S097اعضا و هواداران نهضت آزادی مقیم خارج کشور با انتشار نامه ای از دبیرکل سازمان ملل خواست برای پایان دادن به «اشغال، حکمرانی استعمارگونه و نظام آپارتاید اسراییل که فلسطینیان را از شأن بشری٬ انسانیت٬ حقوق٬ آزادی و صلح محروم می کند» تلاش کند.

در بخشى از نامه اعضا و هواداران  نهضت آزادی مقیم خارج کشور به دبیرکل سازمان ملل آمده است:

ما می توانیم توافق داشته باشیم که بحران اخیر بین دولت اسرائیل و فلسطینی ها در غزه پس از ربوده و کشته شدن سه نوجوان اسرائیلی ساکن یکی از شهرک های نزدیک حبرون بدست یک یا چند فلسطینی آغاز شد. گروه های دست راستی اسرائیلی به تلافی نوجوانی فلسطینی را ربوده و سوزاندند. وقتی که یکی از وابستگان نوجوان فلسطینی و تبعه آمریکا در اندوه عکس العملی نشان داد، پلیس اسرائیل وی را دستگیر و تا حد مرگ کتک زده و شکنجه کرد.

حماس داشتن هرگونه مسئولیت در ربودن سه نوجوان اسرائیلی را انکار کرد، و بسیاری از ناظران نیز تأیید کردند که این مطابق شیوه ای نبوده که حماس در گذشته عمل کرده و یا عملیات انجام داده است. اسرائیل ثابت نکرده و یا شواهد قانع کننده ای دال بر نقش داشتن حماس در ربودن آنها ارائه نکرده است.

دولت دست راستی نتانیاهو که بدنبال تنبیه فلسطینی ها برای ایده تشکیل دولت جدید وحدت ملی بین حماس و فتح به رهبری دولت خودگردان بود، بمباران غره را آغاز و سپس وارد جنگ با حماس شد. در اقدامی تلافی جویانه، حماس پرتاب موشک به اسرائیل را آغاز کرد. جنگ کنونی با تحریک دولت راستگرای اسرائیل به رهبری نتانیاهو و متحدین اش شروع شد، نه حماس، و بدون تردید نه بوسیله غیر نظامیان فلسطینی.

از سال ۲۰۰۷ این سومین بار است که اسرائیل با دسیسه به تنبیه فلسطینی ها پرداخته است. اسرائیل در سال ۲۰۰۵ از غزه خارج شد درحالیکه محاصره کل اراضی را تا به امروز ادامه داده است. حماس در ژانویه ۲۰۰۶ بصورت دمکراتیک برای اداره نوار غزه انتخاب شد. این انتخابات آزاد بوسیله ناظران مستقل همچون رئیس جمهور جیمی کارتر تأیید شد. اسرائیل و خصوصاٌ آمریکا به دلیل اینکه حماس توانست در یک انتخابات آزاد و دمکراتیک حمایت از خود را بسیج کند، نتیجه انتخابات را نپذیرفتند. از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹، دولت اسرائیل تحت رهبری ایهود اولمرت نخست وزیر به غزه حمله کرد و به علت سطح وحشیگری و خشونت اعمال شده علیه فلسطینی ها توسط ارتش اسرائیل با محکومیت جامعه بین الملل مواجه شد. آن حمله منجر به مرگ ۱۴۰۰ نفر گردید.

بنجامین نتانیاهو در سال ۲۰۱۲ وارد غزه نشد، ولی با انجام عملیات هوایی جمع کشته شدگان را حتی ۱۶۰ نفر به بیش از قبل رساند، که در بین آنها ۴۰ نفر کودک بودند. این دومین بار است که دولت راستگرای نتانیاهوو متحدین اش فلسطینی های بی گناه را در معرض خشم، خشونت و بی رحمی ارتش اسرائیل قرار دادند. در حمله اخیر به غزه بیش از ۱۶۰۰ فلسطینی کشته شده اند که ٪۷۰ آنها غیرنظامیان هستند. تعداد زیادی کلیسا، بیمارستان، مسجد، مدارس و بیش از هزار خانه از بین رفته اند. بعلاوه، بیش از ۱۷۰۰۰ خانه تا بخشی تخریب شده اند، و بیش از۲۴۰۰۰۰ آواره فلسطینی در مدارس سازمان ملل پناه گرفته اند، که آنها هم مورد هدف واقع شده اند. میزان و شدت قساوت اسرائیل آنچنان گسترده است که بسیاری بر این باورند که هیچ جای امنی در غزه وجود ندارد، و هیچ راهی برای خروج از مرزهای آن نیست.

رهبر حماس در اولین روزهای مخاصمه اعلام کرد که “بله ما آرامش می خواهیم. ما تشدید مخاصمه نمی خواهیم، و ما تشدید نکردیم. نتانیاهو این تهاجم را بر ما تحمیل کرد.” تلاش های اسرائیل برای تضعیف حماس در عملیات های سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ ثابت شد که بیهوده بوده است. در مخاصمات قبلی، راکت های حماس به سختی به بیت المقدس و تل آویومی رسید، ولی هم اکنون آنها تا بیش از هفتاد مایلی شمال غزه می رسند.

چنین امری نشان می دهد تهاجم اسرائیل، همانگونه که پس از هر دوره از جنگ شاهد بوده ایم، فقط در خدمت تقویت حماس بوده است. حتی اسرائیلی ها تأیید می کنند که در طول جنگ کنونی حماس در مقایسه با گذشته با انظباط تر و قوی تر بوده، و آنها با یک سازمان حماس متفاوت در نبرد هستند.

فلسطینی ها برای بیش از شش دهه در زیر یوغ اشغال و استعمار اسرائیل زندگی کرده اند. امروز، ۸/۱ میلیون نفر فلسطینی در غزه زندگی می کنند، یکی از متراکم ترین مناظق جهان از نظر جمعیتی، وهمگی درچند سال گذشته در بند و محاصره دریایی اسرائیل بوده اند. دسترسی آنها به تأسیسات بندر، حقوق ماهیگیری و اقتصاد منطقه ای آنها بوسیله دولت اسرائیل نادیده گرفته شده است. توافق بین اسرائیل و دولت خودگران فلسطین مبنی بر تأمین منابع مالی برای کارمندان دولت خودگردان انتقال پول برای کسانی که در دولت غزه کار می کنند را شامل نمی شود. هزاران نفر در فقر و فلاکت زندگی می کنند. وضعیت در دیگر مناطق سرزمین های فلسطینی بهتر از غزه نیست. فلسطینی ها برای منابع مورد نیاز زندگی همچون آب بطور روزانه تحت فشار سیاست های استعماری اسرائیل هستند. ساختن شهرک های یهودی نشین در مناطق اشغالی با سرعت بی سابقه ای ادامه دارد. بنا بر گزارش سازمان غیر دولتی اسرائیلی “صلح هم اکنون،” درطول مدت نه ماه اول ابتکار آمریکا برای صلح بین دو طرف، اسرائیل ساختن ۱۳۸۵۱ خانه جدید برای شهرک نشین ها را تأیید کرده است. بر اساس این منبع، اقدام مزبور پنجاه واحد مسکونی جدید بطور روزانه یا ۱۵۴۰ در ماه افزایش می دهد. در ۲۸ آوریل ۲۰۱۴ دیلی بیست گزارش داد جان کری وزیر خارجه آمریکا از دولت اسرائیل به علت سیاست شهرک سازی انتقاد کرد و آن را عامل توقف ابتکار صلح قلمداد کرد. از کری نقل قول شده که “تعارضی جدی وجود دارد، آنهم در موضوع شهرک هاست- از زمانی که ما مذاکرات را آغاز کردیم، ۱۴۰۰۰ واحد مسکونی جدید اعلام شده است. برا ی هر رهبری بسیار سخت است که در چنین قضایی توافقی انجام دهد.” به تلافی تشکیل دولت وحدت بین حماس وفتح، دولت اسرائیل ساخت شهرک های بیشتری را در کرانه باختری و شرق بیت المقدس اعلام کرد. وزیر مسکن اسرائیل اوری آریل در۴ ژوئن ۲۰۱۴ ساخت ۱۵۰۰ واحد مسکونی جدید در کرانه باختری و شرق بیت المقدس را اعلام کرد. وی گفت، “یک پاسخ مناسب صهیونیستی به تشکیل دولت ترور فلسطینی…. این فقط شروع است.” در دولت دست راستی نتانیاهو در مقایسه با هر زمان دیگر در تاریخ اسرائیل، بطور گسترده ای شهرک های مهاجرین افزایش یافته است.

بیش از ۶/۱ فلسطینی های شهروند دولت اسرائیل مداوماٌ همانند شهروندان درجه دو مورد بدرفتاری واقع می شوند. دولت اسرائیل علیه آنها در اشتغال، حق شهروندی و حق مالکیت تبعیض قائل می شود. دولت اسرائیل مایملک آنها را مصادره کرده و حق فلسطینی ها را در مایملک داشتن در بخش هایی از بیت المقدس شرقی نفی کرده است. علاوه بر آن، دولت اسرائیل هنوز آن بخش از اراضی فلسطینی را به اسرائیل الحاق نکرده است،ولی بسیاری معتقدند این در برنامه قرار دارد و درآینده نزدیک اتفاق خواهد افتاد.

نمونه های فوق و بسیاری دیگرشواهدی از یک نظام آپارتاید هستند که انسانیت عرب های فلسطینی از مذاهب مسلمان و مسیحی را به رسمیت نمی شناسد. دولت های غربی و افراد غیر قابل دفاع بودن روش های اسرائیلی و غیر اخلاق بودن سیاست های اش در قبال فلسطینی ها را تشخیص می دهند. کری وزیر خارجه اخیراٌ تأیید کرد که اسرائیل در خطر یک “دولت آپارتاید” شدن است. رئیس جمهور کارتر وقتی که چند سال پیش کتابی نوشت تحت عنوان “فلسطین، آپارتاید نه صلح،” در خصوص سیاست ها و روش های دولت اسرائیل اخطار کرد.

دولت های غربی سیاست های منافقانه خشونت و ظلم اسراییل علیه فلسطینیان در غزه را تحت عنوان «حق دفاع از خود» موجه جلوه داده اند. ولی هیچ کدام از این کشورها در طول شش دهه حکمرانی استعماری اسراییل در فلسطین درباره حق دسترسی فلسطینیان به امنیت٬ محافظت و مقاومت در برابر اشغال غیرقانونی٬غیرموجه و غیراخلاقی اسراییل سخنی نگفته اند.

دبیرکل محترم سازمان ملل متحد

هنگامی که مردم آفریقای جنوبی علیه آپارتاید در این کشور در حال مبارزه بودند٬ بسیاری در غرب اقدامات کنگره ملی آفریقا را نقد می کردند و به سرشت اهریمنی آپارتاید که رنج بی اندازه ای بر مردم این کشور تحمیل کرده و انسانیت و حقوق بشر آنها را نادیده می گرفت اعتنایی نمی کردند. این روزها٬ بسیاری در غرب و شهرهای اصلی آن از حمکرانی استعمارگونه اسراییل بر فلسطینیان تحت پوشش دفاع از خود و حفظ امنیت اسراییل حمایت می کنند. مخالفین با اشغالگری اسرائیل و خشونت و ظلم این دولت شهروندان عربی هستند که همواره توسط غرب کوچک شمرده شده اند، چرا که آنها در مقابل حکمرانی استعمارگونه اسراییل مقاومت می کنند و بعضا این مقاومت با خشونت همراه بوده است. حماس یک گروه تروریستی نامیده می شود برای اینکه غرب ناچار بوده که راهی پیدا کند تا خواسته های فلسطینیان را غیرموجه جلوه دهد و اینکار را با با برجسب تروریست زدن به هر آنکه آرزوها و امیدهای فلسطینیان را برای رهایی نمایندگی می کند، انجام داده است. در گفتمان غرب٬ تفاوتی بین گروه حماس و داعش وجود ندارد. امروزه جهان می داند که دیک چٍینی و افرادی نظیر او در آمریکا بخاطر حمایتشان از رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی و انتقاداتشان به کنگره ملی آفریقا در طرف اشتباه تاریخ ایستاده بودند. برای دیک چٍینی٬ کنگره ملی آفریقا تنها به این دلیل یک گروه تروریستی شمرده میشد چون علیه دولت دست به سلاح برده بود بدون توجه به این مساله که دولت آپارتاید نژادپرستی و تبعیض را رواج می داد. جهان آرام آرام جنبه اخلاقی و مشروعیت مبارزه علیه اهریمن آپارتاید را به رسمیت شناخت. همینطور در زمان حاضر٬ جامعه جهانی غیراخلاقی بودن اشغال توسط رژیم آپارتاید اسراییل و حکمرانی استعمارگونه این دولت را غیراخلاقی می داند. میلیونها یهودی آزاده و صادق در سراسر دنیا سیاست های غیرعادلانه و غیراخلاقی سیاست مداران راست گرای اسراییل٬ شهروندان و ساکنان اسراییل علیه فلسطینیان را به شدت به چالش می کشیده و آنها را رد می کنند. جناب آقای دبیرکل٬ سازمان ملل و شما حمایت میلیونها صلح طلب یهودی٬ ۱.۵ بیلیون صلح طلب مسلمان وبیلیونها صلح طلب مسیحی٬ بودایی٬ هندو و پیروان دیگر مذاهب را دارید که همه آنها آپارتاید اسراییل و حکمرانی استعمارگونه این دولت بر فلسطینیان را محکوم می کنند. جامعه جهانی و سازمان ملل نباید خصومت کنونی دولت اسراییل علیه فلسطینیان بی گناه و بی دفاع در غزه تحت اشغال را تحمل کند. کنوانسیون لاهه سال ۱۹۰۷، کنوانسیون ژنو سال ۱۹۴۹، پروتکل ۱۹۷۷ به علاوه کنوانسیون ژنو و کمیسیون جهانی صلیب سرخ همگی بر مسؤلیت اشغالگران در تامین امنیت برای مردمی که تحت اشغال هستند تاکید می کنند. اسراییل نه تنها امنیت را برای فلسطینیان تحت اشغال خود فراهم نکرده بلکه به صورت مدام جنگی وحشیانه و بدون حد و مرز را علیه آنان به پا می کند٬ صدها نفر را به قتل می رساند و هزاران خانه فلسطینی را به منظور تنبیه دسته جمعی آنان خراب می کند. گرچه در هر حمله خشونت بار علیه فلسطینیان٬ اسراییل وانمود می کند که شهروندان غیرنظامی را هدف نمی گیرد. با این وجود تلفات غیرنظامیان بیش از اندازه است و تعداد مراکزی مانند خانه ها٬ مدارس و بیمارستانها که غیرنظامیان در آنها هستند و توسط اسراییل مورد هدف قرار گرفته و گلوله باران شده اند به ویٰژه بالاست. در گذشته اسراییل موفق شده تا افکار عمومی غرب را با بحث های توجیه گرایانه منحرف کند. دولت اسراییل مردم را با کلمات فریب داده است. این دولت وقتی از کلمه «توسعه» در مناطق اشغالی صحبت کرده به معنای غصب زمین های فلسطینی برای ساخت و سازهای مهاجران یهودی بوده است. رسانه های غربی در به چالش کشیدن تظاهر و فریب اسراییل صادق و بی طرف نبوده اند. این یکی دیگر از فصل های غم بار کتاب تاریخ جامعه غربی است که به تولید جانبداری علیه فلسطینیان کمک کرده است. گروه های مذهبی و سیاسی راستگرا اطلاعات غلط و نادرست را درباره آرمان و رنج کنونی فلسطینیان رواج می دهند و توانسته اند بر روی سیاست گزاران غربی تاثیر بگذارند و آنها را به مساله حقوق بشر فلسطینیان بی تفاوت کنند، و همه اینها در حالی است که موضع آنها قواعد دمکراتیک را نقض می کند. سازمان ملل وظیفه دارد تا از حقوق و آرمان فلسطینیان برای آزادی و حق داشتن کشور تحت عنوان کنوانسیون «مسوولیت حفاظت» دفاع کند. کشورهای غربی که درباره حقوق بشر صحبت کرده و دوست دارند تا آنرا به عنوان ستونی در قواعد دمکراتیک در گفتمانهای سیاسی خود بکار برند صلاحیت خود را به علت دورویی از دست داده اند، چرا که این قواعد را برای مواجهه با آپارتاید اسراییل بکار نمی برند و بجای آن انتخاب کرده اند تا مساله حقوق بشر و حق داشتن کشور را برای فلسطینیان به مدت نیم قرن نادیده بگیرند.

ایران به خاطر تهدیدی که برنامه هسته ای اش در آینده ممکن است ایجاد کند تحت تحریم های شدید٬ وسیع و مداخله جویانه قرار داشته است٬ ولیکن تهدید روزانه خشونت و ظلم دولت اسراییل علیه فلسطینیان تحت اشغال نادیده گرفته می شود. دولت های غربی که تجاوز اسراییل٬ غصب زمین و منابع آنرا توسط این دولت تحت عنوان دفاع از خود توجیه می کنند، صلاحیت اخلاقی خود را در بیشتر نقاط جهان از دست داده اند. خواهشمندیم که شما سازمان ملل را در مسیر محکوم کردن این میزان از خشونت و ظلم که دولت دست راستی اسراییل علیه فلسطینیان در تجاوز کنونی اعمال می کند هدایت کنید و اسراییل را برای جنایاتش علیه بشریت نکوهش نمایید. دزموند توتو که صدای وجدان بشری و یکی از رهبران اصلی مخالف آپارتاید در آفریقای جنوبی بوده است تجاوز اسراییل به غزه را با جملات زیر که چند روز پیش گفته محکوم کرده است، “این بحران مسلمان یا یهودی نیست. این بحران حقوق بشری است که ریشه در چیزی دارد که در حکم یک نظام آپارتاید مالکیت زمین و کنترل آن است.”

از شما خواهش می کنیم که برای پایان دادن به اشغال٬ حکمرانی استعمارگونه و نظام آپارتاید اسراییل که فلسطینیان را از شأن بشری٬ انسانیت٬ حقوق٬ آزادی و صلح محروم می کند، تلاش کنید.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com