژاد هم لوح تقدیرش را به او تقدیم کرد.
در بخش دستاوردهای فنی و هنری، حمیدرضا سلیمانی برای جلوه‌های ویژه میدانی فیلم «چ» لوح سپاس و تندیس را دریافت کرد. در بخش بهترین مهندسی صدا، بهمن اردلان و علی علویان برای فیلم سینمایی «چ» جوایزشان را دریافت کردند و نوید محمدزاده به‌خاطر بازی در فیلم سینمایی «عصبانی نیستم»جایزه بهترین نقش اول مرد را دریافت کرد و با تشویق زیاد حاضران روبه‌رو شد.
محمدزاده: اصلا عصبانی نیستم
محمدزاده بعد از گرفتن جایزه از دستان رخشان بنی‌اعتماد گفت: «خانم بنی‌اعتماد، به من بازی دهید. من مفتخرم که در فیلم‌های شما بازی کنم. می‌خواهم بگویم اصلا عصبانی نیستم و حالم خیلی خوب است.»
دیپلم افتخار نقش مکمل مرد نیز به مهدی فخیم‌زاده برای بازی در فیلم «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» اهدا شد که بهروز افخمی از جانب او این جایزه را دریافت کرد. تندیس بهترین چهره‌پردازی به محسن دارسنج برای فیلم «همه چیز برای فروش» اهدا و جایزه بهترین طراحی صحنه به عباس بلوندی برای فیلم سینمایی «چ» تقدیم شد. در بخش خلاقیت و استعداد درخشان، تندیس به جمشید محمودی برای کارگردانی فیلم «چند مترمکعب عشق» اهدا شد. جایزه بهترین تدوین را هایده صفی‌یاری برای فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» دریافت کرد.
محمدزاده بعد از گرفتن جایزه از دستان رخشان بنی‌اعتماد گفت: «خانم بنی‌اعتماد، به من بازی دهید. من مفتخرم که در فیلم‌های شما بازی کنم. می‌خواهم بگویم اصلا عصبانی نیستم و حالم خیلی خوب است.»
دیپلم افتخار نقش مکمل مرد نیز به مهدی فخیم‌زاده برای بازی در فیلم «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» اهدا شد که بهروز افخمی از جانب او این جایزه را دریافت کرد. تندیس بهترین چهره‌پردازی به محسن دارسنج برای فیلم «همه چیز برای فروش» اهدا و جایزه بهترین طراحی صحنه به عباس بلوندی برای فیلم سینمایی «چ» تقدیم شد. در بخش خلاقیت و استعداد درخشان، تندیس به جمشید محمودی برای کارگردانی فیلم «چند مترمکعب عشق» اهدا شد. جایزه بهترین تدوین را هایده صفی‌یاری برای فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» دریافت کرد.
تندیس بهترین موسیقی فیلم را کارن همایونفر برای فیلم«همه چیز برای فروش»دریافت کرد و دیپلم افتخار این بخش به بهزاد عبدی برای فیلم سینمایی «متروپل» اهدا شد. تندیس بهترین فیلمبرداری به حسین جعفریان برای فیلم سینمایی «چ» اهدا شد. جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن، ترانه علیدوستی برای بازی در فیلم «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» و جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به بابک حمیدیان برای فیلم «چ» اهدا شد.
کنش و واکنش میری و زارعی
اما جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن با حواشی‌ای همراه شد. زمانی که مازیار میری و محمد متوسلانی برای اعلام برنده این بخش روی صحنه حاضر شدند، میری گفت می‌داند برنده چه کسی است و خطاب به حاضران گفت: «قرار است با هم حرف بزنیم، گفت‌وگو و یکدیگر را تحمل کنیم.» مریلا زارعی هم که به‌عنوان برنده این بخش روی صحنه حاضر شد، گفت: «مازیار میری جمله‌ای گفت که دلم نمی‌آید پاسخ ندهم. بله، در زندگی اصل بر تحمل است و اگر تحمل نکنیم چه کنیم؟ اما من آنچه را که در دلم است، نمی‌گویم و سکوت می‌کنم مثل علی عباسی که بعد از سال‌ها سکوت خود را شکست و شاید من هم سال‌ها بعد آن را بازگو کنم.»
اما جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن با حواشی‌ای همراه شد. زمانی که مازیار میری و محمد متوسلانی برای اعلام برنده این بخش روی صحنه حاضر شدند، میری گفت می‌داند برنده چه کسی است و خطاب به حاضران گفت: «قرار است با هم حرف بزنیم، گفت‌وگو و یکدیگر را تحمل کنیم.» مریلا زارعی هم که به‌عنوان برنده این بخش روی صحنه حاضر شد، گفت: «مازیار میری جمله‌ای گفت که دلم نمی‌آید پاسخ ندهم. بله، در زندگی اصل بر تحمل است و اگر تحمل نکنیم چه کنیم؟ اما من آنچه را که در دلم است، نمی‌گویم و سکوت می‌کنم مثل علی عباسی که بعد از سال‌ها سکوت خود را شکست و شاید من هم سال‌ها بعد آن را بازگو کنم.»
در بخش بهترین فیلمنامه، دیپلم افتخار به مصطفی کیایی برای «ضد گلوله» و تندیس این بخش به کیانوش عیاری برای «خانه پدری» اهدا شد. دیپلم افتخار بهترین کارگردانی به رضا درمیشیان برای «عصبانی نیستم» تقدیم شد و کیانوش عیاری تندیس و لوح تقدیر این بخش را برای فیلم سینمایی «خانه پدری» دریافت کرد. در بخش بهترین فیلم، جایزه ویژه هیات داوران به شهرام مکری برای «ماهی گربه» و تندیس بهترین فیلم در هشتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران به کیانوش عیاری برای فیلم سینمایی «خانه پدری» اهدا شد.
در بخشی از این برنامه مسعود مهرابی، منتقد از عیاری و بنی‌اعتماد خواست فیلم بسازند و خطاب به کیانوش عیاری گفت اگر بهانه‌اش برای فیلم‌نساختن حواشی «خانه پدری» است، آنها را فراموش کند و فیلم بسازد. عیاری هم چنین پاسخ داد: «حقیقتا ۱۰درصد از فیلم‌نساختن من به دلیل مشکلات و حواشی«خانه پدری» است اما دلیل فیلم‌نساختن من مشکلات شخصی است و در تلاش هستم تا در ماه‌های آینده فیلم بسازم.»
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.